«شیعه نیوز»: یک وکیل دادگستری معتقد است: هنوز در کشور ما از قربانیان تعارض جنسی حمایت کامل معنوی، روحی و روانی صورت نمی‌گیرد، هرچند در سیاست کلان، نگاه حمایتی است اما اگر افراد با این موارد مواجه شوند قطعاً قربانی از آن حمایت مستمر به‌صورت متعادل برخوردار نخواهد بود و حتی ممکن است مورد شماتت و اذیت مضاعف قرار گیرد.
علی نجفی توانا با برشمردن انواع خشونت و شرایطی که می تواند به آن دامن بزند تصریح کرد: معمولاً خشونتگران و خشونت‌پذیران دارای شرایطی هستند که آن شرایط شکل خشونت را تعیین می‌کند؛ زنان، مردان و فرزندان می‌توانند قربانیان خشونت باشند، برای بررسی علل خشونت در رفتار اشخاص باید بدانیم که آموزه‌های دوران کودکی، خانوادگی و اجتماعی عوامل اولیه و ثانویه است که زمینه ایجاد خشونت علیه دیگران را فراهم می‌کند.
وی یادآور شد: مطالعات ثابت کرده است اثرات خشونت در زندگی آینده فرزندان متجلی می‌شود، درواقع آینده فرزندانی که در خانواده‌هایی پرورش پیدا می‌کنند که خشونت در آن وجود دارد با توجه به شخص خشونت‌گر و شخص خشونت‌پذیر تحت تأثیر قرار می‌گیرد، اگر پدری خشونت گر و مادر خشونت پذیر باشد پسر خانواده خشونت‌گرا و دختر خانواده خشونت پذیر می‌شود.
نجفی خاطرنشان کرد: در خانواده‌هایی که خشونت کلامی و جسمی وجود دارد به‌نوعی شاهد احساس عدم امنیت در فرزندان خانواده هستیم، همین امر در سال‌های بعدی در شکل‌پذیری شخصیت آن‌ها اثرگذار است و در میان خشونت‌ها، خشونت جنسی را باید از دریچه دیگری مورد بررسی قرار داد.
این وکیل دادگستری با اشاره به عوامل موثر بر ایجاد خشونت تصریح کرد: به‌طورمعمول در جوامعی که از لحاظ فرهنگی احترام به زنان به‌عنوان مادران، دختران، خواهران، همسران و یکی از محورهای تشکیل اجتماعات به‌نوعی همراه با تکریم به مردم آموخته می‌شود و در کنار آن امکان ازدواج فراهم است، توسل به خشونت جنسی کمتر دیده می‌شود. این امر بدان معنا نیست که در کشورهایی که این امکانات وجود دارد خشونت جنسی دیده نمی‌شود.
در کشور ما خشونت کلامی قابل‌تعقیب است
نجفی یادآور شد: اگر ادبیاتی که در مورد افراد استفاده می شود، تعرض به جنس دیگری باشد مثلاً مردی در مورد شرایط جسمانی زنی اظهار نظر و از ادبیات سخیف استفاده کند، نوعی خشونت کلامی است، این عمل قابل مجازات است البته در کشور ما نیز خشونت کلامی قابل‌تعقیب است.
وی اظهار کرد: در جوامعی که از لحاظ فرهنگی هنوز احترام و تکریم به جنس مخالف را نیاموختند و امکان ازدواج به حداقل رسیده یا شخص در چارچوب فرهنگ متعارف رشد نکرده است، خشونت جنسی بیشتر از جوامع دیگر مشاهده می‌شود.
این مدرس دانشگاه با اشاره به عوارض خشونت جنسی، با بیان این مطلب که بسیاری از قربانیان تجاوز جرئت بیان مشکل را به والدین، اعضای خانواده و همسر خود ندارند، تأکید کرد: در بسیاری از تجاوزها مثل باند تجاوز باغ خرمالو در کرج، حادثه تجاوز گروهی خمینی‌شهر و تجاوزهایی که در تهران رخ می‌دهد زنانی که مورد اذیت جنسی قرار گرفتند علاقه‌ای به طرح شکایت ندارند، جز در مواردی که با دخالت پلیس یا به‌نوعی با شکایت برخی از زنان تصادفاً این جنایات افشا می‌شود.
نجفی خاطرنشان کرد: معمولاً این زنان ازلحاظ روحی مدت‌ها آزرده هستند و علاقه‌ای به طرح شکایت ندارند چراکه می‌دانند اگر این موضوع برملا شود حتی توسط نزدیک‌ترین افراد خانواده نیز مورد ملامت و سرزنش قرار می‌گیرند ، درحالی‌که هیچ گناهی مرتکب نشده اند، به عبارتی بهتر آمار غیررسمی نشان می‌دهد که قریب به‌اتفاق این خشونت‌ها برملا نمی‌شود.
