SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
1- آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف)
آغاز امامت حضرت صاحب الامر(عج الله تعالی فرجه الشریف) و غیبت صغرای آن حضرت پس از شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام) است که تنها فرزند آن حضرت بودند.(1)
این روز؛ روز شادی اهل بیت (علیهم السلام) و انبیا و ملائکه و ساکنان اعالی علیین و دوستان امیرالمومنین(علیه السلام) و اولاد طاهرین ایشان است چرا که در این روز دعای حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به اجابت رسید.(2) حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) این روز را عید قرار داده و امر کرده است که مردم نیز عید قرار دهند و اعمال آن روز را به جا آورند. فضیلت ها واسم هایی برای این روز ذکر شده که از جمله آنهاست:
عید الله الاکبر، غدیرثانی، عید فطردوم، روزفرح شیعه، عید اهل بیت(علیهم السلام)، و روز شکر گزاری .
2- قتل عمر بن خطاب
درآخرشب نهم ربیع الاول سال 23 هجری یا 24 هجری عمربن خطاب ازدنیا رفته است.(3) و قول اهل سنت روز چهارشنبه 26 ذی الحجه است.
ماجرای قتل عمر
عمر بن خطاب به دست ابولولو که نامش فیروز وغلام مغیره بن شعبه بود، چند ضربه خنجر خورد که منجر به مرگ او شد. بنا بر مشهور هنگامی که ابولولو ضربه ها را بر عمر زد و خواست فرار کند، عده ای مانع شدند، و 12 نفررا مجروح کرد که شش نفر از آنها مردند.
عمر؛ مدت ده سال و شش ماه و چهار شب حکومت کرد. او اولین کسی بود که به ناحق خود را امیرالمومنین(علیه السلام) گذاشت و ابوموسی اشعری اولین نفری بود که او را در منبر به این نام خطاب کرد.
بعد از مرگ عمر به دستور وی، شورایی درخانه عایشه تشکیل شد و زبیر بن عوام پسر صفیه حق خود را به پسر دایی خود امیرالمومنین(علیه السلام) بخشید! طلحة بن عبیدالله هم حق خود را به عثمان بخشید! سعدبن ابی وقاص هم حق خود را به عبد الرحمن بن عوف بخشید.
عبد الرحمن به مسجد آمد و در جمع اصحاب به امیرالمومنین(علیه السلام) عرض کرد: من بیعت می کنم با شما به این شرط که عمل کنی به کتاب خدا و سنت پیامبر و روش ابوبکر و عمر! امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند: بلکه طبق کتاب خدا و سنت پیامبر(صلی الله علیه وآله) و اجتهاد و رأی خود عمل می کنم.
عبد الرحمن این کلمات را سه بار به عثمان گفت، و عثمان قبول کرد. بار سوم عبدالرحمن با عثمان بیعت کرد و دیگران هم بیعت کردند، غیر از بنی هاشم و جمعی ازبزرگان صحابه مثل عمار بن یاسر و مقداد بن اسود که بیعت نکردند.(4)
3- قتل عمربن سعد
عمربن سعد فرمانده ظالم لشکر یزید در این روز به دست مختار ثقفی به درک واصل شد.(6)
منابع:
1- ارشاد: ج 2ص 336. فیض العلام: ص211.
2- بحار النوار: ج 3 ص 126. ج95 ص354. المحتضر: ص 54.
3- بحار الانوار: ج 31 ص 120-119-132. اقبال: ج3 ص 114.
4- بحارالانوار: ج 31 ص60،315-407،ج 38 ص177. شرح نهج البلاغه: ج 1 ص 185
انتهای خبر/ خ . ن
در 9 ربیع الاول عمر بن سعد مرد نه عمر بن خطاب .
بیشتر دقت کنید....
اما مورد سوم قطعی است و به نظر می رسد کشتن عمر بن سعد همواره از خاطرات بسیار شیرین شیعه تلقی شده است. به نظر می رسدآغاز کشتن قاتلین امام حسین علیه السلام بدست مختار رحمه الله عیدی از اعیاد شیعه بوده است. به احتمال زیاد در طول تاریخ قتل عمر بن سعد و عمر بن خطاب به دلیل تشابه اسمی که داشته اند باعث شده عده ای گمان کنند این روز روز قتل عمر بن خطاب است.
اما به هر حال هر نوع حرکتی که سبب تحریک دشمنان به ریختن خون شیعیان مظلوم شود حرام قطعی است در هر حال.
