SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
«شیعه نیوز»: اسحاق قمى نقل كرده كه بر حضرت ابى جعفر امام باقر عليه السّلام وارد شده محضرش عرض كردم:
فدايت شوم، بيان فرماييد: آيا مؤمن زنا مى كند؟
فرمودند: خير.
عرض كردم: آيا لواط مى كند؟
فرمودند: خير.
عرض كردم: آيا مسكر و شراب مى آشامد؟
فرمودند: خير.
عرض كردم: مرتكب گناه مى شود؟
فرمودند: آرى.
عرض كردم: فدايت شوم اگر زنا و لواط نكرده و مرتكب سيّئات و بديها نمى شود، پس گناهى كه مرتكب مى شود چيست؟
فرمودند: اى اسحاق حق تبارك و تعالى فرموده: آنان كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى كنند مگر از لمم و گناه صغيره.
مؤمن گاهى گناه صغيرهاى كه قصدش را نداشته انجام مى دهد.
عرض كردم: فدايت شوم، بفرماييد: آيا كسى كه نصب عداوت شما نموده و سبّ خاندان رسالت را مى نمايد با چيزى پاك و تطهير مى شود؟
فرمودند: خير.
عرض كردم: فدايت شوم گاهى مى بينم مؤمن يكتاپرستى را كه اعتقادش همچون اعتقاد من بوده و به ولايت و محبّت شما خاندان پابند بوده و بين من و او هيچ اختلافى نيست با اين حال شرب خمر نموده و زنا و لواط كرده و وقتى براى يك حاجت نزدش مى روم و به او عرضه مى كنم با روى گرفته و ترش كرده اش مواجه شده و مشاهده مى كنم در بر آوردن حاجتم كند و سخت مى باشد.
و از آن طرف گاهى ناصبى كه در اعتقاد با من مخالف است ديده مى شود وقتى براى حاجتى نزدش مى روم و مرا مى شناسد كه در عقيده با او مخالف هستم با اين حال با روى گشاده و باز با من برخورد كرده و سريعا به حاجت من پرداخته و با نشاط و سرور كه حاكى از دوست داشتنش در روا كردن نياز من هست اقدام به آن مى كند، مشاهده مى كنم كه نماز بسيار مى خواند و روزه زياد مى گيرد و صدقه و زكات فراوان مى دهد و در امانتى كه نزدش مى گذارند خيانت نكرده و آن را رد مى نمايد، سرّ اين دو حركت چيست؟
حضرت فرمودند: آيا نمى دانيد كه از كجا و به چه سبب گناه و عصيان از شما سر مىزند؟
عرض كردم: خير به خدا قسم فدايت شوم، مگر آنكه شما آگاهم نماييد.
حضرت فرمودند: خداوند تبارك و تعالى چون در يگانگى متفرّد و منحصر بود لا جرم تمام اشياء را آفريده ولى نه از چيزى و مادّه اى بلكه شرح آفرينشش چنين است:
آب شيرين را بر زمين پاك و پاكيزه هفت شبانه روز جارى نمود، سپس آب را بند آورد و يك مشت از خاك پاك و طاهرى كه گل شده بود را برداشت، اين مشت گل، طينت و گل اهل بيت عصمت و طهارت بود، سپس از زير آن گل، مشتى ديگر برداشت و آن گل و طينت شيعيان ما بود، سپس ما را براى خودش اختيار فرمود و اگر طينت و گل شيعيان را همچون طينت ما به خود وامى گذارد هرگز احدى از ايشان مرتكب زنا و سرقت و لواط و شرب مسكر و افعال قبيحهاى كه نام بردى نمى شد ولى اين طور نشد بلكه حق تعالى هفت شبانه روز آب شور را بر روى زمين ملعونه و ناپاك جارى فرمود سپس آن را قطع كرد و پس از آن مشتى از آن گل را كه گل ملعونه و به واسطه طول مجاورتش با آب تغيير يافته و سياه رنگ شده بود (لجن) برداشت.
اين مشت گل طينت آلوده و فاسد بود كه عبارت باشد از طينت دشمنان ما اگر خداوند عزّ و جلّ طينت دشمنان ما را به حال خود مى گذارد هرگز آنها را در ميان انسانها نمى ديدى و ابدا به شهادتين اقرار نكرده و روزه نگرفته و نماز نخوانده و زكات نداده و حج بيت اللَّه نرفته، و هيچ گاه ايشان را با حسن خلق ملاقات نمى كردى ولى حق تبارك و تعالى طينت شما و ايشان را جمع نمود و با هم مخلوط كرد و به هم ماليد همچون ماليدن پوست و سپس آن دو را با هم در آب ممزوج فرمود، پس هر لفظ ناهنجار يا عمل زنا يا افعال قبيحهاى كه ياد كردى از قبيل شرب مسكر يا غير آن از برادر مؤمن خود مشاهده مى كنى ناشى از جوهريّت و طينت و يا از ايمان او نيست بلكه به واسطه تماسى كه ناصبى با طينت او پيدا كرده وى بر انجام اين سيّئات و قبائح اقدام و مبادرت مى كند چنانچه هر فعل نيكو و خلق زيبا و يا از ايمان او نيست بلكه به واسطه تماسى كه ناصبى با طينت او پيدا كرده وى بر انجام اين سيئات و قبائح اقدام و مبادرت مى كند چنانچه هر فعل نيكو و خلق زيرا و يا روزه و نماز يا حج بيت اللَّه يا صدقه يا معروفى از ناصبى سر مى زند مستند به جوهريّت و طينت او نبوده بلكه تماسّش با ايمان سبب اكتساب اين افعال پسنديده و صدورش در خارج گرديده است.
عرض كردم: فدايت شوم، وقتى قيامت بپا شود چه خواهد شد؟
حضرت به من فرمودند: اى اسحاق آيا خداوند خير و شر را در يك جا جمع خواهد فرمود؟
وقتى قيامت شود حق تعالى آنچه از ايمان را كه با طينت ناصبىها اصابت كرده و منشأ افعال حسنه شده از ايشان گرفته و به شيعيان ما رد نموده و به عكس آنچه از خباثت ناصبى با طينت شما مقرون گرديده و باعث صدور قبايح گرديده است را از شما گرفته و به ايشان بر مى گرداند و اساسا هر چيزى به عنصر اوّلى كه ابتدائش بوده بر مى گردد.
حضرت فرمودند: آرى، هر چيزى به جوهره خود كه از آن صدور يافته باز مى گردد.
عرضه داشتم: فدايت شوم آيا حسنات و افعال نيك ناصبىها را گرفته و به ما بر مى گردانند و به عكس افعال قبيح و ناپسند ما را به ايشان ارجاع مى دهند؟
حضرت فرمودند: آرى به خدايى كه غير از او معبودى نيست امر چنين مى باشد.
عرض كردم: فدايت شوم در كتاب خدا آيه اى كه شاهد بر اين گفتار باشد مى يابم يا نه؟
حضرت فرمودند: آرى.
عرضه داشتم: در كدام آيه اين مضمون مى باشد؟
فرمودند: آيا اين آيه را تلاوت نكرده اى؟
فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً (آن كسانى كه از گناه توبه كنند و با ايمان به خدا عمل صالح به جاى آورند خدا گناهان آنها را به ثواب بدل گرداند چه آنكه خداوند در حق بندگان بسيار مهربان و آمرزنده است.(
خداوند متعال تنها سيّئات شما را كه دوستان ما هستيد به حسنات مبدّل مى فرمايد.
پی نوشت:
علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى، ج۲، ص569تا570.
منبع: افکار
انتهای پیام/ ح . ا
