SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از شفقنا، فرانکفورترآلگماینه در گزارشی تکان دهنده نوشت: اخبار و گزارش ها در مورد ایجاد عمدی قحطی در سوریه روز به روز بیشتر می شود. مردم غیرنظامی حق و امکان خروج از مناطق و شهرهای محاصره شده را ندارند و سازمان های کمک رسان نیز نمی توانند به وظایف کمک رسانی خود در این مناطق عمل کنند و با نزدیک تر شدن فصل زمستان وضعیت در مناطق محاصره شده سوریه روز به روز وخیم تر نیز خواهد شد.
شهر بندری طرابلس لبنان که در فاصله کوتاهی از مرزهای این کشور قرار دارد به محلی برای اسکان و ورود هزاران پناهجویی بدل شده است که از ترس جنگ و خونریزی از کشوری که تنها بیست کیلومتر با این شهر فاصله دارد یعنی از سوریه به این جا پناه می آورند. البته اردوگاه پناهجویان سوری در طرابلس که از ماه ها پیش محل درگیری ها و زد و خوردهای میان هواداران و مخالفان بشار اسد رئیس جمهور سوریه است ، گنجایش این تعداد پناهجو و تازه واردان را ندارد اما پناهجویان سوری چاره ای جز این ندارند. به هر حال در این شهر برق قطع نمی شود و پناهجویان از حداقلی از امنیت برخوردارند، همان پناهجویانی که غالبا از شهر بزرگ و مهم حمص در سوریه و به صورت خانوادگی با مشقت های بسیار از مرز گذشته وبه این جا پناه می آورند، شهری که به دلیل حملات سنگین نیروهای دولتی و حملات متقابل شورشیان چیزی از آن باقی نمانده است.
گروهی از سازمان های کمک رسان محلی و خارجی در طرابلس وظیفه رسیدگی به مردم ضعیف و نحیفی را بر عهده دارند که از ترس جنگ خانه و کاشانه خود را رها کرده و راه غربت در پیش می گیرند و به این شهر می آیند. "کریستین اشپرینگر" یک آلمانی اهل شهر مونیخ است که دو سال پیش انجمن کمک رسانان شرق را تاسیس کرد و وظیفه این انجمن حمایت از قربانیان جنگ تعریف شده است. اشپرینگر تقریبا هر روز کاروان های حامل مواد غذایی، دارو، تشک و پتو را به شهرهایی در سوریه اعزام می کند که غالبا در محاصره شدید نیروهای دولتی قرار دارند. اما تازه اوایل ماه نوامبر بود که یک کامیون حامل این کمک ها توانست خود را به شهر جنگ زده حلب برساند، شهری که به گفته اشپرینگر مردم غیرنظامی آن از مدت ها پیش از بیماری های مختلف و سوء تغذیه رنج می برند. اما به گفته اشپرینگر آن چه که وی در پاییز امسال شاهد بوده است در واقع کاملا از جنس دیگری به شمار آمده و بی سابقه است.
اشپرینگر آخرین خبرهایی را که پناهجویان از حمص، حلب و دمشق حکایت می کنند اخباری به مراتب وخیم تر عنوان می کند و می گوید که تا به حال از آغاز جنگ سوریه چنین خبرهای وحشتناکی نشنیده است. از این خبرها چنین برمی آید که سوریه به صورتی هدفمند و به عنوان یک تاکتیک جنگی از ایجاد قحطی و گرسنگی مردم غیرنظامی استفاده می کنند. بر این اساس ارتش در مناطقی که از دو سال و نیم پیش یعنی از آغاز جنگ داخلی در سوریه تحت اشغال شورشیان بوده و واحدهای ارتش موفق به بازپس گیری آن و سرکوب شورشیان نشده اند، به صورتی عمدی و هدفمند از کمک رسانی جلوگیری به عمل می آورند.
به هر حال صرف نظر از درستی یا نادرستی این خبرها، هر روز بر شمار گزارش هایی که حکایت از تنگ تر کردن عمدی حلقه محاصره علیه مناطق تحت کنترل شورشیان دارد افزوده می شود. روزنامه آمریکایی وال استریت جورنال در ماه اکتبر امسال گزارش داد که مردم شهرک معظمیه واقع در جنوب غربی دمشق به صورت سیستماتیک دچار قحطی شده اند. این شهر که زمانی شصت هزار جمعیت داشت و امروز تنها 9 هزار نفر از جمعیت آن باقی مانده است از تقریبا یک سال پیش در محاصره نیروهای دولتی قرار دارد. وال استریت جورنال در گزارش خود به نقل از یکی از سربازان واحدهای شبه نظامی وفادار به رژیم بشار اسد که کنترل بخش های از معظمیه را بر عهده دارند می نویسد:" ما اجازه نخواهیم داد که به این مردم مواد غذایی برسد زیرا اگر سیر شوند ما را خواهند کشت". خبرگزاری رویترز نیز از قول یکی از سربازان حاضر در منطقه آورده است که محاصره شورشیان در مناطق تحت کنترل آهنا و ایجاد قحطی در این مناطق در واقع با هدف وادار کردن دشمن به تسلیم شدن انجام می گیرد.
