به گزارش «شیعه نیوز»، تنگه شوتاریکو هرمزگان در جنوب ایران در شهرستان پارسیان حوای روستای چک چک واقع شده است .هرمزگان هشتمین استان وسیع کشورمان درست در همسایگی خلیج زیبای فارس و در شمال تنگه مشهور هرمز قرار گرفته است. این استان پهناور اغلب با بنادر استراتژیک و مهمش همانند بندر لنگه و بندر عباس و یا جزایر چهارده گانه اش یعنی کیش، قشم، ابوموسی، هنگام و …. شناخته می شود. اما شاید تعجب کنید اگر بدانید که هرمزگان یکی از کوهستانی ترین استان های جنوبی کشورمان است و در میان سرزمین های هموار جنوبی ناهموارترین استان جنوبی ایران محسوب می شود که ارتفاعات حیرت انگیز و منحصربفردی را در خود جای داده است. مقصد این باره مان در این استان شهرستانی کمتر شناخته شده با نام جدید پارسیان است که روزگاری شهری کوچک با نام گاوبندی بوده است. این شهرستان نوپا که شهر پارسیان در مرکز آن قرار دارد در میان اهالی جنوبی کشورمان بیشتر به نخلستان های سرسبز و خرم خود شهره است که حجم انبوهی از خرمای جنوب کشور را تامین می کند. سرزمین نخلستان ها شاید عبارتی مناسب برای توصیف این شهرستان زیبا باشد. شهر پارسیان در فاصله ۴۰۴ کیلومتری از مرکز استان یعنی بندرعباس و در فاصله ۲۲۰ کیلومتری از شهر معروف بندرلنگه قرار گرفته است.
کوه های شوتاریکو همانند اغلب کوه های جنوبی کشور از ظاهری جالب و متفاوت برخوردارند. کوه هایی به رنگ روشن که ظاهری خشن و پر از فرورفتگی های متعدد دارند که نشان از فرسایش شدید این ارتفاعات دارد. ارتفاعاتی که ظاهر خشن شان در همان ابتدای مسیر شاید کمی ترسناک هم به نظر برسد. در میان ارتفاعات دره ای ناهموار و سنگلاخی قرار دارد که اغلب یک رودخانه فصلی در آن جریان دارد گاهی اما به سبب کاهش بارندگی ها و گرمای هوا اثری از رودخانه نیست. دره نوردی اما به سبب ظاهر زیبا و شکوهمند کوه هایی که دو طرف دره را فراگرفته اند بسیار دلنشین است. جهت گذر از این دره ناهموار باید از روی صخره های متعددی در میان دره و از پیچ و خم های مختلفی عبور کنید. در همان ابتدای امر به خاطر داشته باشید که پیمودن این دره حتما نیازمند حضور یک راهنمای آشنا به مسیر است چراکه راه طولانی و طبیعت این منطقه نیز ناشناخته است.
پس از پیمودن مسیر دره به نقطه ای می رسید که مسیر به دو بخش تقسیم می شود. یکی از این دوراهی ها قرار است ما را به تنگی معروف با نام شوتاریکو برساند و مسیر دیگر هم عازم تنگی دیگر با نام اودبه یا آب دبه خواهد شد. هر یک از دو مسیر را که بپیمایید دنیایی از شگفتی در انتظار شماست. در هر دو تنگ شاهد حضور چشمه های متعدد خواهید بود اما اودبه بیشتر به سبب حضور آبشار کوچک و نخل های زیبای خود شهره است و البته مسیر پیمایش کوتاه تر و ساده تری دارد. اگر مسیر سمت راست را برگزینید شما در انتها به تنگ شو تاریکو خواهید رسید. مسیر دسترسی به این تنگ پر پیچ و خم تر و طولانی تر است. اما کمی که در طول مسیر به پیش می روید سر و کله بوته های سرسبز بر سینه کوه ها پیدا می شود. شاید جالب باشد اگر بدانید که بسیاری از گیاهان این منطقه خاصیت دارویی دارند و اغلب مورد استفاده اهالی قرار می گیرند. بر روی سینه کش کوه مسیرهای دست کندی هم قرار دارد که در روزگاران دور مسیری برای انتقال آب از دل این کوه ها به سمت آبادی ها بوده است. مسیرهایی که حالا لوله گذاری شده اند و هنوز هم آب مورد نیاز اهالی روستا را تامین می کنند.
