1. آیا آمریکا و روسیه بر سر کاهش تسلیحات هسته ای به توافق عملی خواهند رسید؟
2. آیا آمریکا تجهیزات به شورشیان سوری می رساند؟
3. آیا تا پایان سال 2014 میلادی ، آمریکایی ها از افغانستان بیرون خواهند رفت؟
4. آیا اسرائیل سرانجام تحت فشارهای امریکا تن به تشکیل کشور فلسطین خواهد داد؟
5. آیا احتمال حمله به تاسیسات هسته ای ایران کاهش خواهد یافت؟
البته
شما با گوش سپردن به سخنرانی های تبلیغاتی هیچ کدام از کاندیداها پاسخ
پرسش های بالا را پیدا نخواهید کرد. باراک اوباما نامزد دموکرات ها و میت
رامنی از طیف جمهوری خواه خود را در موقعیت چالش برانگیز پاسخ دادن به سوال
هایی از این دست قرار نمی دهند. سخنرانی که کاندید نهایی جمهوری خواهان در
اواخر هفته گذشته ایراد کرد درست مثل همیشه آمیخته به شعارهای تهی در خصوص
رهبری امریکا و البته ضعف های عیان اوباما بود.
این بدان معنا نیست که حتی
اگر رامنی برنده انتخابات ریاست جمهوری شود باز هم ما در حوزه سیاست خارجی
شاهد تغییراتی نخواهیم بود . درست است که منافع امریکا و تعقیب آنها باید
بر شعارهای حزبی هر رئیس جمهور مقدم باشد. اوباما همان اندازه با القاعده
خشن برخورد کرد که جورج بوش. اگر هم رامنی انتخاب شود همان اندازه از فکر
جنگ اقتصادی با چین بیرون خواهد آمد که بوش و بیل کلینتون. با اینهمه تفاوت
های شگرف و آشکاری در حوزه سیاست خارجی در این دور از انتخابات به چشم می
آید. به نظر هم می رسد که تغییرات در حوزه سیاست خارجی به این دلیل که به
تایید پارلمان نیاز ندارد، زودتر از تغییرات در حوزه اقتصاد در نخستین ماه
های پس از جابه جایی احتمالی در کاخ سفید احساس شود. شاید کاندیداها چندان
در خصوص این موارد سخنی به میان نیاورند اما می توان از لابه لای موضع گیری
های حتی کتبی آنها به این مساله پی برد:
| | باراک اوباما ( دموکرات) | میت رامنی( جمهوری خواه) |
| روسیه | وی
به دنبال بازاحیای رابطه با مسکو است.باراک در صورت ابقای مجدد در این پست
فورا راهکاری برای عملی کردن کاهش تسلیحات استراتژیک امضا خواهد کرد. در
این فضا روسیه و امریکا پشت درهای بسته به توافقی دو جانبه در خصوص سامانه
دفاع موشکی نیز خواهند رسید. | وی
روسیه را دشمن شماره یک امریکا در حوزه ژئوپولتیک خواند.وی در سال 2010 به
شدت از امضای توافقنامه استارت میان مسکو و واشنگتن انتقاد کرد. وی در
صورت انتخاب هزینه بیشتری خرج پروژه دفاع موشکی خواهد کرد. پروژه ای که از
سه دهه پیش تاکنون مطلوب جمهوری خواهان است. |
| افغانستان | وی
موافق با خروج نیروهای جنگی امریکایی از افغانستان تا پایان سال 2014
میلادی است. با این وجود وی در پاسخ به این پرسش که آیا در سال آتی میلادی
باید از تعداد نیروهای امریکایی کاست، سرش را به نشانه تایید تکان می دهد. | کاندید
جمهوری خواهان با اوباما در خصوص بازه زمانی سال 2014 موافق است اما معتقد
به گوش فرادادن به امر فرماندهان خود است که اعتقاد دارند بهتر است 68
هزار نیرو حتی پس از سپتامبر در افغانستان بمانند. |
| سوریه | وی بارها مخالفت خود را با تعیین منطقه امن و یا انتقال علنی تجهیزات به شورشیان اعلام کرده است. | وی موافق سرسخت تجهیز رسمی مخالفان بشار اسد است. |
| ایران | آقای
رئیس جمهور اعلام کرده که گزینه نظامی همچنان روی میز است. اوباما تاکنون
بارها تاکید کرده که مخالف دستیابی ایران به سلاح هسته ای است.این بدان
معنا است که اوباما تنها در شرایطی دست به سلاح می شود که حرکت تهران به
سمت بمب هسته ای را ببیند. | وی
با جدیت بیشتری از توسل به زور سخن گفته و در خاک سرزمین های اشغالی هم
ادعا کرد که مانع از دستیابی ایران به تکنولوژی هسته ای می شود. بر اساس
این ادعا خط قرمز رامنی تنها سلاح هسته ای نیست بلکه حرکت کردن ایران در
مسیر دستیابی به مقدمات ساخت اسلحه است. |
| فلسطین | وی
با آتش تند و تیز شکستن بن بست این مذاکرات به روی کارآمد. با اینهمه
اشتباهات وی در این 4 سال قابل اغماض نیست. با اینهمه وی در صورت ابقای در
قدرت باز هم مساله اعلام استقلال فلسطین را تعقیب خواهد کرد. | کاندید جمهوری خواهان درست مانند جورج بوش تاکید کرده که ماجرای اعلام استقلال فلسطین را به حاشیه خواهد راند. |
واشنگتن پست 3 سپتامبر
