آيا وفا كردم؟

در روز عاشورا برخي اصحاب حضرت سيدالشهداء (سلام الله عليه)، پس از آنكه در لحظات آخر حضرت را كنار خود مي‌يافتند، فرصت را مغتنم مي‌ شمردند و مهمترين سوال و دغدغه خود را با ايشان مطرح مي‌فرمودند و آن اينكه از حضرتشان مي‌پرسيدند:

اَ وَفَيتُ؟

آيا وفا كردم؟

همه استرس و اضطراب وجودشان اين بوده است كه "وفا" كنند به عهد خود با مولايشان و تمام تلاش خود را نيز "صادقانه" به‌ كار گرفته‌اند اما هنوز نگرانند؛ حقيقتاً نگرانند و نه به خاطر تعارف غيرصادقانه. وقتي حضرت سيدالشهداء (سلام الله عليه) به ايشان مي‌فرمايند كه آري وفا كرده‌ايد، تازه آرام مي‌گيرند. اگر بنا به پرسيدن چنين سوالي باشد‌، جز در لحظه آخر نمي‌شود و نبايد پرسيد.

خواسته بزرگي است اما با كريمان كارها دشوار نيست؛ 

- اينكه خداوند ما را جزء شهيدان در ركاب مولايمان صاحب الزمان (عجل‌الله‌ تعالي‌ فرجه‌ الشريف) قرار دهد.

- و اينكه به ما نيز اجازه بفرمايند كه چنين سوالي از مولايمان بپرسيم و چنان پاسخي بشنويم.

- و اينكه امروز در غيبت مولايمان (سلام‌ الله‌ عليه) دلشوره وفا به عهدمان، به عهدهايمان با ايشان عنايت بفرمايند.

خودم و پدر و مادرم به فداي اصحاب سيدالشهداء( سلام‌ الله‌ عليه)

ياليتني كنت معهم فافوز معهم فوزاً عظيماً.

خدايا غم و اندوه را از مولايمان برطرف بفرما با تعجيل در ظهورشان.