SHIA-NEWS.COM شيعه نيوز :
پاسخ آيت الله سبحاني :
شكى نيست كه سنت پيامبر به سان كتاب خدا، يكى از مصادر و مدارك عقيدتى و فقهى است. و ردّ گفتار پيامبر(صلى الله عليه وآله) جز شرك و خروج از اسلام، چيزى نيست.
ما اگر سخن پيامبر را از خود او شنيديم طبعاً صد در صد مى پذيرفتيم و بدان عمل مى كرديم، ولى چون به مرور زمان، بين ما و پيامبر واسطه هايى قرار گرفته اند، شيعه مى گويد بايد درباره اين واسطه ها دقّت كرد. هرگاه ثقه و پرهيزكار باشند براى ما حجت است.
از اين نتيجه مى گيريم هرگاه رواياتى كه در صحاح و سنن آمده، با اين ميزان تطبيق كند، فرقى بين اين كتابها و كتب اربعه نيست. اين كه شايع كرده اند ما روايات آنها را نمى پذيريم، بر خلاف واقعيت است. ما رواياتى را نمى پذيريم كه وثاقت راوى زير سؤال رفته باشد يا مجهول باشد ولى بهترين گواه بر گفتار ما، اين است كه در كتب فقهى ما با رواياتى كه در صحاح آمده، استدلال مى شود، كه ما به برخى اشاره مى كنيم:
1. نهى النبى عن الغرر
2. على اليد ما أخذت حتى تؤديه
3. المسلمون عند شروطهم
4. البيّعان بالخيار ما لم يفترقا.
و... .
در اين جا نكته اى را متذكريم: قسمت عظيمى از روايات اهل بيت در كتب اهل سنت است، چطور ما نسبت به اين كتابها خوشبين نيستيم؟ دو استاد درگذشته آية الله سيد مهدى روحانى و آية الله ميرزا على احمدى ميانجى، گستره اى در 10جلد در اين مورد آماده كرده اند و در آنها روايات اهل بيت(عليهم السلام) را كه در كتب اهل سنت است يكجا گرد آورده اند. و نخستين جلد آن، منتشر شده است و اين حاكى از اين است كه در قرون گذشته ـ بر خلاف امروز ـ فقيهان و محدثان اهل سنت به روايات اهل بيت ارزش قائل شده و به آن عمل مى كردند.
اگر کسی با حداقل مبانی جرح و تعدیل و اصول بی پایه و اساس رجالی آقایان عامه آشنا باشه، می فهمه که کتب عامه به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند!
اما دو نکته لازمه:
1. از منظر احتجاج استفاده از آن ها بدون اشکال است.
2. روایاتی از عامه پذیرفته می شود که با مبانی شیعی کاملا مطابق باشد
بنا بر این روشنه که اصل بر بی اعتمادی بر کتب عامه است مگر خلاف آن ثابت شود.