شیعه نیوز | این روزها اوضاع بیمارستانهای دولتی اصلاً خوب نیست. بسیاری از بیمارستانها به دلیل کمبود نیروی پرستار اما به بهانه خالی نبودن تختها از پذیرش بیماران سر باز میزنند. در چنین شرایطی بیش از هر چیز این بیماران هستند که آسیب میبینند و نمیتوانند از امکانات درمانی بهموقع و درست بهرهمند شوند. بیتوجهی به وضعیت پرستاران حالا باعث شده اوضاع بیمارستانهای دولتی بحرانی شود.
به گزارش «شیعه نیوز»، کمبود پرستار در بیمارستانهای کشور معضلی است که سالهای سال در میان بوده اما طی سه سال گذشته افزایش میزان مهاجرت پرستاران به دلیل نارضایتی از شرایط کار در ایران، افزایش میزان ترک کار پرستاران و روی آوردن به مشاغلی دیگر همه و همه دست به دست هم دادند تا شرایط اکثر بیمارستانهای کشور به خصوص بیمارستانهای دولتی رو به وخامت بگذارد. به همین دلیل بود که برخی از بیمارستانهای علوم پزشکی برخلاف قانون پرستاران را به انجام اضافهکار اجباری وادار میکردند تا بتوانند به این ترتیب کمبود نیروی پرستار را جبران کنند. اما حالا با رأی دیوان عدالت اداری و حذف اضافهکار اجباری پرستاران بیمارستانهای علوم پزشکی به دلیل کمبود نیروی پرستار مجبور به تعطیل کردن بخشهای مختلف بیمارستان شدهاند.
مساله اینجاست که این وضعیت اگر تداوم پیدا کند میتواند سیستم سلامت کشور را دچار بحران جدی کند؛ بحرانی که این روزها تبعات آن کموبیش نمود پیدا کرده و باعث سرگردانی بیماران شده است.
بیمارستانها پرستار ندارند، پذیرش نمیکنند
ناهید علوی، یکی از مراجعان به بیمارستان فیروزگر، دراینباره میگوید: «روز گذشته خواهرم را با دستور پزشک از بیمارستان البرز کرج به تهران و بیمارستان هاشمینژاد بردیم. اما آنها به بهانه خالی نبودن تخت از پذیرش سر باز زدند و ما را به بیمارستان میلاد فرستادند، آنجا هم با همین بهانه بیمار را بستری نکردند و گفتند باید به بیمارستان لبافینژاد مراجعه کنید. اما آنجا هم با جواب منفی مواجه شدیم این در حالی بود که خواهرم به دلیل بالا رفتن کراتین خون و از کار افتادن کلیهها با نارسایی قلبی و آب آوردن ریه مواجه شده بود و باید خیلی سریع تحت معالجه قرار میگرفت.»
او ادامه میدهد: «در نهایت توانستیم او را در بیمارستان فیروزگر بستری کنیم. اما اینکه بیماری با این شرایط از هشت صبح تا هفت شب سرگردان باشد و از این بیمارستان به آن بیمارستان فرستاده شود در هیچ جای دنیا وضعیت نرمالی نیست. سوال اینجاست که اگر در این رفت و برگشتها خواهرم به کما میرفت یا وضعیت بدتری پیدا میکرد چه کسی جوابگو بود؟»
این همراه بیمار میافزاید: «در بیمارستان فیروزگر به ما گفتند مشکل کمبود تخت نیست مشکل کمبود شدید پرستار است و اگر هم بیمارتان را بستری میکردند در نهایت پرستاری برای رسیدگی به او نبود، این مساله هم میتوانست به قیمت جان بیمارتان تمام شود.»
چرا دولت هیچ کاری برای پرستاران نمیکند
فیروزه متقی همراه یکی دیگر از بیماران میگوید: «این وضعیت واقعاً برای بیماران آزاردهنده است، سوال اینجاست که چرا دولت هیچ کاری برای استخدام پرستاران و رساندن تعداد آنها به استاندارد مورد نیاز بیمارستانها انجام نمیدهد؟»
او در ادامه شرایط خود را توضیح میدهد: «مادرم سه روز است که در بیمارستان بستری است، اکثر کارهای رسیدگی به او را خودمان انجام میدهیم؛ حتی ساعت داروها را به پرستاران یادآوری میکنیم. در این بخش بیش از 25 بیماری بستریاند و تنها سه پرستار و یک سرپرستار حضور دارند. شیفت شب که تنها دو پرستار دارد.»
متقی اضافه میکند: «واقعاً جان و سلامت بیماران اصلاً در اولویت نیست. بیماری که از اتاق عمل بیرون میآید بعد از به هوش آمدن باید تحت نظر باشد اما اینجا پرستارها نمیتوانند بهموقع به آنها رسیدگی کنند. بیماران از درد فریاد میزنند اما هیچکس نیست به دادشان برسد. همراه بیمار بارها باید به ایستگاه پرستاری برود تا شاید کسی برای چک کردن وضعیت بیمار بیاید.»
بخشهای بیمارستانی به دلیل کمبود پرستار تعطیل میشوند
این اتفاقات در حالی رخ میدهد که امروز احمد نجاتیان در جلسه دیدار مسئولان سازمان و اعضای شورای عالی نظام پرستاری با اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس به تعطیلی بخشهای بیمارستانی به دلیل نبود پرستار در بیمارستانها اشاره کرد و گفت: «این وضعیت در آیندهای بسیار نزدیک به بحران تبدیل خواهد شد.»
او افزود: «سالانه در سازمان نظام پرستاری دو هزار گواهی گوداستندینگ (گواهی صلاحیت حرفهای برای مهاجرت) برای پرستارانی صادر میکنیم که بهترین پرستاران کشور هستند، پرستارانی که خواستار خدمت در خارج از کشور هستند. بنا بر اخبار و آمار اعلامشده از سوی نظام پرستاری، هماکنون در دانمارک دو هزار پرستار ایرانی در حال ارائه خدمت هستند.»
افزایش ترک خدمت پرستاران
نجاتیان به مساله ترک خدمت پرستاران نیز اشاره کرد و گفت: «سازمان تامین اجتماعی گزارش داده که با ترک خدمت زیادی در جامعه پرستاری مواجه است. همچنین در برخی از استانها بخشهای بیمارستانی و اتاق عملها در حال تعطیل شدن هستند زیرا پرستاران به این نتیجه رسیدهاند که به هر حال مجبورند در ساعات اضافهکاری اجباری حضور پیدا کنند.»