SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش«شیعه نیوز» به نقل از ایکنا، جنگ در افغانستان، اشغال عراق، تلاش برای ورود به جمهوری مالی و حال چراغ سبز نيجريه به واشنگتن برای ورود به بخش شمالی اين كشور و مبارزه با گروه «بوكو حرام»؛ اينها همه نشانگر اين است كه غرب درصدد تكرار دوره استعماری قرن نوزدهم است.
نيروهای غربی يازده سال پيش وارد افغانستان شدند تا به اصطلاح با گروه افراطی «طالبان» و فرزندخوانده آمريكا يعنی گروه تروريستی القاعده، مقابله كنند و اين اشغالگری با شعاری جز «آزادی شهروندان افغان» آغاز نشد، ولی مردم اين كشور، طی اين سالها جز رنگ خون و صدای مهيب انفجار چيزی نديده و نشنيدهاند.
ولی زيادهخواهی كشورهای غربی بهويژه آمريكا به همينجا ختم نمیشود. پس از خروج مفتضحانه نيروهای اين كشور از عراق، واشنگتن به دنبال خاورميانهای جديد برای ادامه سياستهای استعماری خود بود و اين فرصت هماكنون در جمهوری مالی و پس از آن در نيجريه بهوجود آمده است.
طی سالهای اخير، مقابله با گروههای تروريستی مدعی اسلام و نسبت دادن مشكلات جهان به تلاشهای گروههای تندرو، تنها برگ برنده سياستمداران غربی برای ادامه حيات سياسیشان و فريب شهروندان بوده است. گرچه در اين مسئله شبههای وجود ندارد كه گروههای تندرو، چه دينی و چه سياسی، همواره تهديدی برای امنيت جامعه به شمار میروند؛ ولی اين تهديد به هيچوجه با دخالت نيروهای خارجی و اشغال يك سرزمين از ميان نمیرود، بلكه روزبهروز قدرتمندتر میشود و به جای اينكه از جايگاهش كاسته شود، محبوبيت بيشتری به دليل مبارزه با نيروهای اشغالگر خارجی پيدا میكند.
دولتهای غرب آفريقا كه در حال مبارزه با گروههای افراطی «انصار دين» در مالی و «بوكو حرام» در نيجريه هستند، به دليل ضعف در اداره كشور و ناتوانی در مقابل تندروهای وابسته به القاعده، دست به دامن غرب شدهاند و واشنگتن كه بوی نفت را اينبار از هشتمين كشور صادركننده طلای سياه استشمام كرده است، درصدد برآمده تا به نيجريه كمك كند!
دولتهای غرب آفريقا كه در حال مبارزه با گروههای افراطی «انصار دين» در مالی و «بوكو حرام» در نيجريه هستند، به دليل ضعف در اداره كشور و ناتوانی در مقابل تندروهای وابسته به القاعده، دست به دامن غرب شدهاند و واشنگتن كه بوی نفت را اينبار از هشتمين كشور صادركننده طلای سياه استشمام كرده است، درصدد برآمده تا به نيجريه كمك كند!
گروه افراطگرای بوكو حرام ـ در زبان سواحيلی به معنی «تحصيل حرام است» ـ حدود دوازده سال پيش در نيجريه متولد شد. در آغاز راه، اين گروه فقط جنبشی مذهبی بود كه سعی میكرد با دموكراسی غربی مبارزه كرده و خلاء دينی ناشی از روشنفكری غربی مد شده در كشور را پر كند، ولی دولت كه خواستار به اصطلاح «دموكراتيزه» كردن كشور بود، به شدت اين جنبش اسلامی را سركوب كرد و همين سركوبها بود كه در اوايل سال 2000 ميلادی اين گروه اسلامی را به يك فرقه در شمال شرق نيجريه تبديل كرد.
