توجه به قرآن و عترت خاورمیانه را بیدار کرده و به مقصد می رساند

به گزارش «شیعه نیوز» ، آیت الله جوادی آملی، مرجع تقلید جهان اسلام و مفسر بزرگ قران در پیامی به ششمین آیین تکریم چهره های قرآنی، جامعه دارای اختلاف یا تهی از سلاح های لازم را ستبر و نیرومند ندانست و گفت: جامعه وقتی ستبر و نیرومند و غلیظ نبود دشمن درباره آنها احساس غلظت نمی‌کند، وقتی دشمن احساس غلظت نکرد ممکن است به خودش اجازه تهاجم بدهد. بنابراین، این گونه از محافل جامعه را ستبر و محکم بکند. قرآن فرمود سلسله جبال باشید،‌ طوری که دشمن در شما طمع نکند حتماً ستبریی شما را احساس کند.
 
متن پیام آیت الله جوادی آملی به شرح ذیل است:
 
"بسم‌الله الرحمن الرحیم
مقدم حضار بزرگوار که در جهت اجلال قرآن‌پژوهان و حافظان و مفسران و علاقه‌مندان به قرآن و عترت حضور پیدا کردید گرامی می‌داریم، و از سازمان دارالقرآن حق‌شناسی می‌کنیم، و از سازمان محترم تبلیغات که همة این برکات زیر مجموعه این سازمان وزین است حق‌شناسی می‌کنیم، از همه بزرگوارانی که در احیای نام حق به وسیله قرآن و عترت تلاش و کوشش کرده و می‌کنند سپاسگزاری ‌داریم، از خدای سبحان مسئلت می‌کنیم همگان را مشمول ادعیه زاکیه ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) قرار بدهد، سعی همه مشکور باشد. به برکت کوشش امام و خون‌های پاک شهدا، این عزیزان بتوانند دَین خودشان را به قرآن و عترت به‌خوبی ادا کنند و جامعه اسلامی را در سایه این دو وزنه وزین هدایت کنند و به مقصد کامل برسانند.

نکاتی که در محفل شما عزیزان قابل طرح هست این است که برای قرآن و همچنین برای عترت (علیهم السلام) معارف فراوانی یاد شده است. اما برجسته‌ترین معرفتی که و اثری که در اینجا قابل طرح است در شرایط کنونی یعنی بیداری اسلامی خاورمیانه این است که خدای سبحان فرمود در وحی آسمانی، فیه ذکر کم یعنی اگر بخواهید نامور شوید نام‌آور بشوید نامی پیدا کنید در جهان، به وسیله علوم وحیانی است.
آنچه که خاورمیانه را بیدار کرده است و ان شاء‌الله به‌ مقصد می‌رساند در سایه توجه به قرآن و عترت (علیهم السلام) است. زیرا براساس رهنمود قرآن انسان تنها به خدای سبحان متّکی است. انسان فقیر هست اما فقیر الی الله، هم باید فقر خود را درک کند، هم باید غنای الهی را درک کند، هم در سایه رهنمود قرآن و عترت (ع) این فاصله فقر و غنا را به وسیله ارتباط الهی برقرار کند، که خود را مستغنی کند. گرچه کسی غنی نمی‌شود، غنی یعنی بی‌نیاز، فقیر یعنی نیازمندی که عامل رفع نیاز را ندارد، و مستغنی یعنی کسی که نیازمند هست ولی چیزی که نیاز او را برطرف کند دارد. بشر ذاتاً فقیر است، در سایه فیض الهی می‌تواند مستغنی بشود، ولی غنی شدنی نیست (غنی یعنی بی نیاز و این وصف ممتاز خدای سبحان است)

اگر جامعه بخواهد نامور بشود و نام جامعه اسلامی برترین نام باشد (نه برتری ملکی بلکه برتری ملکوتی) باید در سایه قرآن و عترت (علیهم السلام) باشد. چون خدا فرمود "فیه ذکرکم".
این ذکر یک وقتی است لفظی است مثل تسبیحانی که می‌گوییم صلواتی که می‌فرستیم و مانند آن، یک وقت ذُکر است ،یعنی یادآوری است، این تصور این معنایی، درک مفاهیم قرآن و اعتقاد به آنها و عمل به آنها، اینها هم ذکر است و هم ذُکر، یک وقت است که قرآن فرمود ذکرکم یعنی شما نامو‌ر می‌شوید صاحب نام می‌شوید،

