اینترنت ‌حلزونی برای کاربر ایرانی!

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مهر، با وجود اینکه هم اکنون در اکثر کشورها میان میزان رشد اقتصادی و الکترونیکی شدن اقتصاد رابطه تنگاتنگی وجود دارد و حتی بیشترین رشد اقتصادی را کشورهایی دارند که در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات سرمایه گذاری بیشتری داشته اند اما در کشور ما کماکان موضوع عدم دسترسی مناسب به سایتهای اینترنتی، ابتدایی ترین موضوعی است که با گذشت چند دهه از ورود این پروتکل ارتباطی به کشور همچنان پابرجا است.

شکی نیست که کشور ما در سالهای اخیر در زمینه توسعه فناوری اطلاعات قدم های بزرگی برداشته است اما کارشناسان معتقدند که برغم اقداماتی که در این راستا برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران صورت گرفته برای افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت در ایران برخلاف دیگر کشورها تلاش واقعی صورت نمی گیرد؛ این درحالی است که مسئولان معتقدند تمامی ظرفیت بالاتر از 291 لینک STM1 اینترنت در کشور در حال کار و حتی توسعه است اما شواهد نشان می دهد که این میزان پهنای باند کارایی لازم را برای کاربران نهایی ندارد.

باید توجه داشت که اقتصاد امروز جهان، اقتصاد نوآورانه و خلاقانه ای است که مهمترین بخش آن را توسعه اینترنت و گسترش پهنای باند به عنوان پرکاربردترین وسیله ارتباطی قرن حاضر تشکیل می دهد.

اصطلاح سرعت لاک پشتی و حلزونی برای اینترنت دیگر موضوع تازه و جذابی نیست و میلیون ها کاربر اینترنت در ایران روزانه با این کیفیت دسترسی وارد سایتهای اینترنتی می شوند و برایشان فرقی نمی کند که اینترنت پرسرعت 128 کیلوبیت برثانیه داشته باشند و هزینه کاربری بالای آن را پرداخت کنند یا اینکه از همان اینترنت منسوخ شده دایل آپ با سرعت کمتر از 56 کیلوبیت بر ثانیه استفاده کنند؛ به هر ترتیب این کاربران همچنان در گشایش سایتهای مختلف اینترنتی از سایتهای خبری و داخلی گرفته تا موتورهای جستجوی خارجی و پستهای الکترونیک خود با مشکلات متعددی چون کندی سرعت، قطعی و مسدودشدن روبرو هستند و در اغلب مواقع شاید ساعتها برای آنچه که می خواهند در اینترنت بیابند باید زمان بگذارند.

همه این مشکلات در حالی است که، راه اندازی پروژه "شبکه ملی اطلاعات" چند سالی است از سوی مسئولان مطرح شده و تمامی تلاش این است که با راه اندازی این پروژه مشکلات فعلی دسترسی به اینترنت با وجود شبکه ای داخلی و با محتوای مطابق با فرهنگ ایرانی اسلامی حل شود اما این پروژه چند سالی است که تنها در حد برنامه عنوان شده و کاربران نهایی همچنان در استفاده از محتوا و سایتهای داخلی و موتورهای جستجوی داخلی که بتواند حداقل نیازهای روزانه آنها را برآورده کند با مشکل مواجه اند و موتورهای جستجوی داخلی از نظر کاربردی و محتوایی به هیچ وجه نتوانسته اند جایگزین موتورهای جستجوی خارجی باشند.

در چنین شرایطی کارشناسان معتقدند که با وجود ارتقای سرعت اینترنت از کیلو بیت به مگا، گیگا، ترا، پتا، اگزا، زتا و یوتا که برای انتقال داده تا حجم ده به توان 24 پیش بینی شده‌اند توقف در انتقال رنج کیلوبیت در ثانیه در کشور غیرقابل قبول است.

برمبنای آخرین رده بندی های انجام شده از سوی موسسه آکامای، ایران در رتبه هشتم کندترین سرعت اینترنت دنیا در کنار کشورهایی چون لیبی و بولیوی، ازبکستان، نیجریه و نپال قرار دارد. براین اساس لیبی و بولیوی رتبه های اول و دوم کندترین سرعت اینترنت دنیا با سرعت کمتر از 256 کیلوبیت برثانیه را به خود اختصاص دادند و ازبکستان، نیجریه و نپال نیز در سکوهای سوم تا پنجم ایستاده اند؛ کشورمان هم در این طبقه بندی با متوسط سرعت پهنای باند 576 کیلوبیت برثانیه در رتبه هشتم قرار دارد.

از بررسی نمودارهایی که درباره وضعیت سرعت پهنای باند ایران بر روی سایت آکامای ارائه شده، می توان فهمید که اگرچه متوسط سرعت پهنای باند در ایران 576 کیلوبیت برثانیه است اما تنها 1.9 درصد از کاربران ایرانی از این سرعت پهنای باند استفاده می کنند و 0.1 درصد (نزدیک به صفر) از کاربران به سرعت پهنای باند زیر 5 مگابیت برثانیه دسترسی دارند. همچنین نزدیک به 30 درصد (29.5 درصد) از کاربران ایرانی از پهنای باند باریک (زیر 256 کیلوبیت برثانیه) برخوردارند و در حدود 70 درصد از کاربران به سرعت اینترنت کمتر از 128 کیلوبیت برثانیه رضایت می دهند.

