به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از این رژیم ها که شروع به اجرای این ایده اشتباه کرده اند، حکومت مصر است؛ رضا حجازی، معاون وزیر آموزش و پرورش مصر در پارلمان این کشور اعلام کرد که عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر به بهانه مقابله با ترویج افکار افراط گرایانه، به این وزارت خانه دستور داده است که آیات قرآن و احادیث پیامبر را از دو درس عربی و تاریخ حذف کرده و آنها را به درس دینی محدود کند.
نکته جالب توجه این است که این ایده با استقبال "فریدی البیاضی"، عضو کمیسیون دفاع و امنیت ملی پارلمان، مواجه شده است. وی گنجانده متون دینی در واحد های عربی، تاریخ و جغرافیا را خطر بزرگی دانسته و مدعی شده است که این کار، به معلمان غیر متخصص فرصت می دهد که برداشت های افراط گرایانه و ویران گری از این متون ارائه دهند.
به نظر می رسد که وزارت آموزش مصر، پیشنهاد یکی از نمایندگان پارلمانی درباره تدریس ماده جدیدی با مضمون ارزش های مشترک بین ادیان اسلام، مسیحیت و یهود و اصول سازگاری و همزیستی مسالمت آمیز را در واحد های درسی بپذیرد.
در اینجا نمی خواهیم درباره میزان "ارتباط کمیسیون دفاع و امنیت ملی" پارلمان مصر با مسائل درسی و آموزش و پرورش بحث کنیم. بلکه موضوع مورد بحث این است که در قانون اساسی مصر تصریح شده است که دین رسمی این کشور، اسلام است بنابراین دولت باید آموزش تعالیم دین اسلام را از منابع صحیحش در دستور کار قرار دهد و مصری ها حق دارند مثل همه کشورهای دیگر مسائل دینی خود را در مدارس فرا بگیرند.
کاملا روشن است که کسانی که قرآن و احادیث پیامبر را منشأ پدیده افراط گرایی در جامعه مصر دانسته اند، در حالی چنین ادعایی را مطرح کرده اند که خود به خوبی می دانند که آموزه های صلح جویانه و پر از رحمت و رأفت اسلامی هیچ ارتباطی به پدیده افراطگرایی در این کشور ندارد و این ادعا صرفا تلاشی است برای برداشتن بار مسئولیت از دوش زمامداران و دولتمردان مصر. این پدیده، نتیجه فساد سیاسی و اقتصادی و اخلاقی این رژیم هاست که مصر را – که زمانی منشأ درخشش فکری و فرهنگی جهان عرب و اسلام بود – تبدیل به کشوری کرده اند که فساد و فقر شدید و فاصله های طبقاتی آن را فرسوده کرده است تا حدی که این کشور را که زمانی "مادر دنیا" بود، نیازمند کمک های کشورهایی مثل امارات و عربستان کرده است و این کمک ها معمولا مشروط هستند به حمایت مصر از سیاست های ویرانگر این دو کشور در منطقه از جمله حمله به یمن.
فقر شدید و فساد اقتصادی و سیاسی و فروپاشی مجموعه ارزش های اجتماعی مصر، نتیجه عملکرد دولت های مصر در گذر زمان است که از زمان حکومت سادات و سیاست درهای باز او در دهه هفتاد از قرن گذشته اغاز شده و تا امروز ادامه یافته است و برخی از مردم این کشور را به سمت افراط گرایی – به عنوان واکنشی در برابر وضعیت معیشتی خود و حرص و طمع سیری ناپذیر سردمداران این کشور – سوق داده است نه دین و قرآن کریم و احادیث پیامبر.
جهان همیشه ستایشگر روحیه والا و اهل تسامح ملت مصر بوده و هست. چنین روحیه ای بر درک و بینش این ملت از دین اسلام تأثیرگذار بوده و همواره قرائت های صحیحی از اسلام توسط این ملت به دست داده است. بنابراین شیوع افراط گرایی در این جامعه ناشی از اسلام نیست بلکه حاصل دست اندازی سیاستمداران فاسدی است که حتی لقمه نان را از دهان فقرا و گرسنگان می دزدند و هیچ راهی برای تخلیه خشم شدید این ملت باقی نگذاشته اند.
تخلیه متون درسی از مفاهیم و آموزه های دینی و قرانی و احادیث به منظور تغییر هویت ملت مصر و به زانو دراوردن شخصیت این ملت، نمی تواند فتنه را فرو بنشاند بلکه به آن دامن می زند زیرا باعث پرورش نسلی از گرسنگان و پابرهنگان می شود که از دین و ارزش های والای انسانی مثل عشق به وطن و فداکاری در راه آن و مبارزه با ستم و فساد و استبداد چیزی نمی دانند. هدف این رژیم های مستبد از تلاش و تقلاهای خود علیه دین، به بهانه مبارزه با افراط گرایی، پرورش چنین انسان های مسخ شده ای است.
انتهای پیام