اين گروه كه هماكنون چهرهای افراطی به خود گرفته و نام «بوكو حرام» را برگزيده است، در ابتدا با عنوان «جماعت اهل سنت برای دعوت و جهاد» فعاليت میكرد و اينك اين جماعت، كابوسی برای شهروندان نيجريه شده است. سركوب اين گروه از طرف دولت به حدی بود كه اعضای آن برای انتقامجويی از حكومت، روش حملات انتحاری و انفجار در اماكن عمومی را انتخاب كردند و بيش از آنكه تهديدی برای مقامات دولتی باشند، قاتل شهروندان مسلمان شدند.
اين گروه كه در ابتدا رياست آن را «محمد يوسف»، از وهابيان نيجريايی و دانشآموخته عربستان، بر عهده داشت، كمكم به ارتباط با گروه القاعده روی آورد تا قدرت بيشتری در نيجريه پيدا كند. پس از كشتهشدن محمد يوسف در سال 2009، رهبری بوكو حرام به دست يك شورای 10 نفره افتاد كه سياست انتقامجويی را بهعنوان مهمترين هدف خود برگزيد.
به دنبال شدت گرفتن حملات اين گروه به نيروهای امنيتی و تلاش برای حاكم كردن تعاليم سلفی نشئتگرفته از عقايد رهبر پيشين اين گروه يعنی «محمد يوسف» در بخش شمالی نيجريه، دولت اين كشور راهی جز كمك گرفتن از كشورهای ديگر برای مقابله با اين تهديد ندارد. ولی مسئله مهم اين است كه هيچ كشور آفريقايی از نظر نظامی بهقدری قوی نيست كه بتواند از عهده اين گروه افراطی مسلح برآيد و در عين حال، شاخه القاعده در مغرب عربی بسيار فعال است و كمك هريك از اين كشورها به سركوب يكی از سرسپردههای القاعده، به معنی آغاز جنگ با اين گروه تروريستی است؛ در نتيجه هيچ كشور آفريقايی پيشنهاد نيجريه برای سركوب را نخواهد پذيرفت.
«كارتر هام»، فرمانده نيروهای آمريكايی مستقر در آفريقا، اخيرا در نشستی مطبوعاتی با بيان اينكه گروههای تندرو تهديدی برای آفريقا، اروپا و آمريكا هستند، نسبت به متحد شدن تروريستهای القاعده و اين گروهها ابراز نگرانی كرده بود.
در همين راستا، رئيسجمهور نيجريه، ديروز در ديدار با كارتر هام به طور رسمی از وی خواست تا برای مبارزه با بوكو حرام به دولت ابوجا كمك كند و واشنگتن نيز از اين پيشنهاد به خوبی استقبال كرد!
همانطور كه اشاره شد، هيچ شكی در اين كه گروههای افراطی تهديدی برای جامعه هستند، وجود ندارد؛ ولی مسئله مهم اين است كه اين تهديد پيش از آنكه متوجه آمريكا يا اروپا باشد، متوجه خود شهروندان كشورهای غرب آفريقاست و اگر نيروهای غربی در منطقه حضور نداشته باشند، چه تهديدی برای آنان وجود خواهد داشت؟! آيا جز اين است كه گروههايی چون بوكو حرام جنگ را با هدف مبارزه با دموكراسی غربی آغاز كردهاند؟ پس چگونه است كه غرب انتظار دارد، وارد سرزمينی شود كه دشمن قسمخوردهای در آنجا دارد و متحمل ضرر جانی و مالی نشود!
نتيجه آنكه، تا وقتی نيروهای غربی به منظور اشغال يك سرزمين و استعمار منابع آن وارد يك كشور میشوند، بايد در انتظار مبارزه گروههای شبهنظامی مردمی باشند؛ حتی اگر اين مبارزات رنگ و بوی افراطی نيز به خود بگيرد و در اين ميان شهروندان مسلمانی نيز بیگناه قربانی شوند.
انتهای خبر/ ز.ح