در حالی که بیش از 70 درصد کاربران اینترنت در ایران با سرعت کمتر از 128 کیلوبیت بر ثانیه که آن هم با اختلالات متعددی روبرو است به اینترنت دسترسی دارند، مردم کشور کره جنوبی با سرعت متوسط 13 مگابیت بر ثانیه به اینترنت وصل می شوند.

مقایسه سرعت متوسط پهنای باند ایران و کره جنوبی

برمبنای طبقه بندی آکامای کره جنوبی در راس فهرست 10 کشور برتر دارای پرسرعت ترین پهنای باند اینترنت قرار دارد و هنگ کنگ با سرعت 10.3 مگابیت برثانیه در رتبه دوم و ژاپن با سرعت 8.9 مگابیت برثانیه در رتبه سوم قرار دارد.

همچنین از این 10 کشور 3 کشور از اروپا هستند که هلند با سرعت متوسط پهنای باند 8.5 مگابیت برثانیه در راس اروپا و سکوی چهارم دنیا قرار دارد و پس از آن جمهوری چک با 7.4 مگابیت برثانیه و سوئیس با سرعت 7.3 مگابیت برثانیه در رتبه سوم اروپا ایستاده است. آمریکا با سرعت متوسط پهنای باند 5.8 مگابیت برثانیه رتبه 12 و انگلیس با سرعت متوسط 5 مگابیت برثانیه رتبه 25 دنیا و 11 اروپا را به دست آورده است.

در همین حال در تقسیم بندی سرعت پهنای باند در شهرهای دنیا، آسیا بیشترین آمار را در طبقه بندی 100 شهر پرسرعت دنیا به خود اختصاص داده به طوریکه در این طبقه بندی، 59 شهر در ژاپن و 10 شهر در کره جنوبی قرار دارند. در اروپا، شهر "برنو" در جمهوری چک، در راس سریعترین شهرهای این قاره ایستاده اما در سطح جهانی در رتبه 55 قرار دارد.

در آمریکا 18 شهر، وارد رده بندی 100 شهر پرسرعت دنیا شده اند که شهر سن خوزه با سرعت 38.7 مگابیت برثانیه در رتبه 9 این رده بندی و در رتبه نخست آمریکا ایستاده است. با این وجود سریعترین اینترنت دنیا در شهر "تائگو" کره جنوبی است که پیک سرعت آن 55.3 مگابیت برثانیه برآورد می شود.

فراز و نشیبهای سرعت دسترسی کاربران ایرانی به اینترنت در حالی است که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اذعان به آن، راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و نیز نظارت بر عملکرد شرکتهای اینترنتی برای جلوگیری از کم فروشی پهنای باند اینترنت را راهکار مناسبی برای رفع این مشکل می داند که حداکثر تا پایان برنامه پنجم توسعه عملیاتی می شود.

رضا تقی پور یکی از اهداف اصلی راه اندازی شبکه ملی اطلاعات را رفع اتکا به پهنای باند اینترنت بین الملل عنوان می کند و به مهر می گوید: با اتکا به شبکه ملی چنانچه پهنای باند بین الملل به هردلیلی چون اختلالات بین المللی و وجود اشکالات در درگاههای ورودی کشور محدود شد، این محدودیت به کاربران داخلی اعمال نخواهد شد.

وی می افزاید: در اینکه امروز سرعت دسترسی کاربران به اینترنت با فراز و نشیبهایی روبرو است شکی نیست و یکی از بحث های اصلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات نیز همین موضوع است که در این رابطه باید نظارتهایی بر فعالیت ارائه کنندگان خدمات اینترنت صورت گیرد.

با این حال تقی پور پیش بینی کرد که در شبکه ملی اطلاعات و با هماهنگی های اولیه ای که انجام شده است، مشکلات امنیتی کاهش پیدا می کند و از آنجایی که در این شبکه مشکل امنیتی نخواهیم داشت و در بحث هزینه ها نیز با کاهش روبرو خواهیم شد، افزایش پهنای باند دسترسی اینترنت با سرعت حداقل 2 مگابیت در ثانیه برای کاربران فراهم می شود.

در حالی که 60 درصد افراد دنیا از اینترنت پرسرعت استفاده می کنند، این نرخ در ایران برای کاربران اینترنت کمتر از سه درصد و آمادگی الکترونیکی ایران نیز در رتبه 70 دنیا عنوان شده است؛ با این حال به نظر می رسد مسئولان باید راهکاری برای حل سریعتر معضل اینترنت بیاندیشند تا بتوان حداقل همگام با کشورهای در حال توسعه در جهت توسعه اقتصاد همراه با فناوری اطلاعات گام برداشت.