به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از خبرگزاری شبستان، موضوع ساخت مسجد ولیعصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) از سال1360 در چهار راه ولی عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) آغاز شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مردم، مومنین و متدینین این منطقه احساس کردند که در این مسیر با توجه به اینکه محیط خاصی بود، یک مسجد و پایگاه مردمی و اسلامی تأسیس شود پس از بررسی های صورت گرفته مکان فعلی جنب تئاتر شهر مناسبترین جا برای ساخت این مسجد تشخیص داده می شود. بنابراین در کنار زمینی که برای ساخت مسجد اختصاص می یابد چادری نصب و بعد سولهای برای نماز و سایر برنامهها ایجاد می شود ولی از زمانی که این مکان برای ساخت مسجد اختصاص یافت مخالفتهایی مبنی بر نساختن مسجد در کنار تئاتر شهر مطرح شد و سعی شد در جریان کار مشکلاتی ایجاد شود.
ولی با این حال کار احداث مسجد و مجتمع فرهنگی ولیعصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) در سال 83 به تصویب رسید تا پس از آن شاهد طراحی و ساخت باشد، اما انگار حاشیه های آن بیش از این حرف ها بود. در پی اعتراض روشنفکران و هنرمندانی که نسبت به ارتفاع مسجد که باعث اهانت به تئاتر شهر شده است این مسجد در حال حاضر بدون گنبد و مناره ایجاد شده و به گونه ای طراحی شد که در حاشیه تئاتر شهر بنا شده است.
حجت الاسلام میرحیدر جعفری، امام جماعت مسجد که از سال 60 به همت مومنین، اقامه نماز در چادر و سپس سوله کنار این مجتمع را آغاز کرده است، پس از 23 سال به یمن عنایت مسؤولان امر و پس از نجات این مسجد از دست کسانی که می خواستند آن را به مجتمع تجاری بدل کنند در سال 83 و در دوره شهرداری محمود احمدی نژاد، طراحی مسجد و مجتمع ولی عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) را به معماری مؤمن و متدین به نام عبدالحمید نقرهکار (که پیش از این مسجد قبا، مسجدالرسول(ص) و دهها مسجد دیگر در تهران و شهرستانها را طراحی و نظارت بر اجرا کرده است) سپرد اما این پایان ماجرا نبود.
زیرا به گفته حجت الاسلام جعفری گویا طرح و نقشه این مسجد به مذاق هنرمندانی که تئاتر شهر خانهشان بود، خوش نیامد و لب به اعتراض گشودند که؛ ارتفاع مسجد، ساحت تئاتر شهر را درهم میشکند و نبایست این میراث ماندگار، کوچک شمرده شود. این اعتراض، سه سال مسجد را به گرداب وسواس کشاند و دست آخر توسط شهردار تهران و شهرداری منطقه 11، کار از عبدالحمید نقرهکار گرفته شد و برای گره گشایی از آن، به مهندس دیگری ارایه شد و ساخت مسجد با نقشه و طرحی دیگر و بدون گنبد و مناره در دستور کار قرار گرفت و در حال حاضر بیش از 70 درصد کار این مجتمع به پایان رسیده است.
این نگاه دور از شان مسجد منجر به ساخت مسجدی پست مدرن شده است. این بنا در حال حاضر فاقد محراب است و با برخورداری از فلسفههای الحادی، در تعارض با ذات توحیدی مسجد ساخته شده است و فرم آن هیچ جهت و قبلهای ندارد و به دلیل فرم گرایی مفرط، از نور فضای داخلی آن غفلت شده و فضای داخلی شبستان را، به فضایی کم نور بدل کرده است و مانع تابش نور به داخل شبستان است.در بی اعتنایی نسبت به طراحی "فضا"، معماری داخلی برهنه و عریانی را به همراه دارد که عامل غیر روحانیبودن، انجماد و خشکی، صُلبیت و عدم انعطاف آن میشود. در نهایت فضای داخلی مسجد فضایی کاملاً خنثی است و خانه خداوند بدون حضور او معماری و مجسم شده است.
حجتالاسلام میرحیدر جعفری، امام جماعت مسجد ولیعصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) بارها با انتقاد از عدم نصب مناره و یا گنبد در این مسجد گفته است: عدم وجود مناره و گنبد در مسجد ولیعصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) موجب شده است که مسجد فاقد نورگیر باشد و شبستان مسجد تاریک شود در حالی که لازم بود مسجد از سه جهت دارای نورگیر باشد.
خداوند اهانت به مسجد را گناهی کبیره و اهانت به خدا می داند و حالا پس از گذشت 30 سال، کار ساخت مسجد ولی عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) در حال اتمام است و بنا است طبق گفته مسئولین شهرداری این مسجد پس از کش و قوس های فراوان امسال بالاخره به بهره برداری برسد ولی آنچه که مهم است این است که آیا شایسته است مسجدی که بنا بود یکی از مهم ترین مساجد این منطقه باشد حالا بدون گنبد و مناره در این منطقه و باعدم نور گیری مناسب بنا شود.
مسجد و مجتمع ولیعصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) 27 هزار و 97 متر مربع مساحت دارد و با توجه به اینکه این مسجد در ضلع جنوبی تئاتر شهر واقع است چهار طبقه این مجتمع در زیرزمین احداث شد تا ارتفاع مجتمع و مسجد بلندتر از مجموعه تئاتر شهر نباشد. ضمن اینکه فاصله آن با تئاتر شهر هیچ مشکلی برای نمای مجموعه تئاتر شهر که یک اثر ملی و تاریخی است به وجود نیاورد. طبق قول های مسئولین این مسجد بنا است امسال به بهره برداری برسد.
انتهای خبر/ خ . ن