این که از وجود مبارک رسول گرامی(علیه و علی آله الاف التحیه و الثناء) نقل شد ، "الاسلام یعلوا و لایعلی علیه" به‌ما دو مطلب را می‌فهماند، یکی اینکه هرگز خود را برتر ندانید. و دوم هم اینکه هرگز در برتری اسلام غفلت نکنید. آنچه که بالا است دین خدا است و کلام خدا و دین الهی، وگرنه بشر همان بشر فروتن و متواضع است، فرمود نام شما از آن جهت که مسلمانید بالا می‌رود. آن وقت نه استکبار،‌ نه صهیونیست طمع در شما نمی کند،

برای اینکه جامعه اسلامی صاحب شرف و نام بشود باید قولش قول سدید باشد. از قول شدید کاری ساخته نیست انسان اذکار را بلند بگوید با فریاد ذکر را بیان کنید این به جایی نمی‌رسد، ما را به قول شدید دعوت نکردند، ما را به قول سدید دعوت کردند، "قولوا قولاً سدیداً"، حرف مستدل، مبرهن، برهانی، علت‌پذیر، قول سدید است که سد است هم آب را نگه می‌دارد و هم جلو تهاجم یأجوع و مأجوج هر عصری را می‌گیرد. وگرنه فریاد کشیدن با صدای بلند ذکر گفتن، از اینها کاری ساخته نیست قولوا قولاً سدیداً نه شدیداً. قول سدید باعث آن است که جامعه اسلامی همانند سد می‌شود. و برای اینکه جامعه نامور بشود و صاحب نام بشود یعنی نام اسلام بالا بیاید، نه اینکه مسلمانها بخواهند برتری خود را ازآن جهت که بشرند ثابت کنند، این باید طوری باشد که این قول سدید یعنی در رفتار و گفتار و نوشتار و اینها تجلّی داشته باشد.

در قرآن‌‌کریم برای اینکه جامعه را نامور کند "ولیجدوا فیکم غلظه این ولیجدوا" امر غایب است. یعنی آنها دشمنان شما، مخالفان شما حتماً باید در شما ستبری را احساس بکنند. مستحضرید دشمنان ما علم غیب ندارندیک. چشم غیب و درون بین ندارند دو.گوش غیب شنوا ندارند سه. ولی به صورت امر غایب خدا فرمود آنها حتماً باید در شما ستبری را حس بکنند .ولیجدوا یعنی حتماً باید بیابند. یک وقت است که در میدان مبارزه است، خدای سبحان و رسول گرامی(علیه و علی اله الاف التحیه و الثناء) دستور می‌دهد. "یا ایها النبی جاهد الکفار و المنافقین واغلظ علیهم" در صحنه مبارزه مردم موظفند با غلظت و خشونت رفتار بکنند. چون میدان جنگ میدان آهن است، میدان خشونت است. یک وقت است که در میدان جنگ نیست ،پشت صحنه جنگ است. ولی برای اینکه بیگانه طمع نکند و تهاجم را در سر نپروارند، حتماً شما باید ستبر باشید که آنها ستبری شما،‌ استقامت شما، قدرت و توانمندی شما را بیابند "ولیجدوا فیکم غلظ|".

اگر جامعه‌ای خدا ناکرده در صحنه حاضر نبود یا جامعه‌ای خدای ناکرده اختلاف داشت، یا جامعه‌ای از نظر مسائل علمی تهی مغز بود، یا جامعه‌ای از نظر اعداد سلاح های لازم دستش تهی بود، این جامعه ستبر و نیرومند و غلیظ نیست. وقتی ستبر و نیرومند و غلیظ نبود دشمن در باره آنها احساس غلظت نمی‌کند، وقتی دشمن احساس غلظت نکرد ممکن است به خودش اجازه تهاجم بدهد.
بنابراین، این گونه از محافل، کار سازمان دارالقرآن ،کار سازمان تبلیغات اسلامی و مراکز قرآن‌پژوهی دیگر این است که جامعه را ستبر و محکم بکند، طوری که دشمن حتماً جامعه اسلامی را جامعه نیرومند ببیند، وقتی جامعه را نیرومند دید طمع نمی‌کند، الان هیچ کس به این فکر نیست که با بیل و کلنگ و امثال اینها به جنگ قله بلند دماوند برود و آن را ویران کند زیرا قله دماوند قابل تسخیر نیست، قرآن فرمود سلسله جبال باشید،‌ طوری که دشمن در شما طمع نکند حتماً ستبریی شما را احساس کند.

