«شیعه نیوز»: در آیه 251 سوره بقره اشاره به تباه شدن زمین در صورت نبودن برخی عوامل میکند.
در این آیه آمده است:
((و اگـر خداوند برخى از مردم را به وسیله برخى دیگر دفع نمى کرد, قطعا زمین تباه مى گردید ولى خدانسبت به جهانیان تفضل دارد)).
در ادامه برخی از احادیث مرتبط با این آیه آنچه فساد و تباهى را از بین مى برد می پردازیم: لا دَفْعُ اللّه ِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأرْضُ» ـ : مَعناهُ یَدفَعُ اللّه ُ بالبَرِّ عنِ الفاجِرِ الهَلاکَ .
امام على علیه السلام ـ درباره آیه «اگر خدا برخى مردم را به وسیله برخى دیگر دفع نمى کرد، قطعاً زمین تباه مى گردید» ـ فرمود: معنایش این است که خداوند به برکتِ وجودِ نیکوکار، هلاکت را از بدکار دفع مى کند.
نمایش منبع
عنه علیه السلام : إنَّ تَقوَى اللّه ِ دَواءُ داءِ قُلوبِکُم ··· و صَلاحُ فَسادِ صُدورِکُم ، و طَهورُ دَنَسِ أنفسِکُم .
امام على علیه السلام : همانا تقواى الهى داروى درد دل شماست··· و مایه اصلاح تباهى سینه هایتان و پاک شدن آلودگى جانهایتان.
عنه علیه السلام : لو أنَّ الناسَ حینَ تَنزِلُ بِهِمُ النِّقَمُ ، و تَزولُ عَنهُمُ النِّعَمُ ، فَزِعُوا إلى رَبِّهم بِصِدقٍ مِن نِیّاتِهِم ، وَ وَلَهٍ مِن قُلوبِهِم ، لَرَدَّ علَیهِم کُلَّ شارِدٍ، و أصلَحَ لَهُم کُلَّ فاسِدٍ .
امام على علیه السلام : اگر مردم آن گاه که خشم و بلاها بر آنان فرود مى آید و نعمتها از میانشان مى رود، با نیّتهاى راست و درست و دلهاى مشتاق به پروردگارشان پناه برند، بی گمان هر گریخته و از دست رفته اى را به آنان بازگرداند و هر فسادى را براى آنان اصلاح کند.
انتهای پیام
