به گزارش «شیعه نیوز»، علامه طباطبایی در انتهای وصیت‌نامه خود نوشته است: در صورت نقل جنازه به یکی از مشاهد مقدسه جنازه را در کفش‌کن در معبر زوار دفن نمایند.
در ایام چهل و یکمین سالگرد رحلت علامه سید محمدحسین طباطبایی؛ مفسر، عارف و فیلسوف بزرگ قرن و مولف اثر بی‌نظیر ایشان؛ یعنی «المیزان» هستیم. اما هر ماه و هر سال که می‌گذرد ارزشمندی شخصیت و نفوذ منش و روش او در دل‌ها و اندیشه‌ها، بیش از پیش نمایان می‌شود و آوازه‌اش فراتر از قرون خواهد رفت.
علامه طباطبایی در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ به دیدار یار شتافت و در آن زمان گفته شد که وصیتنامه‌ای از او یافت نشده است. اکنون پس از ۴۱ سال، حجت‌الاسلام امیرحسین مناقبی؛ نوه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا اعلام کرده است که چند سال قبل دست‌نوشته‌ای از علامه پیدا شده که حاوی دو وصیت‌نامه با تاریخ‌های مختلف است که با فاصله ۳۲ سال نوشته شده‌اند.
متن سمت راست ۳۲ سال قبل از متن دوم نوشته شده است
و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام
اشهد ان لا اله الله و اشهد ان محمدا عبده و رسوله و ان ما جاء به الحق من عند ربه
و بعد وصی شرعی خود قرار دادم جناب مستطاب ملاذ الانام آقای میرزا حسن آقا الهی طباطبایی بر اینکه هنگامی که به دعوت حق اجابت نمودم معادل ثلث ما یملک اینجانب را تعیین و از رقبه سهم اینجانب از قریه شادباد مشاع محسوب داشته و الی المنتهی ده سال تمام در خیرات و مبرات و لوازم دفن وکفن به حسب شرح ذیل صرف نماید. نقل جنازه به عتبه نجف مصارف دفن و کفن و تعزیه و اربعین صوم و صلات معادل عمر مابقی عوائد غیر از اصل مورد ذکر در مورد رد مظالم استعمال شود.
سه نسخه از نوشته‌جات اینجانب استنساخ و به کتابخانه [ناخوانا] نجف و آستانه مشهد و قم فرستاده شود.
سهم اینجانب از کتاب‌های مشترک مجزا و هر یک از اولاد که تحصیل علوم دینیه نموده باشد راجع به اوست و اگر زیاده بر واحد باشند بینشان مشترک باشد و بعد از ده سال رقبه ثلث به ورثه عودت و میانشان علی ما فرض الله تقسیم شود و قیمومیت صغار معظم لهم راجع و نظارت با علویه قمر خانم است.
و ارجو بمنه که حال او در تربیت و عطوفت به خانه و اولاد اینجانب حال اینجانب بوده باشد.
فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ
۲۸ فروردین ۲۴
*****
بسم الله الرحمن الرحیم و هو الحی الذی لا یموت
اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله و ان العتره المیامین من آله اولیائه و ان ما جاء به حق و ان الساعه حق و ان الله یبعث من فی القبور
غرض از تحریر این ورقه اینکه این بنده حاج میرزا محمد حسین طباطبایی ختم الله تعالی له بالخیر وصی شرعی خود قرار دادم اخوی محترم آقای میرزا حسن آقای الهی سلم الله تعالی را بر اینکه اگر چنانچه دعوت الهی دامن‌گیر شده و اموری که از اجابت آن مفری نیست بر این بنده واقع شد، ثلث ترکه این بنده را بعد از وضع قروض الی ۱۰ سال منافعا در مندرجات ذیل صرف نماید و به عبارت اخری ثلث ترکه را سوی نموده و منافع او را الی ۱۰ سال از تاریخ وفات صرف تفصیل ذیل نماید.
در صورتی که وفات در غیر کربلای معلی واقع شود در صورت امکان نقل جنازه به نجف نمایند و الا در صورت امکان به قم.
نوشته جات که تمام شده یک نسخه از آنها استنساخ کرده و به کتابخانه [ناخوانا] نجف و یک نسخه [ناخوانا] به کتابخانه آستان رضوی مشهد مقدس فرستد و در صورت نقص منفعت از مصارف، ملاحظه الاهم فی الاهم نماید و بعد از انقضا و تمامی مدت مثل اصل ترکه علی ما فرض الله بین ورثه قسمت نمایند و در صورت زیادتی منافع زائد را در خیرات و مبرات خاصتا تعزیت سیدالشهدا و دست‌گیری مساکین و رفقای نجف این بنده صرف نماید.
ناظر در جمیع مصارف فوق حضرت آقای حاج شیخ میرزا علی اصغر شیخ الاسلام و در صورت فقدان ایشان اهل بیت این بنده است.
فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ و کان التحریر یوم الاثنین
۲۷ ربیع سنه ۵۶
انتهای پیام
