به گزارش «شیعه نیوز»، در هفته‌های گذشته، جاری شدن سیلاب در بخش‌های مختلف افغانستان، خانه‌های زیادی را ویران کرد، جان‌های زیادی را گرفت و دار و ندار بسیاری از مردم را از بین برد.
مناطق مرکزی افغانستان که عمدتا محل سکونت شیعیان هزاره هست، نیز شاهد سیل‌های ویرانگر بود که خسارات هنگفتی برای مردم این مناطق به بار آورد و خانه و زندگی بسیاری از مردم را ویران کرد.
بعد از جاری شدن سیلاب‌های ویرانگر در افغانستان، نهادهای امداد رسان بین المللی، میلیون‌ها دالر را برای کمک به سیلاب زدگان اختصاص دادند و تیم‌های ویژه برای کمک فوری به مردم برای بررسی خسارات وارد شده، به محل فرستادند.
اما توجه نهادهای امداد رسان، بیشتر معطوف به سیلاب زدگان در شرق افغانستان بوده است و سیلاب زدگان مناطق مرکزی این کشور ادعا می‌کنند که نهادهای امداد رسان بین المللی آنها را فراموش کرده اند.
لعل محمد از باشندگان شهرستان استان دایکندی در مرکز افغانستان به خبرنگار شفقنا گفت که سیلاب تمام زمین زراعتی اش را ویران کرده است و حاصلات آن را نیز از بین برده است.
او افزود که تمام امیدش به حاصل زمین زراعتی‌اش بود و اکنون نمی‌داند که چگونه زندگی خود را بچرخاند و مخارج خانواده‌اش را پیدا کند.
این باشنده استان دایکندی می‌گوید که تاکنون هیچ کسی، نه از مسئولان محلی طالبان و نه از نهادهای امداد رسان بین المللی، برای بررسی خسارات وارد شده به روستای آنها نیامده است.
صفی الله امیری، از باشندگان استان غزنی می‌گوید که: « سیل همه چیز مردم را برد، خانه، گاو، گوسفند، زمین. دیگر هیچ چیزی نداریم. تا هنوز هیچ‌کس هم نیامده که پرسان کند از ما که چه قدر خسارت دیده‌ایم و کمک و همکاری کند.»
مناطق آسیب دیده از سیلاب در مرکز افغانستان
سیلاب در شهرستان‌های ورس استان بامیان، شهرستان‌های شهرستان و پاتو در استان دایکندی، شهرستان‌های جاغوری، ناهور و جغتو در استان عزنی، خسارات هنگفتی به مردم وارد کرده است.
بر اساس گزارش منابع محلی، سیلاب در شهرستان‌های ناهور و جغتو بیش از 100 جریب زمین زراعتی را تخریب کرده است و شمار زیادی درخت و مواشی را از بین برده است.
منابع محلی می‌گویند که سیلاب در شهرستان ناهور استان غزنی، حدود 200 رأس گوسفند و 30 رأس گاو را از بین برده است و 60 باب منزل مسکونی را تخریب کرده است.
سیلاب در شهرستان جاغوری استان غزنی نیز خسارات هنگفتی به مردم محل وارد کرده است و خانه‌های زیادی را ویران کرده است، اما تعداد دقیق آنها بر آورد نشده است. گفته می‌شود که سیلاب در این شهرستان باعث مرگ چندین نفر نیز شده است
همچنین، جاری شدن سیلاب در شهرستان ورس استان بامیان در مرکز افغانستان، به باشندگان روستاهای سرخ جوی، چجین و تخت ورس، خسارات هنگفتی وارد کرده است. بر اثر این سیلاب، صدها جریب زمین زراعتی، ده‌ها خانه، صدها کیلومتر سرک، چندین پل و پلچک و دو عراده موتر نوع فلانکوچ تخریب شده است.
در شهرستان‌های پاتو و شهرستان استان دایکندی نیز سیلاب خسارات هنگفتی به باشندگان این دو شهرستان وارد کرده است و دست کم باعث مرگ دو نفر شده است.
