*ریشه بحران؛ جاه‌طلبی‌های سودانی*
سودانی در ابتدا به‌عنوان فردی متعهد به ائتلاف شیعیان و وفادار به نوری مالکی و دیگر رهبران "اطار التنسیقی" شناخته می‌شد. با این حال، پس از مدتی جاه‌طلبی‌های سیاسی او برای حفظ قدرت و حتی شرکت در انتخابات آینده به‌صورت مستقل آشکار شد. او با اقداماتی نظیر افزایش پروژه‌های عمرانی و توسعه زیرساخت‌ها در مناطقی که می‌تواند آرای مردمی را جذب کند، به‌وضوح نشان داده که به‌دنبال افزایش محبوبیت فردی خود است.
برخی از تحلیلگران معتقدند که این اقدامات سودانی نه‌تنها برای بهبود شرایط کشور، بلکه برای جلب نظر مردم و کسب کرسی‌های بیشتر در پارلمان است. او قصد دارد با ایجاد پایگاهی مستقل از حمایت‌های سنتی "اطار التنسیقی"، به‌ویژه از طریق جلب حمایت استانداران استان‌های کلیدی، نفوذ بیشتری در سیاست عراق به دست آورد. این جاه‌طلبی‌ها و تلاش برای حضور مستقل در انتخابات، باعث نگرانی‌های شدید در میان رهبران "اطار التنسیقی" شده است. آن‌ها معتقدند سودانی در حال زیر پا گذاشتن توافقات اولیه است که بر اساس آن به قدرت رسیده بود و اکنون قصد دارد بدون پشتیبانی ائتلاف، جایگاه خود را تقویت کند.
*تلاش برای شرکت در انتخابات و شکاف با "اطار التنسیقی"*
یکی از اصلی‌ترین دلایل تشدید شکاف بین سودانی و "اطار التنسیقی"، برنامه‌های او برای شرکت در انتخابات پارلمانی آینده به‌صورت مستقل است. رهبران "اطار التنسیقی" به‌ویژه نوری مالکی و دیگر چهره‌های تأثیرگذار این ائتلاف، سودانی را متهم می‌کنند که به‌دنبال استفاده از منابع دولتی برای تبلیغ شخصی خود و کسب کرسی‌های پارلمانی بیشتر است. آن‌ها معتقدند که سودانی با نادیده گرفتن حمایت‌های اولیه و تلاش برای به‌دست‌آوردن محبوبیت عمومی، درصدد است تا "اطار التنسیقی" را دور بزند و خود را به‌عنوان چهره‌ای مستقل مطرح کند.
یکی از استراتژی‌های اصلی سودانی در این راستا، ایجاد ائتلاف‌های نانوشته با استانداران استان‌هایی مانند بصره، کوت و کربلا است که در انتخابات استانی گذشته توانسته‌اند آرای قابل‌توجهی خارج از جریانات سنتی "اطار التنسیقی" کسب کنند. این استانداران با وجود نداشتن وابستگی مستقیم به ائتلاف‌های سیاسی اصلی، به‌عنوان چهره‌های محبوب محلی شناخته می‌شوند و سودانی امیدوار است با نزدیکی به آن‌ها، بتواند پایگاه مردمی خود را در انتخابات آینده تقویت کند.
*مخالفت‌های "اطار التنسیقی" و افزایش شکاف*
رهبران "اطار التنسیقی" به‌ویژه نوری مالکی، از همان ابتدا با هرگونه حرکت سودانی به سمت استقلال سیاسی مخالفت کرده‌اند. آن‌ها معتقدند که سودانی از قدرتی که با حمایت آن‌ها به دست آورده سوءاستفاده می‌کند و به‌دنبال تقویت پایگاه سیاسی خود برای آینده است. در همین راستا، رهبران "اطار التنسیقی" فعالیت‌های او را به‌عنوان تلاش‌هایی برای شکاف‌افکنی در میان احزاب شیعه و تضعیف ائتلاف تلقی می‌کنند. این مخالفت‌ها، به‌ویژه با کشف هسته امنیتی در دفتر نخست‌وزیری که اقدام به شنود علیه رهبران "اطار التنسیقی" کرده بود، به شدت افزایش یافته است.
این حادثه به‌عنوان "بمب خبری" به شدت به روابط میان سودانی و حامیان قبلی او لطمه زد و رهبران ائتلاف را به سمت یک موضع‌گیری محکم‌تر علیه سودانی سوق داد. اکنون شکاف میان سودانی و "اطار التنسیقی" به قدری عمیق شده که برخی معتقدند این ائتلاف به‌دنبال یافتن جایگزینی برای او در انتخابات آینده است.
*آینده سودانی؛ شرط‌بندی خطرناک یا فرصت طلایی؟*
در حالی که سودانی همچنان به تلاش‌های خود برای نزدیکی به مقتدی صدر و ایجاد ائتلاف‌های محلی ادامه می‌دهد، بسیاری معتقدند که این تلاش‌ها ممکن است به یک شرط‌بندی از پیش شکست‌خورده تبدیل شود. مقتدی صدر، که به‌عنوان یکی از چهره‌های غیرقابل پیش‌بینی در سیاست عراق شناخته می‌شود، همواره به‌دنبال منافع خاص خود بوده و همکاری‌هایش با دیگر سیاستمداران در مواردی به سرعت قطع شده است. با این حال، اگر سودانی بتواند حمایت بخشی از جریان صدر و استانداران کلیدی را به دست آورد، ممکن است بتواند به‌عنوان چهره‌ای مستقل در انتخابات آینده حضوری قوی داشته باشد.
اما این استراتژی سودانی بدون شک ریسک‌های بزرگی نیز در پی دارد. مخالفان داخلی او در "اطار التنسیقی" همچنان قدرت زیادی دارند و در صورت شکست این ائتلاف‌سازی‌ها، آینده سیاسی سودانی به شدت در خطر خواهد بود.
