به گزارش «شیعه نیوز»، آیت‌الله جوادی آملی روز گذشته در دیدار با جمعی از اعضای مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: روایتی از پیامبر گرامی اسلام هست که خدایا بین مردم و نان آنها جدایی نیانداز، اگر بین مردم و نان مردم فاصله بیفتد دیگر خبری از دین نخواهد بود.
بخش‌هایی از گفته‌های این مرجع تقلید را در ادامه می‌خوانید:
بین امید و آرزو تفاوت وجود دارد. «امید» آن است که فرد مقدماتی را فراهم کرده و منتظر نتیجه است. «آروز» آن است که بدون مقدمه منتظر نتیجه است. کشاورزی که چیزی کاشته و منتظر باران است در حالت امید است اما کشاورزی که چیزی نکاشته و در آرزوی باران است، در حالت آرزو است!
پیام حوزه را به عنوان راه حل به جامعه ارائه دهید. در مسائل مدیریتی، صرفا نصحیت کردن مسئولان کارساز نیست. نصیحت برای جوانانی است که راه را می‌داند و بیراهه می‌روند، اما امور مدیریتی راه حل می‌خواهد نه نصیحت.
صحیفه سجادیه کتابی است که باید در کنار سجاده ما باشد. در دعاهای این کتاب از خدا می‌خواهیم «حسن الولایه» به ما بدهد، یعنی فرد بتواند کسانی که زیرمجموعه و تحت امرش هستند را خوب اداره کند. هر کسی در حوزه کاری خودش به نوعی والی است و باید «حسن الولایه» داشته باشد.
روایتی از پیامبر گرامی اسلام هست که خدایا بین مردم و نان آنها جدایی نیانداز، اگر بین مردم و نان مردم فاصله بیافتد دیگر خبری از دین نخواهد بود. اقتصاد یعنی نان مملکت، باید جلوی غارتها واختلاس های میلیاردی گرفته شود و مشکلات اقتصادی حل شود!
رهبر اگر علی بن ابیطالب (ع) هم باشد، داشتن رهبر خوب یک طرف قضیه است، از آن طرف مجموعه مسئولین باید درست عمل کنند. کشور ما دارای امکانات فراوان خدادادی است، ما تقریبا یک درصد جمعیت جهان ولی ده درصد امکانات جهان را در اختیار داریم که باید با برنامه ریزی درست به وضعیت کشور سامان داده شود.
ما شهدایی داشتیم که در زمستان کردستان برای حفظ سنگرها آنقدر مقاومت کردند تا از از سرما یخ زدند و به این شکل به شهادت رسیدند. این خون های پاک شهداء سرمایه‌های کشور هستند. علاوه بر این خود مردم هم سرمایه کشور و به تعبیر نهج البلاغه ستون دین هستند لذا باید به نیازهای مردم توجه کرد.
انتهای پیام
زیباترین پیامبر خدا هم که باشی اول باید اقتصاد کشورتو درست کنی بعد اونا رو به خدای خودت دعوت کنی
چرا صفر وصدی نگاه میکنند بعضی گرسنگی و فقر عامل قطعی و۱۰۰درصدی بی دینی نیست یکی از عواملی هست که ممکن انسان رو به کفر بکشون کما اینکه بسیاری از افراد به خاطر فقر دست به کارهای خطا زدند ولی دلیل مطلق نیست چون خیلی فقراء هم اهل دیانت وتقوا هستند حدیث عامل نسبی رو فرموده نه مطلق