در ادامه مسیر کم کم شکل و شمایل صخره ها عجیب تر شده و گاه صخره ها پر از خزه است. صخره های لیزی که پیمودنشان نیازمند صبر و حوصله و البته کمی دقت است. کم کم صخره های صاف به یکدیگر نزدیک شده و بخش هایی از مسیر مسقف می شود. رد پای آب را که دنبال کنید با کمی دقت به سرچشمه خواهید رسید. با ورود به دنیای تنگ هوا به سرعت خنک تر و مطلوب تر خواهد شد. همین خنکی هوا هم سبب حضور پرنده های مختلف در این تنگ شده است که صدای آوازشان در گوشه و کنار تنگ می پیچد.
غارهای کوچک و بزرگ حاصل شکل و شمایل عجیب صخره های این منطقه است که در طی مسیر مکررا به چشم می خورند. مسیر پیچ در پیچ است و در پس هر پیچی جهانی جدیدتر به چشم می خورد. صخره ها آنقدر به هم نزدیک شده اند که نور خورشید به زحمت خودش را به داخل تنگ شو تاریکو می رساند. هوا هم به همین سبب و به دلیل حضور آبی خنک به مراتب خنک تر از بیرون تنگ است. آنچه در این فضای کوهستانی مسقف و زیبا چشم هر بیننده ای را می رباید گودال های پر از آبی است که بیشتر به رنگ سبز و فیروزه ای می مانند.
گاه سقف شکافی برداشته و نور خورشید بر روی برکه های کوچک می تابد که صحنه های چشم نوازی را خلق می کند. گودال های آب گاه به رنگ سبز هم دیده می شوند که انعکاس رنگشان بر روی دیوارهای صخره ای بلند بسیار دیدنی و حیرت انگیز است. سرتاسر تنگ مملو از حضور این گودال های سبز و فیروزه ای است. در مجاورت گودال های آب دیوارهای تنگ هم به سبب حضور گیاهان متعدد بسیار زیبا و چشم نواز شده اند. صدای حرکت آب و آرامش حاکم بر فضای تنگ آن را بسیار سحرانگیزتر کرده است. در دل این تنگ خیال انگیز چشمه های متعددی از دل زمین می جوشند که سببب ایجاد چنین زیبایی حیرت انگیزی شده اند. گودال های آب سبز و فیروزه ای اغلب هر بیننده ای را برای یک آب تنی لذت بخش در این آب خنک وسوسه می نماید. تنگ بیشتر به رویایی شباهت دارد که اغلب در میان خطوط کتاب های تخیلی تحقق پیدا می کرده است.
صخره های پیچ در پیچ و صیقلی، کوه های به هم چسبیده، برکه های آب سبز و فیروزه ای، رستنی های کنجکاو سرزنده، غارهای کوچک و بزرگ و صدای آوای پرندگان پرشور، تنگ شوتاریکو را به بهشتی در دل این صخره های مریخی تبدیل کرده است که حتما باید سری به آن بزنید. بهترین فصل بازدید از این تنگ استثنایی هم با توجه به آب و هوای گرم و شرجی جنوب کشور اواخر زمستان و یا اوایل فصل بهار است اما اگر طاقت گرما را دارید در هر فصلی می توانید شاهد زیبایی های تنگ باشید و البته با رسیدن به تنگ خنکای این تنگ زیبا خستگی راه را از تنتان به در خواهد کرد.
این تنگه در ۱۷ کیلومتری جنوب پارسیان در روستای چک چک قرار دارد .
