به گزارش «شیعه نیوز»، مجید زهدی؛ مدرس حوزه و دانشگاه، گفت: اشکال مطرح است که ما وقتی به ادعیه می‌نگریم می‌بینیم ائمه(ع) تاکید دارند که دنبال دنیاگرایی و دنیا نروید ولی باز در همین ادعیه می‌بینیم ایشان از خدا تقاضای امور دنیوی و مادی داشتند. ولی باید مد نظر داشت که اهل بیت(ع) انسانهای ذومراتبی هستند، گاهی از خدا امکانات مادی و دینوی تقاضا می‌کردند؛ پیامبر(ص) فرمودند: نعم العون علی التقوی الغنی. غنا وسیله خوبی برای بی‌نیازی است. در ادعیه اهل بیت(ع) از خدا تقاضای نعمات بهشتی می‌کرده‌اند و از خدا خواسته‌اند به ما لحم طیر بده اما گاهی در اوج فقط از خدا تقاضای خود خدا را داشتند یعنی نه توجه به جهنم و نه توجه به بهشت داشتند.
چرایی تقاضای کمک مادی ائمه(ع) از خدا
مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: امام سجاد(ع) به خدا عرض می‌کند که خدایا نور چشم من ملاقات و لقای تو هست. خدا بهشت انسان می‌شود؛ بنابراین ائمه(ع) هم چون بدن و جسم داشتند لذا از خدا تقاضای امکانات دنیوی داشتند تا آن را وسیله بهتری برای اطاعت خدا قرار دهند ولی حداعلای ایشان همان مقام لقا و فنای فی الله است که وجود مبارک امیرمؤمنان(ع) به خدا عرض کرد الهی ما عبدتک خوفا من نارک و لا طمعا فی جنتک …؛ خدایا من تو را نه به خاطر ترس از جهنم و نه به خاطر شوق به بهشت بلکه به خاطر لیاقت تو عبادت می‌کنم بنابراین منافاتی ندارد ائمه(ع) طلب مال دنیا بکنند؛ مال دنیا اگر وسیله باشد خوب است و اگر هدف باشد بد است.
زهدی اظهار کرد: فردی نزد امام علی(ع) آمد و شروع به کوبیدن دنیا کرد ولی علی(ع) خطاب به او فرمودند: الدنیا متجر اولیاء الله؛ دنیا محل تجارت اولیای الهی است یعنی از لحظه به لحظه در راستای کسب خیرات قدم برمی‌دارند.
وی با بیان اینکه سعدی در کلیات آورده است که شاه محمود غزنوی، خدمتکاری به نام عیاض داشت و در نزد شاه محمود خیلی مقرب بود تا جایی که به وزار اینقدر توجه نداشت لذا وقتی با اعتراض آنان روبرو شد آزمایشی فراهم کرد، افزود: او روزی دستور داد شترش را پر از جواهر کردند و با این خدمتکار و وزار بیرون رفتند و در جایی که رسیدند شتر را پی کرد و همه جواهرات ریخت و شاه محمود گفت هر کسی دوست دارد برود این طلاها را بردارد و همه رفتند جز عیاض؛ در مورد تقرب به خدا هم همین است؛ ائمه(ع) خدا را برای خدا می‌خواهند نه دنیا ولی ما اگر پیش خدا هم می‌رویم برای زندگی دنیاست.
زهدی با بیان اینکه ائمه(ع) برای بهشت وجهنم تلاش نمیکردند، تصریح کرد: ما دو بهشت داریم و دو جهنم؛ بهشت لقا و رضوان الهی و بهشت نعمت‌های مادی و مقربان خدا دنبال کسب رضوان خدا هستند نه بهشت لذات مادی؛ در مناجات شعبانیه که همه ائمه(ع) آن را می‌خواندند آمده است: خدایا اگردر روز قیامت مرا مجازات کنی تو را به عفوت مؤاخذه خواهم کرد و اگر مرا به آتش بیندازی به اهل جهنم خواهم گفت من محب خدا هستم.
