4 رمضان
1- مرگ زیاد بن ابیه
زیاد بن ابیه درسال 53ﻫ درکوفه به هلاکت رسید. او مشهوربه زیاد بن ابیه، زیاد بن امه، و... وچون پدرزیاد ازکثرت معلوم نبود به او زیاد بن ابیه می گفتند. هنگامی که به معاویه پیوست به او زیاد بن ابی سفیان گفتند و برادر معاویه شد وزنای مادرخود را قبول کرد. زیاد بعد ازبرادری با معاویه برائت از حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) و قتل شیعیان علی بن ابی طالب(علیه السلام) وغارت اموال آنان را شروع کرد. دست بریدن وشکم پاره کردن به دارآویختن زنده به گور کردن میل سرخ شده به چشمان شیعیان کشیدن فرزندان را سربریدن خانه خراب کردن وآتش زدن از جمله کارهای اوبود. عبدالرحمن بن حسان را به جرم محبت حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) زنده درگورکرد. (1) دربصره وکوفه سیزده هزارنفررا به جرم شیعه بودن یا به احتمال شیعه بودن کشت و بعد به معاویه نوشت: من تا به این حد خواسته تو را انجام دادم واین کارها با دست چپم بود. اگرحکومت حجازبه من واگذارشود با دست راستم که بیکار است همین عمل را انجام می دهم و تصمیم دارم ازمردم عراق درمسجد بخواهم که برائت از علی و مدح خاندان امیه را علنی نمایند. هرکس قبول نکند او را بکشم و خانه او را خراب کنم. چون این خبرمنتشرشد امام حسن(علیه السلام) و شیعیان نفرین کردند و بعضی امیرالمومنین(علیه السلام) را درخواب دیدند که او را نفرین کرد و آن ملعون قبل از عملی کردن تصمیمش به مرض طاعون مبتلا شد و به درکات جحیم واصل گردید.(2)
منابع:
1- تاریخ دمشق: ج 19 ص 131، 173. شفاء الصدور: ج 1 ص 315، الغدیر: ج 9 ص 121.
2- بحارالانوار: ج 33 ص 214. تاریخ طبری: ج 4 ص 215.
