به گزارش «شیعه نیوز»، حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام) هفتمین امام شیعیان که به کاظم، باب الحوائج و عبد صالح معروف هستند در هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ قمری در ابواء (منطقه‌ای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمد؛ القاب ایشان «ابو ابراهیم»، «ابوالحسن»، «العبد الصالح» و «ابو عبدالله» است؛ همچنین «ابوعلی، ابوالحسن، ابوابراهیم، ابواسماعیل و باب الحوائج» نیز از کنیه‌های امام هفتم شیعیان است.
امام کاظم (علیه السلام) بعد از شهادت پدر گرامیشان امام جعفر صادق (علیه السلام) در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری در حالی که بیست سال سن داشتند مسئولیت بزرگ امامت و هدایت امت را در یکی از بحرانی‌ترین دوران‌ها به عهده گرفتند. امام موسی بن جعفر (علیه السلام) به دلیل حلم و بردباری در برابر تجاوزکاران و فرونشاندن غیظ و خشم خویش به «کاظم» ملقب بودند و به خاطر لیاقت و شایستگی، ایشان به «عبدصالح» معروف بود.
توجه به القاب امـام موسی الکاظم علیه السلام که تبلور سجایای اخلاقی و ارزشهای والای انسانی آن امام بزرگوار است می تواند راهـگشای بسـیاری از مشکلات اجتماعی واخلاقی جامعه امروز بشری باشد.
حجت الاسلام سیدمحمدصادق ضیائی نیا، کارشناس مذهبی و استاد برجسته حوزه علمیه با اشاره به زادگاه امام هفتم شیعیان گفت:امام موسی بن جعفر معروف به کاظم الغیظ در سال های پایانی حکومت بنی امیه در قریه ابواء مدفن مادر گرامی رسول اکرم صلی الله علیه و آله در سال 128 ه ق به دنیا آمدند.
وی با اشاره به جایگاه معرفت علمی امام کاظم(علیه السلام) در پرتو انوار اهل بیت(علیهم السلام) تصریح کرد: ایشان در پرتو آموزش و پرورش پدر گرامی شان امام جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) و مادر عظیم الشان شان حمیده که از زنان عالمه و عابده دهر بود پرورش یافت از نکات حائز اهمیت در مورد مادر امام کاظم این است که ایشان به توصیه امام صادق به تربیت علمی و فقهی زنان مدینه اشتغال داشتند و این خود گویای بزرگی آن بانوی مکرمه است.
حجت الاسلام ضیایی ضمن تأکید بر سجایای اخلاقی و القاب امام هفتم شیعیان عنوان کرد: توجه به القاب امــــام موسی الــــکاظم علیه السلام که تبلور سجایای اخلاقی و ارزشــــهای والای انسانی آن امام بزرگوار است می تواند راهـگشای بســــیاری از مشکلات اجتماعی واخلاقی جامعه امروز بشری باشد. القاب ایشان گواه خوبی است برای درک بهتر سجای اخلاقی،شکوه و عظمت آن امام همام .
وی افزود: کاظم لقب معروف ایشان یعنی فروبرنده خشم است چرا که در برابر ظلم و ستم دستگاه حاکمه بنی عباس و آزار مردم همواره خشم خود را کنترل می کردند توجه به این سجیه اخلاقی امام می تواند مشکل گشای بسیاری از اختلافات در جامعه و خانواده ها باشد.
حجت الاسلام ضیایی خاطرنشان کرد: ذوالنفس الزکیه یعنی صاحب نفس پاکیزه ، از آنجا که گوهر وجودی امام به آلودگی های دنیوی و پلیدی های مادی آلوده نشده بود توجه به این سجیه اخلاقی امام نیز می تواند در این دورانی که جوانان و نوجوانان ما با انواع و اقسام تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام روبرو هستند مرهمی بر این دسیسه دشمنان باشد.
استاد حوزه علمیه با اشاره به مهم ترین القاب امام هفتم شیعیان گفت: عبد الصالح از جمله القاب امام است، ایشان را عبد صالح می خواندند از آن رو که بسیار عبادت می کرد و در فرمانبرداری از پروردگار زبانزد عالمیان بود دنیای ماشینی امروز گمشده ای دارد بنام خدا بشر امروز دچار انواع مشکلات روحی و روانی است چراکه حلقه اتصال به معبود را گم کرده است معنویت گمشده و داروی راهگشای بشر امروزی است.
وی افزود: الوَفّی و امین نیز از القاب ایشان است که همچون جد بزرگوارش رسول اکرم ص مورد اعتماد و اطمینان مردم قرار داشتند رعایت امانت و وفای به عهد اگر در جامعه امروز سرلوحه مردم قرار گیرد بسیاری از پرونده های در دستگاه قضایی بوجود نخواهد آمد و زیبنده یک جامعه علوی نیست که بیش از هشت میلیون پرونده مفتوح در قوه قضاییه در دست رسیدگی داشته باشد.ایشان را صابر می خواندند از آن رو که در برار انواع شکنجه ها و حبس های طولانی مدت دستگاه ظالم بنی عباس صبر می کرد
حجت الاسلام ضیایی نیا عنوان کرد: سر انجام آن امام مظلوم در زندان بدست سندی بن شاهک جائر و به دستور هارون الرشید لعنت الله علیهما مسموم و به شهادت رسیدند در کتب تاریخی شهادت آن امام همام را پنج روز مانده به پایان ماه رجب المرجب ذکر کرده اند و همین امر باعث اختلاف در تاریخ شهادت ایشان شده است عده ای شهادت ایشان را 24 رجب و برخی هم 25 رجب را روز شهادت ایشان دانسته اند و اینکه ماه رجبی که امام به شهادت رسیده است 29 یا 30 روزه بوده است موجب این اختلاف در روز شهادت امام موسی بن جعفر شده است.
انتهای پیام