این که می‌بینید گاهی عزیزان دانشگاهی ما را که در نیروی هسته‌ای تلاش و کوشش می‌کنند شهید می‌کنند، یا سایر رزمنده‌ها را به شهادت می‌رسانند، یا سایر علما و روحانیون و مسئولان را به شهادت می‌رسانند، یا درصدد به شهادت رساندن آنها هستند، برای اینکه آنها نیروهای قدرت بخش جامعه هستند ، اینها ستون فقرات یک ملت‌اند، بنابر این قرآن‌کریم این دستور را به ما می‌دهد که "ولیجدوا فیکم غلظه". چون امر غایب است و به آنها دستور می‌دهد. آنهایی که به خدا و قیامت و قرآن معتقد نیستند بازگشت چنین فرمانی به جامعه اسلامی است.

یعنی شما حتماً باید طوری باشید که دشمن در شما طمع نکند، هم از نظر اعتقادی،‌ هم از نظر اخلاقی، هم از نظر طهارت دست و پا، که مبادا خدای نکرده در بین شما سخن از اختلاس و سخن از سرقت و سخن از کم‌فروشی و گران‌فروشی و بد اخلاقی راه پیدا کند،‌ سخن از جهل علمی و جهالت عملی راه یابد. وگرنه در همه این صورت های یاد شده دشمن در شما آن غلظت و استواری را ا حساس نمی‌کند.

مطلب بعدی عمده آن است که انسان بعد از مرگ هم صاحب نام باشد، و کسی صاحب نام است که انبیا به یاد اویند، اولیا به یاد اویند، با انبیاء محشور می‌شود، با اولیاء محشور می‌شود، حشر با انبیاء به این است، که با کتاب آسمانی مأنوس باشیم. حشر با اولیاء به این است که با عترت پیوند ناگسستنی داشته باشیم. آنجا اگر کسی مذکور بود یعنی نامدار بود و صاحب نام بود به مقصد می‌رسد و روح و ریحان نصیبش می‌شود.

بنابراین کوشش مسئولان محترم دارالقرآن و سایر قرآن‌پژوهی و قرآن‌پژوهان این است که جامعه را صاحب نام بکنند ،آن گاه آن آثار دیگری که فرمود. "اذکرونی اذکرکم" مطرح می‌شود ،یا "اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم" مطرح می‌شود، و یا "اعدوالهم ما استطعتم من قوه"، مطرح می‌شود ولی باید بدانیم که این سفارش مخصوص یحیی شهید و زاهد سلام‌الله علیه نیست، که خداوند فرمود، "یحیی خذالکتاب بقوه"، الان هم خدای سبحان به همه ما می‌فرماید "یا ایها الذین امنوا خذوا القرآن بقوه" ،و چون قرآن از عترت (علیهم السلام) جدا نیست و عترت (علیهم السلام) هم هماهنگ با قرآن است یعنی خذوا الثقلین بقوه .وقتی از وجود مبارک امام صادق سلام‌الله علیه سئوال کردند این که خدا فرمود "خذوا مااتیناکم بقوه، بقوه الابدان ام بقوه القلوب"؟ حضرت فرمود: "بقوه الا بدان و بقوه القلوب"، یعنی هم با ابزار مادی و بدنی و هم با معرفت صحیح و راستین عقلی و قلبی، "خذوا مااتیناکم بقوه القلوب خذوا ما اتیناکم بقوه الابدان"، هم صحنه مبارزات بدنی‌تان باید قوی باشد و هم جبهه فرهنگی‌تان باید نیرومند باشد، حرف های سست، قصه‌های بی‌دلیل، خواب ها و مانند آن، این ها أخذ بقوه نیست، هرگز حرف های غیرمعقول، غیربرهانی، غیراستدلال، اخذ بقوه نیست، با خواب و امثال خواب کسی بخواهد قرآن و عترت (علیهم السلام) را از خود راضی کند این چنین نیست. فرمود خذوا ما اتیناکم بقوه و از قرآن ناطق، وجود مبارک امام صادق (صلوات‌‌ا لله و سلامه علیه) سئوال کردند "ام بقوه القلوب ام بقوه الابدان"؟ فرمود "بقوه القلوب و قوه الابدان" .

مجدداً مقدم شما میهمانان بزرگوار را گرامی می‌داریم و سعی بلیغ سازمان دارالقرآن و همچنین سازمان تبلیغات مشکور باشد. ان‌شاءالله و محصول کار شما به عنوان بهترین هدیة نثار روح امام راحل و شهدای انقلاب و جنگ مخصوصاً شهدای دهه فجر به بهترین وجه اهداء بشود، و حشر همه شما بزرگواران مخصوصاً پیشکسوتان و عزیزانی که در این راه تلاش و کوشش بیشتری کرده و می‌کنند با صاحب قرآن و با دودمان طه و یس، خاندان پیغمبر علیهم الصلوه و علیهم‌السلام باشد.
غفرالله لنا و لکم
والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته"