SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از العالم، فهمی هویدی در مقاله جدید خود نوشت: در عمان یک فلسطینی از من پرسید آیا صحت دارد که مصر قصد دارد نوار غزه را بمباران کند؟ فی البداهه در پاسخ به این سؤال غافگیرکننده گفتم: اصل این سؤال اشتباه است و هم اکنون نمی‌توانم بدان جواب دهم. چطور ممکن است شما به عنوان یک روشنفکر فلسطینی چنین سؤالی را مطرح کنید؟ این فرد در جواب گفت: خواهش می‌کنم عذر مرا بپذیرید ولی این سؤال در محافل فلسطینی بر سر زبانهاست.
آنها می‌گویند مزاج مصریها به شکلی غم‌بار تغییر یافته است. وی گفت این امر در قالب حملات گسترده رسانه‌ای مبنی بر تخریب فلسطینی‌ها و تحریک حس تنفر از آنها تجسم یافته است و افزون بر آن دائماً متهم می‌شوند که امنیت مصر را در سینا و دیگر مناطق دیگر به خطر انداخته‌اند.دولت حماس دارای روابطی تاریخی با اخوان المسلمین است، از همین رو این جنبش و ساکنان غزه با کودتایی شبیه آنچه بر ضد اخوانیها انجام شد، روبرو هستند. فلسطینی‌های نوار غزه در پشت درب‌های مصر، چه در گذرگاه رفح و چه در فرودگاه قاهره و نیز در ادارات دولتی مصر با دو مشکل مذکور روبرو هستند. هویدی می افزاید: با این سخنان احساس شرم کرده و به یاد این گفته تلفنی یکی از فلسطینی‌ها در فرودگاه قاهره افتادم که گفته بود: دوران نه ساله اسارت من در زندان بئرالسبع در سرزمین‌های اشغالی به مراتب آزادانه‌تر و انسانی‌تر از بازداشت من در فرودگاه قاهره بود.
این فرد فلسطینی ادامه داد: از زمان مبارک که به مانند سادات از فلسطینی‌ها متنفر و نسبت به صهیونیست‌ها مهربان بود و به گرمی از آنها استقبال می‌نمود، موضع رسمی مصر در قبال فلسطینی‌های نوار غزه دچار تنش شد.رسانه‌ها پیوسته بدان دامن زدند تا اینکه این موضوع بر افکار عمومی مصر تأثیر منفی گذاشت. در این میان گذرگاه رفح همیشه برای سنجش بالا و پایین رفتن این تنش به مانند ترمومتر عمل نموده است.با به قدرت رسیدن محمد مرسی، مصر به طور رسمی با نوار غزه آشتی کرد، ولی دستگاه امنیتی این کشور نتوانست خود را از حساسیت و تردیدهای چهل ساله رها سازد. همین شرایط را رسانه‌هایی داشتند که با محمد مرسی رابطه خوبی نداشتند و به دلیل پیوند تاریخی اخوان و حماس، حساسیتش بیشتر شده بود. از آنجا که دوران ریاست جمهوری مرسی بیش از یکسال به طول نینجامید، هر چند در میزان رفتار توهین‌آمیز با فلسطینیان نوار غزه در گذرگاه رفح و فرودگاه قاهره تغییراتی به وجود آمد، ولی نوع این رفتار تغییری نکرد.
جای بسی نگرانی است که فلسطینی‌ها برای هر بار ورود و یا خروج از گذرگاه رفح باید علاوه بر تحمل رفتارهای اهانت آمیز، 160 جنیه بپردازند، حال آنکه اسرائیلی‌ها برای عبور از گذرگاه ارینز با هیچ یک از این مشکلات روبرو نیستند.این شخص ضمن پوزش از اینکه سؤالش مرا رنجانده است، گفت: قصد من این نیست که با پرسش درباره وضعیت تونلهایی که همچنان به مثابه شریان حیات ساکنان نوار غزه و تنها راه حل استثنایی آنها برای رهایی از محاصره صهیونیست‌هاست، شما را عصبانی کنم. وی با بیان اینکه هدف صهیونیست‌ها از این محاصره، مجازات مقاومت و گوشمالی ساکنانی است که به دولت حماس رأی دادند، گفت: مبارک از آنجا که می‌دانست این تونل‌ها خطری برای مصر ایجاد نمی‌کند، از آنها چشم پوشی کرد . او در ادامه گفت: سیاست کنونی مصر خراب کردن این تونل‌ها و سخت گرفتن بر فلسطینی‌های غزه است.
شاید اگر گذرگاه رفح به منظور دستیابی ساکنان نوار غزه به نیازمندی‌های معیشتی‌شان باز می‌شد، این موضوع قابل پذیرش بود ولی متأسفانه این امر محقق نشده و به سرعت تلاش می‌شود تا در مرزهای غزه، دیوار حائل ایجاد گردد. امری که باعث می‌شود صهیونیست‌ها و حامیانشان به هدف اصلی خود، یعنی فلج نمودن نوار غزه دست یابند. این تلاش‌ها در شرایطی صورت می‌گیرد که مصر در صحرای سینا و دیگر مناطق، با هیچ مشکلی روبرو نیست، چرا که برخلاف سمپاشی‌های رسانه‌های مصری، حماس هیچ نقشی در حوادث خارج از نوار غزه ندارد.
این فرد در پایان گفت: مرا ببخشید اگر گفتم هواپیماهای مصری قصد دارند نوار غزه را بمباران کنند، واقعیت آن است که یکی از کارشناسان مسایل استراتژیک با اعلام این موضوع در یک برنامه تلویزیونی در مصر، اینچنین محافل فلسطینی را به تحرک واداشت و کابوس حمله هوایی صهیونیست‌ها را برایشان زنده ساخت. این در حالی است که آنها به چتر حمایت‌های سیاسی و نظامی مصر نیازمندند.
هویدی در پایان تاکید می کند: من نیز عذرخواهی کرده و به او گفتم در مورد وجدان مردم مصر چنین قضاوت نکن. این مردم به مانند مدعیان کوته فکر دوران تنفر، سرخوردگی و شکست انقلاب – بخصوص کارشناسانی که بیش از توجه به ملی‌گرایی از آن فضا سخن می‌گویند- نیستند. تا آنجا که من می‌دانم پایبندی به آرمان فلسطین و حمایت از مقاومت از ضرورت‌های دفاع از امنیت ملی مصر است. به همین جهت این موضوع معیار سنجش آن ملی‌گرایی است، امری که رهبران مخلص مصر از نحاس پاشا گرفته تا جمال عبدالناصر بدان پایبندند. امیدوارم پاسخ سؤال شما را داده باشم.
انتهای پیام/ ز.ح
