به گزارش «شیعه نیوز»، پاول پیلار در کوئینسی نوشت: خِرَد همگرایی در خلیج فارس و گفتگوهای تازه میان عربستان سعودی و ایران، می تواند منافع کشورهای منطقه و نیز امریکا را به پیش برد اگر دست خرابکاران کوتاه شود.
کویینسی نوشت: اعتیاد وسواسی آمریکا به کشمکش با ایران، موجب چشم پوشی از یک واقعیت می شود: اگر جزییات دقیق آنچه که تهدید ایران قلمداد می شود را واکاوی کنیم، روشن می شود که این پدیده، تقریبا بطور کامل، سرشتی منطقه ای دارد.
تهدیدِ انگاشتی ایران علیه همسایگان یا علیه نیروهای آمریکایی است که برای حفاظت از این همسایگان به کار گرفته شده اند. هر میزان که روابط میان ایران و همسایگانش آرامتر و روانتر شود، این تهدید هم عمدتا کنار می رود و به همان میزان هم از احساس ضرورت آمریکا برای واکنش به آن کاسته می شود.
ایران که زیر فشار بین المللی بیشتری بوده، تمایل نیرومندتر و پایدارتری به روابط دو سوی خلیج فارس داشته است. حسن روحانی رییس جمهوری ایران، یک ساختار چندجانبه برای تقویت صلح و امنیت در منطقه خلیج فارس را ارائه کرد که کاملا با تلاش های دوجانبه برای کاهش تنش با عربستان سعودی سازگار است.
عربستان سعودی، انگیزه های گونه گونی برای در پیش گرفتن هماوردی با ایران داشته است. این اواخر، محمدبن سلمان، دلایل خوبی برای بازنگری در این راهبرد دارد. جنگ یمن بسیار پرهزینه شده و رخدادهای این چندسال گوشزد می کند که تشدید رویارویی می تواند تا چه اندازه برای اقتصاد عربستان آسیب رسان باشد.
اکنون هم با روی کار آمدن یک دولت تازه در واشنگتن، روشن شده که آمریکا بیش از این نمی خواهد که تداوم دشمنی بی پایان با ایران، یک اولویت غالب در خاورمیانه باشد و چه بسا از این پس توجه مناسبی هم به کردارهای قابل اعتراض رژیم سعودی خواهد داشت.
ریاض و تهران برای پی جویی رویکرد همگرایی خود، باید مراقب خرابکاران، از جمله شاید تندروهای داخلی رژیم های خود باشند. بزرگترین خرابکار خارجی هم دولت دست راستی اسراییل است همانطور که در پی خرابکاری در گفتگوهای مربوط به احیای برجام برآمد ولو آنکه بازگشت به این توافق، به سود منافع امنیتی خود اسراییل هم هست.
دولت نتانیاهو دلایل دیگری هم برای به صدا درآوردن زنگ خطر بی پایان درباره ایران دارد، از جمله: جلوگیری از هرگونه همگرایی میان آمریکا و ایران و حفظ موقعیت اسراییل به عنوان تنها دوست واقعی آمریکا در خاورمیانه؛ تضعیف و منزوی کردن یک رقیب در نفوذ منطقه ای؛ منحرف کردن توجه بین المللی از اشغال قلمروهای فلسطینی و دیگر کردارهای اسراییل که نیازمند چنین توجهی هستند. همگرایی میان ایران و عربستان یا هر کشور دیگر عربی خلیج فارس با این راهبرد سازگاری ندارد و نتانیاهو هر تلاشی می کند تا آن را ناکار سازد. بایدن نه تنها باید مانع دولت اسراییل شود بلکه باید تندروهایی را هم که مخالف هرگونه کاهش تنش با ایران هستند، کنار زند.
انتهای پیام
