برخي تصور مي کنند اعتقاد به قيام حضرت مهدي(ع) و حکومت جهاني او مخصوص شيعه و پيروان مکتب اهل بيت(ع) است. بر خلاف اين تصور بايد تمامي فرقه هاي اسلامي بدون استثنا ظهور مردي از دودمان پيامبر را در آخر الزمان به نام مهدي که دنيا را پر از عدل و داد مي‌کند پذيرفته اند و روايت آن را در کتب خود از پيامبر اکرم(ص) نقل کرده اند.
کتاب هاي فراواني در اين زمينه به وسيله دانشمندان اهل سنّت و علماي شيعه بر اساس روايات قطعي و متواتر نگاشته شده است. ابن قيّم جوزيه در المنار المنيف في الصحيح والضعيف، جلال الدين سيوطي و ابوالحسن محمّد بن حسين بن عاصم سحري در الحاوي للفتاوي، علامه مناوي درفيض القدير، حافظ ابن حجر عسقلاني در فتح الباري، قاضي شوکاني در ابراز الوهم المکنون، ابن حجر هيتمي در الصواعق المحرقة، تفتازاني درشرح مقاصد وشيخ ناصرالدين الباني بر تواتر آنها تاکيد کرده اند.
بزرگان و نويسندگان سني مذهب ديگري چون: مبار کفوري، احمد بن محمّد بن صديق، سفاريني حنبلي، سيد محمّد صديق حسن، ابوالخطيب محمّد شمس الحق، عظيم آبادي، شيخ ابوالحسين آبري، برزنجي، شيخ محمّد خضر حسين، ابو الاعلي مودودي، احمد زيني دحلان، شيخ منصور علي ناصف، قرماني دمشقي بر تواتر احاديث مهدوي صحه گذاشته اند. حتّي متعصّب ترين فرقه هاي اسلامي يعني وهّابي ها نيز آن را پذيرفته و به متواتر بودن احاديث آن اعتراف کرده اند.
شاهد اين مطلب بيانيه اي است که چند سال قبل از طرف «رابطة العالم الاسلامي» که شديداً زير نفوذ وهابي ها و دولت سعودي است، در پاسخ به سؤالي که از آنها دربارة ظهور حضرت مهدي(ع) شده بود، صادر گرديد.
اين بيانيه در پاسخ يکي از اهالي کنيا به نام «ابومحمد» گفته است: ابن تيميّه مؤسّس مذهب وهابيان احاديث مربوط به مهدي(ع) را نيز پذيرفته است... . به هنگام ظهور فساد در جهان و نشر کفر و ظلم، خداوند جهان را به وسيله مهدي پر از عدل و داد مي کند، آن گونه که از ظلم و جور پر شده است. او آخرين خليفه راشدين دوازده گانه است که پيامبر طبق کتاب هاي صحاح از آن خبر داده است.
در پايان اين بيانيه چنين نتيجه گيري مي‌شود: بنابراين اعتقاد به ظهور مهدي بر هر مسلماني واجب است و اين جزء عقايد اهل سنّت و جماعت است و هيچ کس جز افراد نادان و بي خبر يا بدعتگذار آن را انکار نمي کند.
