به گزارش «شیعه نیوز»، یوسُف از پیامبران بنی‌ا‌سرائیل و فرزند یعقوبِ نبی بود. او ضمن برخورداری از مقام نبوت، سالیانی در مصر حکومت کرد. در قرآن، سوره‌ای به نام یوسف نام‌گذاری شده و در آن داستان زندگی او به‌تفصیل آمده است.
این چشمه و چاه در نزدیکی منطقه عمیعاد و در سرزمین جلیل قرار دارد که در فلسطین اشغالی قرار دارد. این چاه یک متر ضخامت و چهار متر عمق دارد. بر بالای این چشمه یک گنبد کوچک قرار دارد و زیر آن نیز چهار ستون قرارگرفته است. در اطراف محل چاه و چشمه نیز قبرهای بسیار قدیمی و باستانی قابل‌مشاهده است.
حضرت یوسف (ع) فرزند یعقوب نبی (ع) بود. او کوچک‌ترین پسر خانواده بود و ده برادر دیگر او از حضرت یوسف (ع) بزرگ‌تر بودند. پدر حضرت یوسف (ع) او را بسیار دوست می‌داشت و این عشق پدرانه باعث حسادت سایر برادرانش شده بود. آن‌ها تصمیم گرفتند که از دست حضرت یوسف (ع) خلاص شوند. آن‌ها تصمیم داشتند که حضرت یوسف (ع) را بکشند ولی یکی از برادران پیشنهاد داد که او را درون چاه بی افکنند.
داستان به چاه افتادن حضرت یوسف (ع) در قرآن و در سوره‌ای به همین نام آمده است. سال‌ها بعد حضرت یوسف (ع) به عزیز مصر تبدیل شد و آوازه او در جهان پیچید. او بعدها دوباره برادرانش را ملاقات کرد و داستان خودش را برای آن‌ها تعریف کرد.
در متون تاریخی و کسانی که به این منطقه سفرکرده‌اند، آمده است که این چاه در ابتدا ده متر عمق داشته است. این چشمه تا قرن نوزدهم میلادی آبی بسیار گوارا و دل‌چسب داشته است. در سال ۱۸۳۷ میلادی، در این منطقه زلزله‌ای رخ داد و ازآن‌پس دیگر در آن آبی وجود ندارد. برخی از گردشگران می‌گویند که تا قرن نوزدهم در کنار این چشمه یک مسجد نیز وجود داشته است که امروزه اثری از آن نیست. در سال ۱۱۸۹ میلادی، صلاح‌الدین ایوبی از کنار این چشمه رد شد. البته برخی از مورخان بر این باوراند که محل اصلی چاه حضرت یوسف (ع) در سوریه و یا اورشلیم است. البته نظرات مختلف متفاوت است.
