به گزارش «شیعه نیوز»، مسلمانان دهلی می ترسند که هرگز شاهد اجرای عدالت در مورد جنایت های ضد مذهب نباشند چرا که یک سال پس از خشونت در شهر دهلی قربانیان توسط پلیس مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و تهدید به سکوت می شوند تا آنجا که متوجه شده اند قانون به ابزاری علیه آنها تبدیل شده است.
عرفان ،مسلمانی که در هند زندگی می کند تقریبا یک سال است در خانه اش مانده و می ترسد که خانه اش را ترک کند.
اکنون حدود یک سال است که زندگی عرفان به عنوان یک مغازه دار ساده مسلمان از هم پاشیده است. 23 فوریه 2020 .
به مدت سه روز ، خشونت های مشترک در شمال شرقی پایتخت هند رخ داد ، این بدترین درگیری مذهبی در این شهر در چهار دهه گذشته بود.اگرچه هندوها و مسلمانان در این خشونت ها نقش داشتند ، اما بیشتر مسلمانان بودند که قربانی توده های خشن و راست هندو شدند که در محله ها پرسه می زدند. بسیاری از افراد درگیر از خارج دهلی سفر کرده بودند و اسلحه و مواد منفجره به همراه داشتند. مسلمانان در خیابان ها مورد ضرب و شتم و و تیراندازی قرار گرفتند ، هزاران مغازه و خانه آنها مورد حمله قرار گرفتند و بسیاری از مساجد تبدیل به ویرانه شدند.
به طور کلی از 53 نفری که در این خشونت ها جان خود را از دست دادند ، 40 نفر مسلمان بودند.
عرفان در میان مسلمانانی است که هنوز برای عدالت می جنگند. او در مغازه خود پناه گرفته بود كه جمعیتی متشكل از 150 نفر از جمله بسیاری از همسایگان هندوی وی پایین می آیند و سنگ پرتاب می كنند .
به گقته عرفان آنها توسط یک رهبر محلی وابسته به حزب بهاراتیا جاناتا هدایت می شدند.
او می گوید که آشوبگران هنگام غارت مغازه وی شعارهای ملی گرایانه هندو و فریاد علیه مسلمانان سر دادند و سپس آن را با بنزین به آتش کشیدند.
با این حال در سالی که سپری شده ، پلیس که به گفته عرفان در این حملات شریک بوده است بارها از ثبت پرونده وی و درج نام رهبران محلی حزب حام بر هند و برخی از همسایگان هندوی وی به عنوان عاملان این آشوب خودداری کرده است.
بیش از 25 مسلمان در همسایگی وی نیز علی رغم ادعای آگاهی از هویت مهاجمانشان از حق تشکیل پرونده توسط پلیس محروم شدند.
پرونده عرفان یک مورد خاص نیست. صدها قربانی مسلمان که سعی در تشکیل پرونده علیه مهاجمان هندوی خود دارند از آزار و اذیت و تهدید پلیس دهلی که از ثبت پرونده خودداری کرده اند صحبت می کنند.
در برخی موارد هنگامی که قربانیان برای شناسایی هویت به مراکز پلیس مراجعه می کردند و پرونده های خود را علیه آشوبگران تشکیل می دادند در عوض پلیس آنها یا اعضای خانواده آنها را به آشوبگری متهم کرده است.
به این ترتیب است که مسلمانان در هند دیگر هیچ امیدی به اجرای عدالت در این کشور ندارند به ویژه در زمانی که سرکوب مسلمانان در هند مورد بی توجهی مجامع بین المللی نیز قرار گرفته است.