ثانیا وثوق مورد دوم از نظر جنابعالی چگونه مردود در حالیکه سیره بسیاری از علماء و بزرگان دینی که در مباحث فقهی به ان اصطلاحا شهرت نیز اطلاق میگردد خلاف گفته شماست هرچند اختلافی در مورد زمان به درک واصل شدن دومی وجود دارد
ثالثا مگر جنابعالی مرجع علی الاطلاقید که حکم به حرمت شرعی انهم در هر حال میدهید !!!؟؟؟
سعی کنیم در مباحث دینی مقداری با تامل بیشتر و با مراجعه به فرمایشات و سیره فقهای صحیح العقیده که صائنا لنفسه حافظا لدینه مخالفا علی هواه و مطیع لامر مولاه هستند در امور دینی عمل نماییم
رابعا مگر تبری البته با حفظ شرایط ان (تقیه) جزء لاینفک از اعتقادات شیعه و البته از فروع دین نمیباشد؟
آقای ناشناس چطور ممکنه مورد اول غلط باشه؟
مگر نه اینکه اگر امامی به شهادت برسد امام بعدی ولایت خویش را آغاز می نماید؟ این با کدام منطق این را قبول نمی کند؟
چه کسی گفته که هر امامی به شهادت برسد روز بعد از آن گریه کردن انحراف است؟ این قانون شما فقط برای امام حسین(ع) مصدوق است.
مورد دوم هم کاملا مصدوق است چراکه در سراسر کشور غیر از چند سال اخیر در این تاریخ عید الزهراء برگزار می شود لطفا تحقیق بفرمایید و همین طوری َآبکی احادیث را غیر قابل وثوق نخوانید.
موفق باشید.
طبق تحقیقات بنده، حق در مورد دوم باشماست و بیشتر مورخین شیعه مورد دوم را در ذی حجه شمرده اند.
اما در مورد تبریک گفتن به امام زمان علیه السلام نظر شما مردود است؛ چرا که برای قریب به اتفاق ائمه ی شیعه شواهد تاریخی وجود دارد که که شیعیان از راه های دور و نزدیک به دیدار امام بعد رفته و به ایشان تبریک می گفته اند؛ گویی که این را وظیفه ای برای خود می دیده اند که با امام زمانشان تجدید بیعت کنند. و ائمه ی هدی هم هیچ گاه منع نمی فرمودند.
اما هیچ کدام این ها نباشد ، در روایتی حیرت آور از امام عسکری این روز به اسامی بسیار بلندی نامیده شده؛ نظیر : یوم الغدیر الثانی، یوم فرح الشیعه، یوم یقبل الله اعمال الشیعه، یوم یستجاب فیه الدعا...
و از روایت فوق بر می آید که امروز عید سعیدی است؛ ولی این الزاما ربطی به مجالسی که بیشتر دل امام زمان را آتش می زند تا دلداری دهد ندارد.
بنده همه ی حرف های شما غیر از یک نکته را قبول دارم
شما گفتین که : بیشتر مورخین شیعه مورد دوم را در ذی الحجه شمرده اند
اتفاقا برعکس بنده خوانده ام که فقهای سنی چنین چیزی را گفته اند
حضرت امام عسکری علیه السلام در صبح هشتم شهید شدند.
همچنین در هیچ کجای تاریخ تشیع، روز به امامت رسیدن امام را جشن نگرفته اند و هیچ کس هم به سراغ امام نرفته تا تبریک بگوید
خدایا شکرت که رهبرمون یه شخص جهان دیده واگاه بودند نه مانند بعضی از علما که شب وروز تو شبکه هاشون به ما فش میدن!وانو بزرگترین عبادت میدونند!
ایام عزا رفت و کنون آمد عید*
بنهاد به سر تاج ولایت مهدی(ع)*
تاکور شود هر آنکه نتواند دید*
********
www.shayatin3.blogfa.com
طبق روایت منقول از حذیفة بن یمان، روز نهم ربیع از آن جهت عید الله الاکبر نام گذارى شده که دشمن خدا در این روز بهلاکت رسیده و دعای حضرت زهرا سلام الله علیها به مقصد اجابت رسیده است..
این روز بزرگ را به امام زمان علیه السلام تبریک و تهنیت عرض می نماییم..
اللهم العن الجبت و الطاغوت بعدد ما احاط به علمک