شیعه نیوز | کمیکال؛ جز قویترین ماده‌های مخدر روانگردان است، توهم زا است و مصرف کننده‌ها را به سفر در زمان و مکان می‌کشاند، اما مهمترین عارضه بچه دار نشدن مصرف کنندگان آن است؛ گیاهی که در اثر ترکیب آن با مریم گلی به دست می‌آید.
به گزارش «شیعه نیوز»، شاید فکرش را هم نمی‌کنند با یک بار مصرف، مصرف دوباره این ماده ها به ذهنشان خطور کند، هوا و هوسها به سراغشان بیاید و آن ها را برای گرایش دوباره به مصرف این ماده‌های مخدر ترغیب کنند، اما شاید ضرورت داشته باشد تا جدیدترین ماده هایی که ذهن برخی از جوانان را به خود مشغول کرده و دامن آنها را گرفته بشناسیم، ماده هایی که تنها یک بار مصرف آنها چه سنتی و چه صنعتی افراد را به مسیری می کشاند که حتی کمپ های ترک اعتیاد نیز نمی توانند ناجی آنها برای خلاص شدن از دست این ماده های مخدر باشند.
سرخوشی و بی حسی، حرکات غیرعمدی و عادی، بی هدفی و پیچاندن دست و حرکات کنترل نشده زبان فارغ از اضطراب های روزانه و حرکات کند در بروز توانایی های شناختی و گشاد شدن مردمک، لکنت زبان، اختلال در حافظه، کما یا خواب آلودگی تنها برخی از اختلالات جسمی و روانی است که با یک بار مصرف ماده‌های مخدر به سراغ مصرف کنندگان می‌آید، عوارضی که برخی از آنها تا پایان زندگی افراد را آزار می‌دهد.
در این گزارش قصد داریم تا جدیدترین، پرمصرف ترین و خطرناکترین ماده های مخدر در دنیا را بررسی کنیم:
مخدرها به دو نوع صنعتی و سنتی تقسیم می شوند، هر کدام عوارض و اختلالات جدی را به سیستم دفاعی بدن افراد وارد می‌کنند و وابستگی های روانی را به دنبال خواهد داشت؛ به طوری که دیگر فرد قادر نخواهد بود مسیر رفته را به عقب بازگردد.
از خانواده مواد مخدر صنعتی می توان به شیشه،ال اس دی، ترامادول، ریتالین و کوکائین، کمیکال و زایلازین( زامبی) اشاره کرد.
شیشه
نام دیگر این ماده مخدر متامفتامین است، ماده ای که محرک قوی است و در آزمایشگاه‌ها به صورت پودر یا کریستال تولید می شود.
این ماده مخدر به صورت دو نوع دود یا تزریق مورد استفاده قرار می‌گیرد و در کوتاهترین زمان تمرکز را از مصرف کنندگان می‌گیرد. شیشه اشتها را کاهش می دهد و موجب پرخاشگری و یا خشونت در افراد می شود.
ال‌اس‌دی
این دارو در دسته داروهای روانگردان ها قرار دارد، دزهای بالای این مخدر موجب ایجاد توهمات بصری و تحریف مکان و زمان می شود و اگر این ماده مخدر بیش از حد مصرف شود منجر به مرگ هم می شود.
ال‌اس‌دی یک ماده مخدر سفید است که بو ندارد و مصرف آن باعث افزایش دمای بدن، توهم، سردرگمی، سرخوشی و ایجاد تهوع می شود.
ترامادول
این هم یک ماده مخدر است که برای دردهای متوسط تا شدید در بزرگسالان تجویز می شود اما استفاده طولانی مدت آن باعث وابستگی شده و می تواند منجر به مشکلات تنفسی شود. مصرف ترامادول موجب خواب‌آلودگی، سردرد، عصبی شدن، لرزش، تغییرات خلقی و خشکی دهان می‌شود.
ریتالین
ریتالین داروی محرکی بوده که بسیار می تواند اعتیادآور باشد و تقریبا ترک اعتیاد به این ماده مخدر محال و مشکل است، مصرف کنندگان این ماده مخدر موجب سرخوشی شدید می شود و هربار با دز بیشتری این ماده مخدر سرخوشی بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
کوکائین
این ماده مخدر از گیاهی به نام کوکا تولید می شود که به شکل غیرقانونی به پودر سفید تبدیل می شود. این پودر از طریق کشیدن از راه بینی به درون بدن وارد می شود و تأثیر بسیاری را روی مغز مصرف کنندگان می‌گذارد.
ماده مخدر کوکائین سرخوشی، هیجان و هوشیاری افراد را افزایش می دهد و بسیار اعتیاد آور است و با هر بار مصرف باید دزهای بیشتری مصرف کنند تا بتوانند آن سرخوشی قبلی را به دست آورند.
کمیکال
این ماده جز قویترین ماده های مخدر روانگردان است و توهم زایی بسیار شدید، اختلالات بینایی، سرگیجه را به دنبال دارد. سرگیجه، تهوع، سفر در مکان و زمانی، افزایش فشارخون و به کما رفتن، خنده های زیاد، زندگی را آرام دیدن و خواب رفتن بافت اعضای بدن و نداشتن تعادل در صحبت و رفتارها از مهمترین عوارض کوتاه مدت مخدری به نام کمیکال است. اما مهمترین عارضه طولانی مدت این مخدر این است که فرد مصرف کننده هیچ گاه بچه دار نخواهد شد.
نخسین نام این ماده مخدر مراسوئیت بود که در دهه ۸۰ وقتی وارد کشور شد مراسوئیت را با گیاهی به نام مریم گلی به صورت پخته مخلوط کردند و کمیکال به داست آمد.
زامبی
از زایلازین گرفته می شود،دارویی که به منظور بیهوشی حیوانات از سوی دامپزشکان تجویز می شود اما برخی ها با مخلوط کردن این دارو با مواد افیونی دیگر آن را استعمال می کنند. نام این دارو که به آن مخدر هم می گویند زامبی است و به صورت خوراکی یا دودی استفاده می شود و در کسری از ثانیه عضله های مصرف کنندگان را شل و به زیر پوست مصرف کنندگان می رود.
زایلازین وقتی به بدن فرد تزریق می‌شود، می‌تواند باعث کندی خطرناک ضربان قلب و زخم‌های بزرگ باز پوستی مانند زخم و آبسه شود.
در درازمدت، این زخم‌ها می‌توانند روی دست‌ها و پاهای فرد پخش شوند و باعث پوسیدگی آنها شوند؛ پدیده‌ای تلخ که زایلازین را به داروی زامبی لقب داده است و در نهایت باید بافت مرده قطع شود.
