SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش«شیعه نیوز» به نقل از شفقنا، حجت الاسلام علي عسکري* در یادداشتی که در روزنامه مردم سالاری منتشر شده آورده است: از فرمايش حضرت رسول(صلی الله علیه واله) و وصي برحق ايشان، چنين استفاده مي‌شود که آزادي يک موهبت الهي براي انسان است و بدون آن کرامت انسان منسوخ و جايگاه او در مخاطره خواهد بود. همه مي‌دانيم که مفهوم آزادي در معرفت‌شناسي ديني عنواني کمال‌آفرين براي انسان محسوب مي‌شود و بالاترين نوع آن، آزادي از قيد نفس و خواسته‌ها غيرانساني و خلاف فطرت افراد پاک، متعهد و متعبد به خداست. امري که در حادثه عاشورا به شکل زيبايي توسط امام حسين(علیه السلام) و ياران او به تصوير کشيده شد و همين دست‌مايه معنوي يعني بذل جان و اهداي خون در راه معشوق حقيقي و خداوند، فرومايگي و درماندگي يزيد و حاميان او را براي هميشه تاريخ در جهان آشکار ساخت.
شاهد و گواه اين ادعا، هزاران مطلب و سند تاريخي است. به‌عنوان نمونه در جلد سوم کتاب «لسان الميزان» صفحه 504 آمده است که: «ابواسحاق سبيعي مي‌گويد: روزي شمر همراه ما نماز مي‌خواند. پس از نماز دستان خود را به آسمان بلند کرد و از خدا تقاضاي بخشش کرد. به او گفتم: «خدا تو را چگونه ببخشد در حالي‌که تو در کشتن پسر پيامبر(صلی الله علیه واله) شريک و همراه بودي؟»، شمر گفت: «واي بر تو! چه بايد مي‌کردم؟ حاکمان دستور دادند و ما با آن مخالفت نورزيديم. اگر با آنها مخالفت مي‌کرديم، از شتران آب‌کش بدتر بوديم.»» از اين استدلال زبونانه شمر که از عوامل افراطي صدر اسلام و دوران امام علي (علیه السلام) محسوب مي‌شود، مي‌توان نتيجه گرفت که حادثه عاشورا نماد روشن دو نوع انگيزه متضاد در برابر هم است. يک نوع آن حسيني بود که بر اخلاص، پاکي و طهارت استوار بود و نوع ديگرش يزيدي که ريشه در ذلت نفس و سرسپردگي در برابر ظلم حاکم داشت.
از اين دو جريان، يک مجموعه با افراد فراوان، به‌هم‌آميخته و در خدمت شيطان و ديگري با افراد محدود اما در عين حال عاشق و به‌هم‌پيوسته در خدمت خداوند بودند. گروهي براي ياري دين خدا، به‌سوي شهادت آغوش گشودند و گروهي ديگر دين و حکومت ظاهري را دست‌مايه خويش کرده و ريا و تزويز پيشه نمودند و حتي امر به معروف و نهي از منکر را واجب ندانستند مگر هنگامي که از زيان آن در امان باشند و شريف‌ترين واجب و فرضيه الهي يعني اطاعت از امام (علیه السلام) و پيشواي معصوم را کنار گذاشتند و خشم خدا را نصيب خويش نموده و در زمره ستمکاران قرار گرفتند.
امروز و در آستانه اربعين حسيني(علیه السلام) آنچه عالمان و نخبگان بايد بدانند اين است که سيد و سالار شهيدان کربلا براي آگاهي و انذار فرومايگان به‌ويژه عالمان اطاعت‌پذير از ظلم حاکم قبل از واقعه کربلا در خطبه‌اي در مسجد النبي فرمود: «اي عالمان دين به سرانجام علماي يهود و نصارا دقت کنيد. خداوند آنان را نکوهش کرده است چون از ستمکاري‌ها و ظلم‌هايي که در ميان آنها بود و کارهاي زشت و فسادبرانگيز نهي نمي‌کردند. دليل آن‌هم اين بود که در مال و ثروت حاکمان ستمگر طمع داشتند و از قدرت آنها مي‌ترسيدند». آن حضرت در فراز ديگري از همين خطبه معروف خويش که در کتاب‌هاي حديث و تاريخي مضبوط است، خطاب به علماي مسلمان فرموده است: «من مي‌ترسم عذابي از عذاب‌ها بر شما فرود آيد زيرا شما از کرامت خدا و دين به منزلتي رسيده‌ايد و بر ديگران برتري يافته‌ايد آيا مي‌دانيد که بندگان مؤمن به خدا گرامي داشته نمي‌شوند ولي شما به‌خاطر خدا در ميان بندگان الهي ارجمند هستيد؟
مي‌بينيد پيمان‌هاي خدا شکسته شده و شما در اين رابطه هيچ هراسي به خود راه نمي‌دهيد. شما براي نقض تعهد پدران خويش بي‌تابي مي‌کنيد ولي از نقض تعهد رسول خدا (صلی الله علیه واله) و بي‌مقدار شدن آن ناراحت نيستيد. . . بدانيد که در خور مقام و مسئوليت خويش کار نمي‌کنيد و در مقابل کسي که عمل خير انجام مي‌دهد، خضوع نمي‌کنيد. شما با سازش و مسامحه با ظالمان خود را آسوده خاطر مي‌داريد در حالي‌که خداوند شما را فرمان داده که از کار خلاف بازايستيد و ديگران را نيز نهي کنيد، اما شما غافليد؟! مصيبت شما از همه مردم بزرگ‌تر است زيرا که در حفظ مقام علما و دانشمندان ناتوان شده‌ايد! کاش کوشش مي‌کرديد علت اين ناتواني را دريابيد!
شما اي عالمان ديني بدانيد که جريان امور و احکام به‌دست دانشمندان الهي است که امين بر حلال و حرام او هستند ولي اين مقام امروز از شما گرفته شده است چون شما در حق خودتان متفرق شده‌ايد و درباره روش پيامبر(صلی الله علیه واله) با وجود روشن و آشکار بودن آن، دچار اختلاف گشته‌ايد. اگر بر آزارها شکيبا بوديد، در راه خدا مشکلات را تحمل مي‌کرديد و زمان‌شناس بوديد، زمام امور الهي بر شما برمي‌گشت و از طرف شما دستور و حکم صادر مي‌شد اما برعکس، شما خودتان ستمگران را به‌جاي خويش جاي داديد و امور الهي را به آنها واگذاشتيد تا به شبهه کار کنند و به شهوات و اميال نفساني خود حرکت کنند. علت سلطه ستمگران بر شما، گريزان بودن شما از مرگ و خوش بودن شما به زندگي دنياست که پايدار نخواهد بود».
با دقت و توجه عميق به اين خطبه سازنده و مسئوليت‌آفرين امام هدايت و شهادت، حضرت حسين(علیه السلام)، به خود و همه کساني که دل‌داده عاشورا و کربلا هستند، مي‌گويم: «فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ» که بصيرت شعار نيست بلکه عمل به تکليف است.
انتهای خبر/ ز.ح