سازمان ملل متحد در ماه سپتامبر از دولت سوریه خواست تا "دسترسی نامحدود" این سازمان را به کلیه مناطق تحت محاصره نیروهای دولتی فراهم کند. بر اساس گزارش های سازمان ملل بیش از نیم میلیون نفر در سوریه در مناطق حاشیه دمشق که غالبا تحت کنترل شورشیان است در عمل اسیر شده اند اما کسی فریاد تظلم خواهی آنان را گوش نمی کند. سازمان بهداشت جهانی وابسته به سازمان ملل نیز در اواسط اکتبر خبر از شیوع گسترده بیماری وحشتناک فلج اطفال در سوریه داد و به گزارش این سازمان این خطری است که حتی کشورهای همسایه سوریه را نیز تهدید می کند و اگر بیست میلیون کودک در این مناطق در برابر بیماری فلج اطفال واکسینه نشوند آنگاه است که فاجعه ای انسانی در انتظار نسل آینده سوریه و کشورهای همسایه خواهد بود.
به گفته اشپرینگر پناه جویان تصاویر وحشتناکی از مناطق تحت محاصره در سوریه را روی گوشی های موبایل خود ثبت کرده و به وی نشان داده اند. در بیشتر این مناطق از مدت ها پیش از نان و آب سالم و شیر خبری نیست و مردم برای سیرکردن شکم خود به خوردن برگ درختان و علف ها و سپس به خوردن گوشت سگ و گربه و الاغ روی آورده اند. این وضعیت تنها به شهرک های حومه دمشق مانند شهرک معظمیه که در اواسط ماه آگوست امسال یکی از محله های آن که تحت کنترل شورشیان بود هدف حمله شیمیایی قرار گرفت و شمار زیادی از ساکنان آن کشته شدند محدود نمی شود. زیرا در شهرهای بزرگ و مهمی چون حمص، حما، حلب و ادلیب نیز ظاهرا نیروهای دولتی با همین روش یعنی ایجاد قحطی مصنوعی علیه شورشیان وارد عمل شده اند، تاکتیکی که البته تنها غیرنظامیان را قربانی می کند. و تاسف بار آن که نه مردم غیرنظامی امکان خروج از این مناطق را دارند و نه سازمان های کمک رسان بین المللی دسترسی به این مناطق دارند.
البته این تنها نیروهای دولتی نیستند که از تاکتیک ایجاد قحطی و این گونه روش ها استفاده می کنند. بلکه نیروهای شورشی نیز نشان داده اند که از به کارگیری روش ها و تاکتیک های غیرانسانی هیچ ابایی ندارند و در این مورد چه بسا گوی سبقت را از دشمنان خود می ربایند. به عنوان مثال چندی پیش مناطق تحت کنترل شورشیان در حلب شاهد اعتراض های مردمی بود که علیه شورشیان برخاسته بودند. از قرار معلوم گردان های شورشی قصد داشتند در مناطق تحت کنترل خود و در محله هایی که به گفته آنان محل زندگی هواداران بشار اسد است نوعی قحطی مصنوعی ایجاد کنند. افزایش شدید قیمت مواد غذایی نیز شانس بقا را برای مردم غیرنظامی این مناطق روز به روز کمتر می کند. به گفته یکی از سازمان های کمک رسان در حال حاضر چهار میلیون شهروند سوریه که نیمی از آنان را کودکان تشکیل می دهند در معرض تهدید قحطی قرار دارند و با فرا رسیدن فصل زمستان وضعیت به مراتب وخیم تر از امروز نیز خواهد شد.
هنوز هم هزاران نفر در معظمیه در محاصره قرار داشته و از گرسنگی رنج می برند و در بسیاری از موارد تک تیراندازان مانع از رسیدن مواد غذایی و دارو به این شهر می شوند. یکی از ساکنان سابق این شهرک خبر می دهد که ذخیره آرد معظمیه از مدت ها پیش تمام شده است و در غالب ساعت های روز برق قطع می شود. البته در ماه اکتبر هزار و پانصد نفر از زنان و کودکان معظمیه بر اساس توافق قبلی اجازه خروج از این شهر را دریافت کردند. سازمان هلال احمر تا به امروز و در عرض یک سال هفت بار برای کمک رسانی تلاش کرده که البته همه این تلاش ها سرانجامی جز شکست نداشته است.
انتهای پیام/ ز.ح
