به گزارش «شیعه نیوز»، مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» در شرح احوال آیت‌الله حاج شیخ ابوالقاسم کبیر قمی (ره می‌نویسد: «مرحوم آقا شیخ ابو القاسم (رحمه اللّه علیه)، از اجلّه علماى قم بود. عملاً مورد قبول عامّه بود. خواصّ و عوامّ، همه تصدیقش مىکردند. همواره مشغول بود؛ یا درس مىگفت یا مطالعه مىکرد یا در مطلب علمى فکر مىنمود یا به اطرافى که پیدا مىکرد، به بحث و مذاکره علمى مشغول مىشد و غالبا کتابى در زیر بغلش بود. به هر جا که مىرسید، اگر مجلس، مقتضى مذاکره علمى بود، فورى مسألهاى طرح کرده، مشغول تبادل افکار مىشد؛ والّا، کتاب از زیر بغل بیرون آورده، به مطالعه مشغول مىگردید. حتّى در روزهاى چهارشنبه عصر، در منزل خود، مجلس ذکر مصیبت منعقد مىکرد. در عین حال که حاضرین، مشغول صرف چایى و قلیان بودند، او در یک گوشهاى، مانند هر روز، به تدریس و افاده علم اشتغال داشت.
از فکر روشن و نظر دقیقى برخوردار بود. مطلبى را که بین فضلا القا مىکرد، مادامى که اطراف و جوانب آن را با نظر عمیق تحت مطالعه نیاورده و وزن آن را کاملاً به دست نیاورده، القا نمىکرد.
در ورع و تقوا، نمونه گذشتگان بود و در عرفیّات نیز بىنهایت دقیق بود. به هر کارى که وارد مىشد، با کمال سنگینى و متانت قدم مىگذاشت. خیلى هم بىهوا بود. ذرّهاى در وى، آثاى منیّت نبود.
بارى، آن مرحوم، روز جمعه یازدهم شهر جمادى الثانیه سنه 1353، از دنیا رحلت کرد؛ تا یک ماه در قم، مجالس ترحیم لیلاً أو نهاراً، طولاً و عرضاً منعقد گردید. «ماتوا و عاشوا بحسن الذکر بعدهم».
انتهای پیام