به گزارش منابع محلی، سیلاب در شهرستان پاتوی استان دایکندی بیش از 60 جریب زمین زراعتی و 20 منزل مسکونی را تخریب کرده است و 270 رأس مواشی و بیش از دو هزار و 300 اصله درخت را از بین برده است.
سیلاب در این شهرستان همچنین راه‌های مواصلاتی، خرمن‌های گندم، چاه‌های آب، چشمه‌ها، کاریزها و کانال‌های آبی را تخریب کرده است.
منابع محلی می‌گویند که سیلاب در سایر شهرستان‌های دایکندی نیز خسارات هنگفت مالی به مردم وارد کرده است و باعث تخریب صدها جریب زمین زراعتی و از بین رفتن حاصلات آنها شده است.
مردم مناطق مرکزی افغانستان عمدتا زراعت پیشه هستند و مخارج زندگی خود را از طریق زراعت، تأمین می‌کنند، اما امسال که سیل زمین‌های زراعتی را تخریب کرده و حاصلات آنها را از بین برده است، مردم با فقر و تنگدستی بیشتری دست و پنجه نرم خواهند کرد.
تبعیض در کمک رسانی
سیلاب زدگان در مناطق مرکزی افغانستان نهادهای امداد رسان و مسئولان طالبان را به تبعیض در کمک رسانی متهم می‌کنند و می‌گویند، با وجود اینکه سیلاب به باشندگان این مناطق خسارات هنگفتی وارد کرده است و خانه و سرپناه بسیاری از مردم را ویران کرده است، اما تاکنون نهادهای امداد رسان بین المللی، هیچ‌گونه کمکی به مردم این مناطق نکرده‌اند.
حاجی امیری، یکی از متنفذین استان دایکندی در مرکز افغانستان به خبرنگار شفقنا گفت که: « سیل در تمام شهرستان‌های این استان به مردم آسیب زده، در جایی کمتر در جایی بیشتر، موسسه‌ها و نهادهای بین‌المللی تاکنون هیچ توجهی به این مردم نکرده‌اند.»
او افزود که بارها اخبار کمک‌رسانی به سیلاب زدگان در شرق کشور را در تلویزیون ها دیده است و این سئوال به ذهنش آمده است که چرا به سیلاب زدگان دایکندی کسی کمک نمی‌کند؟ مگر خانه‌های این مردم را سیلاب ویران نکرده است؟
به باور این متنفذ محلی، مردم مناطق مرکزی افغانستان سالها از تبعیض و تعصب حاکمان افغانستان رنج برده‌اند و اکنون نیز این تبعیض و تعصب به صورت آشکار و حتی در امر کمک‌رسانی وجود دارد.
خان آقا، یک باشنده استان غزنی که خانه و زمین زراعتی اش را بر اثر سیلاب از دست داده است، می‌گوید تا کنون کسی حتی یک سیر گندوم به او کمک نشده است.
او نیز می‌گوید که تبعیض در روند کمک‌رسانی به سیلاب زدگان و آسیب دیدگان حوادث طبیعی به صورت آشکارا وجود دارد و مردم مناطق مرکزی افغانستان از میلیون‌ها دالری که بنام آسیب دیدگان سیلاب‌ها و حوادث طبیعی سرازیر می‌شود، هیچ سهمی ندارند.
مناطق مرکزی افغانستان از محروم ترین مناطق این کشور هستند و تبعیض قومی و مذهبی علیه باشندگان این مناطق باعث شده است که آنها سالها به حقوق شهروندی خود دسترسی نداشته باشند.
این مناطق همچنین در تاریخ افغانستان از هرگونه برنامه‌های انکشافی و توسعوی محروم بوده است و حکومت‌های افغانستان کمترین بودجه را به انکشاف و توسعه این مناطق اختصاص داده اند.
حالا که نیروهای طالبان حاکم شده اند و آشکارا علیه این مردم به دلایل قومی و مذهبی تبعیض روا می‌دارند، تنها امید آسیب دیدگان حوادث طبیعی در این مناطق نهادهای امداد رسان بین المللی بود که آنها نیز به مشکلات و وضعیت زندگی این مردم، بی‌توجه هستند و به نوعی تبعیض پنهانی علیه آنها روا می‌دارند.
انتهای پیام
