«شیعه نیوز»: امام رضا (ع) به حضرت عبدالعظیم فرمود: هرگز خودتان را مشغول دشمنی با یکدیگر نکنید. من با خود پیمان بسته‌ام که هرکسی چنین کند و یکی از دوستانم را به خشم آورد، از خدا بخواهم که او را در دنیا به شدیدترین صورت عذاب کند و در آخرت نیز چنین کسی را از زیان‌کاران قرار دهد.
امام هشتم در ابتدا به حضرت عبدالعظیم فرمود: سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو که شیطان را به خودشان راه ندهند. آنان را به راست گویی و امانت داری و سکوت و ترک مجادله در کارهای بیهوده و دیدار از همدیگر و توجه به یکدیگر دستور بده. زیرا اینها مایه نزدیک شدن به من است.
امروز چهارم جمادی الثانی مصادف با سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی است؛ امام زاده ای که مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت به مردم تهران نیز سفارش می کردند هفته ای یک بار به زیارت این دوستدار واقعی اهل بیت (ع) بروند و خودشان نیز در مسافرت‌هایی که از تهران عبور می کردند، هم در مسیر رفت و هم در بازگشت اصرار داشتند به حرم حضرت عبدالعظیم مشرف شوند. این جمله آیت الله بهجت در سال های اخیر در ورودی های شهرری نیز به چشم می خورد که اگر اهل تهران هفته‌ای یک مرتبه به زیارتش نروند، جفا کرده‌اند.
حضرت عبدالعظیم حسنی به روایتی در سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. کنیه آن حضرت، ابوالقاسم بود و نسبش با چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می رسید و به همین دلیل او را عبدالعظیم حسنی نامیدند.
این دانشمند بزرگ شیعه در طول حیات خود؛ یعنی در عمر ۷۹ ساله خود توانست محضر امام هشتم تا امام هادی (ع) را درک کند و بهره های علمی و معنوی از آن بزرگواران برچیند و احادیث بسیاری را از آنان برای شیعیان و پیروان راستین ائمه معصومان روایت کند.
دوست واقعی ائمه
شخصیت علمی و مورد اعتماد عبدالعظیم به گونه ای است که گاهی امام هادی (ع) شیعیان را راهنمایی می کردند سوالات و مشکلات خود را از این دانشمند بپرسند. یکی از امتیازات این دانشمند متقی، تواضع و فروتنی نسبت به ائمه معصومین (ع) بود، به گونه ای که یک بار خدمت امام هادی (ع) رسید و عقاید دینی خود را بر آن حضرت عرضه کرد و امام نیز او را تایید کرده و در شان عبدالعظیم فرمود «انت ولینا حقا» یعنی تو دوست واقعی ما هستی.
زمانی که امام رضا (ع) در مدینه به سر می برد، این امکان برای حضرت عبدالعظیم فراهم بود تا به محضر آن حضرت برسد و پس از شهادت آن امام یعنی در دوران امامت فرزندش یعنی امام جواد (ع) که در مدینه به سر می بردند، این توفیق همچنان برای حضرت عبدالعظیم فراهم بود تا با آن حضرت دیدار داشته باشد و از دانش آن بزرگوار، بهره گیرد و گاهی نیز سوالات خود را به صورت نامه از امام می پرسید و جواب مکتوب از امام دریافت می کرد.
شاید بتوان گفت سرشارترین و حساس ترین مقطع حیات حضرت عبدالعظیم، دوران امام دهم (ع) بود. گرچه امام هادی (ع) بخشی از عمر خویش را در یک منطقه حفاظت شده نظامی و تحت نظر در سامرا گذراند و در آن دوران امکان ارتباط شیعیان با آن حضرت، کمتر و با مشکلاتی همراه بود؛ اما عبدالعظیم حسنی در همان زمان نیز به محضر امام هادی (ع) می رسید و از او رهنمود می گرفت.
زمانی که این شیفته اهل بیت (ع) در سامرا به خدمت امام هادی (ع) می رسید و از محضرش استفاده می کرد؛ جاسوسان خلیفه ارتباط ایشان را با امام دهم گزارش و در پی آن، خلیفه دستور تعقیب و دستگیری وی را صادر کردند. لذا حضرت عبدالعظیم برای مصون ماندن از خطر خلیفه عباسی، خود را از چشم ماموران پنهان و در شهرهای مختلف به صورت ناشناس، رفت و آمد می کرد و این وضع ادامه داشت تا این که به شهرری رسید.
وی به صورت یک مسافر ناشناس، وارد ری شد و در محله ساربان در کوی «سکه الحوالی» به منزل یکی از شیعیان رفت. مدتی در زیرزمین آن خانه به سر می برد و مردم از حضورش بی خبر بودند و تنها افراد انگشت شماری از شیعیان او را می شناختند و از حضورش در آن محله، مطلع بودند که آنان هم می کوشیدند که این خبر، فاش نشود تا خطری جان ایشان را تهدید نکند اما با گذشت زمان، افراد بیشتری حضرت عبدالعظیم را می شناختند و به خانه اش رفت و آمد می کردند تا از علوم و روایاتش بهره گیرند.
در روایتی به نقل از حضرت عبدالعظیم آمده است: به خدمت آقایم امام هادی (ع) رسیدم. پس چون چشمش به من افتاد، فرمود آفرین بر تو ای ابوالقاسم! تو به درستی دوست ما هستی.
حضرت عبدالعظیم از امام خواست تا دین خود را بر آن حضرت عرضه کند تا اگر مورد رضایت امام است، تا زمانی که خدا را ملاقات کند، یعنی تا هنگام مرگ بر آن ثابت قدم بماند و امام از او خواست تا دینش را بیان کند.
آنگاه این دانشمند به بیان اصول اعتقادی خود و مسائلی در باب توحید، نبوت، امامت و معاد پرداخت و امام هادی (ع) خطاب به او فرمود: ای اباالقاسم! قسم به خدا، مطالبی که گفتی، دین خدا است که برای بندگانش برگزیده است، پس بر آن پایدار باش! خداوند تو را بر اعتقاد ثابت در دنیا و آخرت پایدار کند.
این برخورد و رفتار حضرت عبدالعظیم حسنی با امام هادی (ع) محکی برای هر مسلمان است تا دین و اصول اعتقادی خود را مرور کرده و تلاش کند تا آخر بر این اصول پایدار بماند و برخی معتقدند حدیث عرض دین باعث عظمت بیشتر و شخصیت حضرت عبدالعظیم شد.
حضرت عبدالعظیم بنا به نقلی بر اثر بیماری در سال ۲۵۲ هجری قمری در سن ۷۹ سالگی در پانزدهم شوال چشم از جهان فرو بست و در شهرری به خاک سپرده شد؛ بارگاهی که اینک زیارتگاه شیعیان است. امسال که وضعیت کرونایی کشور بهتر از سال گذشته شده، آستان حضرت عبدالعظیم حسنی برنامه های متنوعی را برای دوستداران و شیعیان اهل بیت (ع) ترتیب داده است که با رعایت شیوه نامه های بهداشتی برگزار می شود.
انتهای پیام