وی با یادآوری و ابراز تاسف از اینکه گاهی زنان در داخل خانه توسط نزدیکان مورد تعرض قرار می‌گیرند و گاهی نیز از سوی مدیران شرکت‌ها و کارفرمایان مورد آزار قرار می گیرند، افزود: در همه این موارد اغلب زنان قربانی از افشای آن خودداری می‌کنند، همین امر باعث می‌شود زنان دچار مرد ستیزی و مرد گریزی شوند.
این وکیل دادگستری بیان کرد: به همین منظور در کشورهای مختلفی در راستای منع خشونت علیه زنان، مسئله حمایت از قربانیان تعارض جنسی به‌ویژه حمایت معنوی، روحی و روانی مطرح است و برای بازیافت توان روان این قربانیان این حمایت‌ها به‌ویژه از بُعد روانشناسی توسط مشاورین توانمند ادامه دارد که این امر در کشور ما نیز باید رایج شود.
وی خاطرنشان کرد: اخیراً در شرایط حاضر نوعی جرئت و جسارت در اکثر کشورهای جهان به‌ویژه کشورهای پیشرفته اقتصادی مانند اروپا و آمریکا ایجاد شده است و زنانی که در دهه گذشته در ابتدای فعالیت هنری، سیاسی و اقتصادی مورد تعرض قرار گرفتند امروز با شجاعت تمام بدون ترس و احساس شرمندگی مسائل را در رسانه‌ها اعلام و فرد متعرض را معرفی می‌کنند و متعرضین که در سال‌های دور این افراد را مورد آزار و اذیت قراردادند نیز در مراجع قضایی مورد تعقیب قضایی قرار می‌گیرند.
قوانین ما در این حوزه نقصی ندارند
وی تصریح کرد: در تطبیق با حمایت کیفری، قوانین ما در این حوزه نقصی ندارند، اشکال قضیه در طرح دعواست، چراکه هر تعرض به عنف موجب اعدام است، زنای با محارم موجب اعدام است، حتی متلک گفتن به زنان قابل‌تعقیب و مجازات است، اما با توجه به تبعاتی که این اقدام برای قربانی دارد معمولاً تمایل به اثرات اجتماعی و فرهنگی در قربانیان دیده نمی‌شود.
این آسیب‌شناس اجتماعی بیان می‌کند: بسیاری از دختران در مقابل متلک واکنشی نشان نمی‌دهند یا همان‌جا پاسخ شخص را می‌دهند، یا با سکوت گذر می‌کنند، درحالی‌که می‌توانند طرح دعوی کنند، جز در مزاحمت‌های مستمر که سازمان‌یافته است و شخص تعقیب‌کننده دست از تعقیب برنمی‌دارد، در سایر مزاحمت‌ها اگر تکرار نشود زنان از این حقوق کیفری استفاده نمی‌کنند.
وی یادآور شد: در بحث ارائه دلایل اثباتی برای محکومیت شخص متعرض و متجاوز مانند سایر جرائم، ارائه دلایل قانونی امر سختی نیست، یا اگر با چالش مواجه باشد به همان میزان جرائم دیگر است، اتفاقاً در تجاوز جنسی چون ممکن است دلایل فیزیکی وجود داشته باشد امکان اثبات وجود دارد. اما معمولاً این نوع اقدامات تجاوزگرانه و کلامی مورد پیگیری قرار نمی‌گیرد و قربانیان خشونت جنسی، کلامی و جسمی از این حق استفاده نمی‌کنند.
نجفی یادآور شد: اغلب زنان قربانی تجاوز با تصور غلط ممکن است به این بیندیشند که طرح شکایت موجب بدنامی آن‌ها شود، در برخی از مواقع عوارض این تعرضات جنسی موجب بی ثابتی شخصیتی در قربانی می‌شود و اگر موردحمایت قرار نگیرد فرد تعادل خود را از دست می‌دهد، برای ازدواج با چنین قربانیانی مردان نیز بر اساس استدلال نادرست و غلط اعلام آمادگی نمی‌کنند به‌ویژه اگر این حادثه به اطلاع عموم برسد.
این وکیل دادگستری بیان کرد: برای پیشگیری از چنین حوادثی باید با فرهنگ‌سازی ازیک‌طرف و بسترسازی از طرف دیگر زمینه حمایت زنان از خود و جامعه از زنان را فراهم کرد.
وی تأکید کرد: تا زمانی که بشر نتواند برای هم‌جنس خود بر مبنای تکریم و احترام اقدام کند خشونت جنسی در کنار خشونت جسمی، کلامی و ... وجود دارد و باید این‌گونه حوادث را با علل سنجی از ریشه دوباره بررسی و ارزیابی و از بین برد.
انتهای پیام
