به گزارش «شیعه نیوز»، مهدی تدینی در پیج اینستاگرامش نوشت: مگر نانی که به گردشگر خارجی می‌دهیم باکیفیت‌تر از نانی است که مردم خودمان به آن دسترسی دارند؟
مگر آشامیدنی‌ها و خوراکی‌هایی که گردشگران در ایران می‌توانند تهیه کنند، باکیفیت‌تر از آشامیدنی‌ها و خوراکی‌هایی است که مردم خودمان در دسترس دارند؟
آری، در این تردیدی نیست که هر گردشگری که با جیب پرتری به ایران بیاید، می‌تواند از هر چیزی که در ایران وجود دارد، بهترینش را تهیه کند. اما آن چیز "خاص" خارجی‌ها نیست؛ یعنی هر ایرانی نیز می‌تواند آن را تهیه کند. حال فرض کنید برخی امکانات باکیفیت‌تر زندگی را فقط به گردشگران اختصاص دهیم. چه معنایی خواهد داشت؟
دقیقاً مسئله اینجاست: تسهیلات با تبعیضات فرق دارد. تسهیل آری، تبعیض نه! تبعیض یعنی دادن چیزی به گردشگران که شهروندان ایرانی از آن محرومند.
دقیقاً نمی‌دانم ایده "سیمکارت گردشگری" چقدر جدی شده؛ امروز خبر از "تصویب" آن آمد. اگر منظور از سیمکارت گردشگری دادن اینترنت بدون فیلترینگ به گردشگران است، این دقیقاً مصداق "تبعیض" است، نه تسهیل. اینترنتی که مردم ایران دارند اینترنت بی‌کیفیتی است، زیرا مشمول شدیدترین فیلترینگ ممکن است. دادن اینترنت بدون فیلترینگ به گردشگران به معنای تبعیض است؛ آن هم تبعیض دادن خارجی به ایرانی. این دقیقاً کسر شأنی مضاعف است: یک بار وقتی از اینترنت باکیفیت محروم شدیم از شأنمان کسر شد و حالا اگر خارجی را بر ایرانی تبعیض دهیم، می‌شود کسر مضاعف.
من یک نفرم، ایرانی‌ام و به اندازه همین یک نفر بودنم حق اظهارنظر دارم: اینترنت ایرانیان باید باکیفیت باشد، اگر ما از این حق محرومیم، بخشیدن آن به گردشگران کسر شأن مضاعف منِ شهروند است. ایران فقط پل و مسجد و کاشی و کاخ و کوه نیست. انسان‌هایی در ایران زندگی می‌کنند که دیدنی‌اند و گردشگران بد نیست چند روزی مثل این مردم دیدنی و دوست‌داشتنی از اینترنت بی‌فیلترینگ محروم باشند. اگر تحملش سخت است، به دیدن ما نیایند.
پی‌نوشت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، این نوع سیمکارت را برای دفاتر خدمات مسافرتی، هتل‌ها، راهنمایان گردشگری و گردشگران خارجی پیشنهاد داده. اینکه این سیمکارت می‌تواند به شماری از ایرانیان مرتبط با گردشگران تعلق گیرد، چیزی از ماهیت تبعیض‌آمیز آن نمی‌کاهد.
انتهای پیام
