آن چه در زير مي‌آيد استفتايي است درباره حکم سيگار که شخصي از محضر عالم فرزانه آيت‌الله مکارم شيرازي به صورت شعر پرسيده‌اند و استاد هم پاسخ اين استفتاء شعري را با شعري زيباتر جواب داده‌اند. شايد براي شما هم خواندن آن جذاب باشد:
استفتا درباره حکم سيگار
ضمن عرض سلام به محضر مبارک فاضل و دانشمند و فقيه و مجتهد زمان، آيت‌اللّه مکارم شيرازي، از جهت کسب آگاهي و اعلام نظر، سروده زير تقديم مي‌گردد.
غلامحسين توانا از کرمانشاه
آيت‌اللّه مکارم، اي فقيه نيک نام
اي همه عزّ و کمال و رفعت و جاه و مقام
اي سراپا علم و عرفان، زاهد عصر و زمان
وي همه نورت کلام و وي همه نغزت پيام!
مکتب اسلام دارد چون تو مردي سرفراز
فاضل و عادل به گيتي، حاذق فقه و کلام
متن «تفسير نمونه» منحصر شد در جهان
آفرين بر ذوق و طبع و مرحبا بر آن مرام
هر پيامش بي نظير و هر بيانش دلپذير
متنِ شيرين و روانش دل برد از خاص و عام!
ضمن تقديم ارادت زان سپس، عرض سلام
محضر آن پاک مرد گوهر فرخنده نام
آنچه اکنون گشته سنگين، حلّ اين معضل بود
اين گِره بگشاي و واکن باب رحمت روي عام
نيک داني آنچه دارد بهر انسان ها ضرر
طبق فتواي فقيهان مصرفش باشد حرام
مصرف «سيگار» دارد بس ضررها را ز پي
گر ندارد آن زياني، پس ضرر باشد کدام؟
اين سموم بس کشنده روز و شب بيع و شرا
مي شود اينجا و آنجا با کمال اهتمام
فرض آنکه عايداتش باشد از انجم فزون
مي نيارزد آنچه دارد مرگ و بيماري مدام!
مي نيارزد تا که انسان جان خود سازد فدا
عقل سالم کي پسندد اين غُل و زنجير و دام؟
اين چنين چيزي که دارد پاي تا سر شور و شر
از چه حاضر گشته دولت بهر توزيعش مدام؟
ساليانه صدهزاران مرده اند از اين طريق
اين ستم، گر نيست نقمت، پس چه بايد داد نام
چيست فتواي شما در محو اين «امّ الفساد»؟
يا چه دستوري نمايد منع آن را تا قيام؟
اي فقيه بافضيلت! رأي خود کن آشکار
هر که گردد روسياه و يا که گردد شادکام!
طول عمرت خواهم از درگاه حَيِّ لايزال
در سلامت پايدار و در سعادت مستدام!
پاسخ استفتاء
جناب آقاي توانا
مي کنم با نام حق آغاز، اکنون اين کلام
مي فرستم بر جنابت صد درود و صد سلام!
نامه ات خواندم که بد از هر نظر «فصل الکلام»
دلنشين و جامع و زيبا و جالب خوب و تام
از محبتها و ابراز ارادتهاي ناب
گشته ام ممنون و دارم از برايت يک پيام:
راست گفتي، مصرف «سيگار» دارد صد ضرر
بهر شيطان شد سلاح و بهر ديوان، هست دام!
شعله اي از نار دوزخ، آتشي از قهر ربّ
در فسادش شک نکن از مذهب خيرالانام!
آن که دل بندد به اين «امّ الخبائث» در جهان
از حقيقت دور باشد، در طريقت هست خام!
گر بخواهي همچو «مِيْ» نامش بنه «امّ الفساد»
اين به شکل «دود» باشد وان يکي «زهري» به جام
گر بزرگي از بزرگان جايزش بشمرده است
بر بني آدم خطا ممکن بُوَد از خاصّ و عام!
آنچه گفتم يک اشارت بود در اين مسأله
عاقلان را يک اشارت هست کافي، والسّلام!
