SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از بصیرت، عراق پس از گذشت هشت سال اشغال، در سال 2012 با دو تحول بسيار مهم روبه رو بوده است؛ نخست خروج آخرين نظاميان آمريكايي پس از هشت سال اشغالگري كه ثبات و امنيت نسبي را به اين كشور هديه كرد، دوم برگزاري اجلاس سران عرب پس از 22 سال كه نقطه عطفي در تحولات و جايگاه منطقه اي اين كشور است.در كنار اين تحولات، نكته مهم ديگري وجود دارد كه ساختار سياسي و امنيتي آن را تحت الشعاع قرار داده است و آن بازگشايي دوباره پرونده «طارق الهاشمي» معاون رئيس جمهور عراق است. چند ماه پيش اسناد و مدارك افشا شده و برخي اعتراف هاي گروه هاي تروريستي و نزديكان وي نشان داده كه وي در حملات تروريستي و بحران سياسي عراق دست داشته و از سمت خود براي اين امور سود جسته است.
با وجود آنكه دستگاه قضايي عراق بر محاكمه وي تأكيد داشت، اما با كمك برخي كشورهاي عربي و غربي به منطقه كردستان پناهنده شد تا همچنان بحران سازي وي ادامه داشته باشد. برخي بر اين امر تأكيد دارند كه كردستان با پناه دادن به الهاشمي به دنبال باج خواهي از دولت مركزي است كه انتقاد سياسيون و مردم را به همراه داشته است. نكته مهم در پرونده الهاشمي، سفر وي به قطر و عربستان و اعلام حمايت آنها از وي مي باشد. هر چند كه وي تأكيد كرده كه قصد ماندن در اين كشورها را ندارد، اما استقبال مقامات قطر و عربستان از وي پيام هاي بسياري را به همراه دارد.در اين ميان اين سوال مطرح است كه چرا در شرايط كنوني قطر و عربستان اقدام به حمايت از الهاشمي كرده و به نوعي روابط خود با بغداد را با چالش همراه ساخته اند.
برخي بر اين امر تأكيد دارند كه قطر و عربستان نيز مانند برخي ديگر از كشورهاي عربي روابط مثبتي با عراق نداشته و همواره براي بحران سازي در اين كشور فعاليت داشته اند، چنانكه بغداد همواره نسبت به دخالت اين كشور در امور امنيتي كشورش هشدار داده است. در اين شرايط، اقدام كنوني قطر و عربستان را بايد ادامه بحران سازي هاي آن دانست كه بدون هراس از بحراني شدن روابط طرفين صورت مي گيرد، چرا كه اصلاً اين كشورها رابطه اي ندارند كه بخواهد بحراني شود.
كشورهاي مذكور از ساختار سياسي عراق به ويژه حذف بعثي ها از صحنه ابراز نارضايتي كرده و خواستار حذف دولت مالكي و حتي پارلمان كنوني عراق مي باشند. برخي نيز بر اين امر تأكيد مي كنند كه اين اقدام قطر و عربستان تحركي از سوي كشورهاي عربي و غربي براي كم رنگ ساختن موفقيت عراق در برگزاري اجلاس سران عرب است. برگزاري موفق اين اجلاس توانست جايگاه جديدي به اين كشور در منطقه و جهان بدهد كه خوشايند اعراب و آمريكا نيست، لذا با بحران سازي سياسي و امنيتي برآنند تا اين شيريني را به كام مردم عراق زهر سازند. عدم حضور سران عرب در نشست بغداد نشان داد كه آنها حاضر به پذيرش نقش منطقه اي و حتي عربي عراق نبوده و برآنند تا به هر نحوي شده آن را در انزوا قرار دهند.
بسياري نيز تأكيد دارند اين اقدام قطر و عربستان، نوعي انتقام گيري از عراق به دليل اعتراض به عملكرد عربي در قبال سوريه و بحرين است. عراق به شدت با طرح هاي عربي و غربي مخالفت كرده و حتي در برابر آنها ايستاده است. قطر و عربستان با بحران سازي در عراق ضمن انتقام گيري از اين كشور برآنند تا آن را در جهت اجراي خواسته هاي خود سوق دهند. البته بايد در نظر داشت كه اين فشارها با همكاري آمريكايي انجام مي شود. آمريكا با حربه هاي مختلف نظير بحران هاي سياسي و امنيتي و اجراي طرح هاي تجزيه طلبانه به دنبال سلطه بر عراق و حتي حضور دوباره در اين كشور هستند. اين اقدام با حمايت از برخي گروه هاي عراقي و نيز ايجاد شكاف ميان دولت مركزي و اقليم كردستان صورت مي گيرد.
به هر تقدير مي توان گفت كه تحركات صورت گرفته از سوي قطر و عربستان در عراق برگرفته از سياست هاي سلطه طلبانه اين كشورها در منطقه است كه تحت حمايت غرب و بعضاً صهيونيست ها صورت مي گيرد، هر چند كه ايستادگي مقاومت از جمله عراق تاكنون مانع از تحقق بسياري از فتنه انگيزي هاي آنها شده است.
