۰

چگونه مادری کنم؟

استاد دانشگاه تهران در همایش توان‌افزایی با عنوان «چگونه مادری کنم؟» که به همت فرهنگسرای خانواده برگزار شد، بسترآفرینی برای رشد و شکوفایی فرزندان را مهمتر از فرزندپروری دانست.
کد خبر: ۲۵۱۸۶۴
۱۲:۲۸ - ۳۰ بهمن ۱۳۹۹

به گزارش «شیعه نیوز»، همایش سه روزه توان‌افزایی با عنوان «چگونه مادری کنم؟» به منظور افزايش شناخت و مهارت‌های فردی، اجتماعی (ویژه مادران) به همت فرهنگسرای خانواده و با حضور غلامعلی افروز، استاد دانشگاه تهران، سیدمحسن فاطمی، عضو هيئت علمى دانشگاه فردوسى و محمود حکمت‌نیا، استاد دانشگاه تهران برگزار شد.

مادر و مقام عرشی

غلامعلی افروز، استاد دانشگاه تهران که با موضوع شکوه مادری و مقام عرشی مادر در این نشست حضور داشت، طی سخنانی بیان کرد: شکوه همسری و مقام عرشی مادری از زیباترین مباحث و بحث مادری، فرزندپروری، فرزندآوری، رویکرد فرزندپروری از مهمترین مباحث در دنیای امروز است.

وی در ادامه گفت: بچه‌ها را برای فردا تربیت کنید. در شش یا هفت سال اول زندگی خمیره شخصیت فرزند تشکیل می‌شود و همه چیز را در خانواده و از پدر و مادر یاد می‌‎گیرند، پس سعی کنید والدین آرامشگر باشید. اگر می‌خواهید فرزند سالم داشته باشید، باید مادری با آرامش باشید. فرزندپروری مهم است اما بسترآفرینی برای رشد و شکوفایی بچه‌ها مهتر از آن است.

افروز اظهار کرد: اگر برای تربیت ۱۰ سهم درنظر بگیریم، ۹ سهم مربوط به مادر و یک سهم مربوط به پدر است و آن یک سهم این است که به مادر رسیدگی کند. کسی که مادر می‌شود، درصف اول جهاد است و ثواب مجاهدت دارد. مادر دارای مقام عرشی است و فرزندان باید اطمینان کنند که پدر و مادر عاشق یکدیگر هستند وگرنه دچار تعارض می‌شوند. ما دو گونه سن داریم. سن زیستی یعنی اینکه ساختار ژنتیکی است (قلب، پوست، مو...) و سن روانی که سرزندگی، نشاط و نشاط درونی است و برای زندگی بسیار مهمتر از سن زیستی است. پس برای تحکیم خانواده پرتلاش باشیم و برای جایگاه پرشکوه همسری از هیچ تلاشی دریغ نکنیم.

رابطه مادر و فرزند؛ سرچشمه آغاز توانمندی فرزندان

سیدمحسن فاطمی، عضو هيئت علمى دانشگاه فردوسى نیز طی سخنانی در رابطه با موضوع مادران و اكسير اكسيژن عاطفى، گفت: نقش مادر برای امنیت درونی آدم‌ها احساس سیاست‌مداری و بالندگی فردی بسیار والاست. مطالعات مختلف نشان می‌دهد مادران می‌توانند چند مؤلفه با خود داشته باشند که در ایجاد امنیت فرزندان بسیار مؤثر است. یکی از آن‌ها در دسترس بودن مادر (فیزیکی، عاطفی و هیجانی) است.

وی اظهار کرد: رابطه مادر و فرزند سرچشمه آغاز توانمندی فرزندان است. مادران وقتی به حساسیت روحی فرزندان توجه کنند، شخصیت فرزندان با تکریم حفظ شده و باورهای فرزندان نسبت به خودشان متفاوت می‌شود. مادر باید فرزند خود را جدی بگیرد به او امید دهد. تمنای فرزند به مادر، گرمی آغوش مادر، اگر این گرمی را به آغوش فرزند انتقال دهد، ارتباط مثبت ایجاد می‌شود. پیامبر اکرم(ص) در این مورد می‌فرمایند: «فرزندان خود را با گرمی در آغوش خود بفشارید» این اولین استقبال عاطفی است که مادر می‌تواند انجام دهد. بعد از این نکته مهم تمناهای دیگر کودک است. اگر مادری به جای آغوش باز با جملات و رفتارهای خشن برخورد کند، در کودک اتصال عاطفی ایجاد نمی‌شود و باعث انفصال عاطفی می‌شود. مادرانی که فقدان آرامش در آن‌ها جدی باشد، باعث ایجاد اولین اثرات مخرب در رابطه با فرزند می‌شوند.

