چرا صبح عید فطر باید گریست !

 

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از جهان، آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب المراقبات تذکر جالبی به همه مومنان در صبح روز عید فطر می دهد که منتخبی از بیانات آن مرد بزرگوار را می آوریم:

چون خواستی برای نماز عید بیرون روی که با امام جماعتی نماز گزاری بر توست که از مصیبتی که به جهت غیبت بر تو وارد شده است غافل نباشی! زیرا نماز عید؛ حق خاص اوست!

نظر کن و به صدای بلند خود او را ندا ده و به زبان شوق خویش به آن ساحت مقدس عرضه بدار:

ای زاده احمد!
آیا راهی به سوی تو هست که ترا ملاقات کنیم؟! کی از آب خوشگوار تو بهرمند می شویم؟! براستی که دوری به طول انجامید!

آقای من!
حال طالبان حضرت تو مانند سایر عاشقان نیست زیرا جمال تو با جمال سایر معشوقان قابل مقایسه نیست بلکه درعالم؛ زیبایی و جمالی نیست مگر آنکه آن مظهر ذره ای از جمال تو باشد! 

مولای من!
هجران تو نیز مانند هجران سایر معشوقان نیست زیرا دورافتاده از غیر تو را ملامتی نیست که از سوی دلدار دست رد بسویش زده شده است!! اما دورافتاده از تو؛ نزد خودش و مردم ملامت زده است زیرا بی وفائی به ساحت پاک تو راه ندارد بلکه قصور بی وفایی از خودش است!

ای مولای من و ای آقای من!
کی شود که تو ما را ببینی و ما ترا ببینیم در حالیکه پرچم فیروزه ای برافراشته ای؟!

ای منتهای آرزو و امید من!
کاش می دانستم که فرجام کار من به کجا میرسد؟! آیا چشمهای من به نور جمال تو روشن خواهد شد؟! ایا از شربت گوارای و صال تو سیراب خواهم گشت؟! یا با این همه غصه به سوی قبر خود خواهم رفت؟! و به اندوهی پس از اندوهی و به حسرتی پس از حسرتی جان خواهم سپرد؟!

ای آقای من!
درازی روزگار فراق شما مرا می کُشد! و امید وصال شما و آنچه از علائم ظهورتان به ما خبر داده اند مرا زنده نگه می دارد!

آقای من!
براستی که مصیبت فقدان تو و به علت طولانی شدن غیبت تو ؛ حال شیعیانت به مانند رمه گوسفندانی ست که بعلت رها کردن شبان، پرا کنده شده اند و گرگها از هر طرف حمله ور شده اند!

آیا جد شما امیرالمومنین از خلخالی که لشکر معاویه از پای زن یهودی بیرون کشید شکایت نکرد و نفرمود که اگر مسلمانی از این پیشامد بمیرد نزد من ملامت نیست!

پس حال شما چگونه است که می دانید با زنهای مسلمان چه می کنند ؟! چگونه آنان را اسیر می کنند و گیسو و... میبرند!

مولای من خداوند به داد حال شما برسد!!

دست شکایت به درگاه خدا بر می داریم ...

ای خدا! ای پناه پناهندگان! به داد بندگان مبتلای خود برس!

ای خدا! ای مهربانتر از مهربانان! آقای آنها را به آنها برسان! و ستم ستمکاران و تسلط کافران و مکر و حیله مخالفان را از آنها دور ساز! و در فرج «ولی خودت» و آقای همه انس و جن؛ شتاب کن! و زمین را که از ظلم و جور پرشده است از عدل و داد مالامال کن! و دیدگان مومنان را به جمال «ولی دین» روشن کن! و به آنچه از پیروزی به مومنین وعده فرموده ای؛ تعجیل نما!

ایشان در ادامه می گویند:
پس باید از این غم(غم هجران یوسف فاطمه!)؛ حالت مومن تغییر کند و خوشحالیش به اندوه و سورش به سوگ و عیدش به ماتم مبدل شود! و با حالتی شکسته دل در نماز عید حاضر شود!