رابطه کریمانه با فرزندان داشته باشیم

محمود حكمت‌نيا، استاد دانشگاه تهران نیز طی سخنانی در مورد حقوق کودک و مادری، بیان کرد: در گذشته استقلال در فرزندان خوب شکل می‌گرفت. در حال حاضر استقلال زیر سؤال رفته است. ما باید مهارت استقلال و مهارت در کودک را ایجاد کنیم. شفقت ما باید در این موضوع خلاصه شود. در هر خانواده‌ای مشکل وجود دارد، خانواده متعالی خانواده‌ای نیست که مسئله‌ای نداشته باشد، بلکه خانواده خوب خانواده‌ای است که توانمند در حل مسئله است. ما باید کودک را مستقل و مسئولیت‌پذیر تربیت کنیم. والدین نباید به جای کودکان کار کنند.

حکمت‌نیا در ادامه گفت: تمام بحث حقوق کودک، رابطه والدین است و دشواری آن این است که چه حقوقی دارد که فردا گرفتار نشود و مهارت خاص خود را دارد. ما باید انسان مستقل آزاد و امانت‌دار پرورش دهیم و مهم‌ترین عنصر آن نیز این است ساختار اجتماعی در حال تغییر است و لذا انسان شدن برای آینده کلا با زندگی ما متفاوت است. ما باید انسان برای آینده در حال تغییر باید تربیت کنیم نه اینکه انسان گذشته که خودمان هستیم را تکثیر کنیم.

وی اظهار کرد: در برنامه‌های استراتژیک ما دو زمان داریم. گذشته و آینده؛ حال ملحق به گذشته است وقتی انسان مستقل شد، رابطه متقابل می‌شود و دیگر نباید با آن کودکانه رفتار کنیم و رابطه کریمانه با آن داشته باشیم؛ چراکه او دیگر فرزند است نه بچه.

این استاد دانشگاه در ادامه بیان کرد: انسان همیشه مولود پدر و مادر است، ولی همیشه بچه نیست و احترام می‌خواهد ‌و باید به استقلال او احترام گذاشت. نصیحت اعصاب خردکردن نیست و باید قبول کنیم انسان آزاد است. ‌‌در عین حال کمک کنیم تا فرزندان درست تصمیم بگیرند. در این مرحله، مادری و پدری ما در مرحله «شدن» به پایان رسید و انسان مستقل تربیت شد.

حکمت‌نیا گفت: خیرخواهی ما باید ناصحانه باشد. صرف شفقت و دلسوزی کارکردی ندارد. او باید بتواند تصمیم خوبی برای آینده بگیرد و یاد گرفته باشد و قدرت تصمیم‌گیری داشته باشد، ولی کمک شود. پس در مرحله «شدن» رابطه با کودک است. وقتی که شد، انسان مستقل و آزاد و رابطه پدری و مادری است که تربیت انسان ناصح خیلی مهم است.

یادآور می‌شود، همایش «چگونه مادری کنم؟» به همت فرهنگسرای خانواده و مشارکت معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۶، با نشست غلامعلی افروز، استاد دانشگاه تهران آغاز و طی روزهای ۲۶ و ۲۸ بهمن‌ماه با نشست سیدمحسن فاطمی، عضو هيئت علمى دانشگاه فردوسى و محمود حکمت‌نیا، استاد دانشگاه تهران برگزار شد.

تماشای پخش زنده در فضای اینستاگرام كتابخانه فرهنگسرای خانواده ‏@KETABKHANEKHANEVADE و وبینار آموزشی به نشانی HTTPS://SINAONLINE.FARHANGSARA.IR/CH/MADARI۱ به منظور بهره‌مندی مخاطبان و علاقه‌مندان در شهرهای مختلف فراهم شده است.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: