به گزارش «شیعه نیوز»، لکهنویا لکهنور، پایتخت ایالت اوتار پرادش در هندوستان و از مراکز شیعه است.
لَکّهنو مرکز ایالت اوتار پرادش هندوستان و از مراکز شیعه است. مرکز حکومت اوده، ابتدا در فیضآباد هند و بعدها به لکهنو منتقل میشود. لکهنو را سرزمین خاندان علمی و اجتهادی شیعه از جمله خاندان صاحب عبقات و غفران مآب در هند میدانند. بعد از تصرف لکهنو توسط انگلیسیها و رواج علوم مختلف به وسیله آنها، علمای شیعه برای کمرنگ نشدن علوم اسلامی در این منطقه، تصمیم به تأسیس حوزههای علمیه مختلفی از جمله حوزه علمیه سلطان المدارس گرفتند. یکی از مهمترین کتابخانههای شیعه به نام ناصریه در این شهر قرار دارد. مراسم ماه محرم در امامباره آصفی این شهر از مراسمهای مشهور این منطقه است.
تاریخچه لکنهو
این شهر در سال ۱۱۸۸ق پایتخت حکومت شیعی اَوَده بود. پس از انقراض قطب شاهیان و عادلشاهیان از حکومتهای شیعه این منطقه در سال ۱۰۹۸ق توسط امپراتور گورکانی اورنگ زیب، حکومت شیعه اوده در شمال هند به قدرت رسید که پس از شهر فیضآباد لکهنو را پایتخت خود قرار دادند.
پیش از تأسیس پاکستان، مراکز اصلی آموزش علوم شیعی در دهلی، رامپور، امروهه، سند و لکهنو قرار داشت. مساجد، حسینیهها و منازل استادان پایگاه اصلی تدریس علوم اسلامی بود و مدارس بهسبک کنونی کمتر وجود داشت.
نقل کردهاند که در عصر حکومت سلاطین شیعی اوده، لکهنو به مهمترین مرکز علمی شیعیان شبه قاره تبدیل شده بود.
در سال ۱۲۷۳ق آخرین سلطان اوده از سوی ارتش انگلیس برکنار شد و ارتش انگلیس با اشغال نظامی شهر لکهنو واجدعلی شاه را دستگیر و او را با اعضای خانوادهاش به شهر کلکته، مقر حکومتی کمپانی هند شرقی بریتانیا، تبعید کرد.
در پی این اتفاق سلطان العلماء، فتوای مبازره با ارتش بریتانیا را داد که پس از چند مرحله مقابله مردم با ارتش، در نهایت، ارتش انگلستان پیروز میشود.
بناهای زیارتی لکنهو
اِمامبارهها، بناهایی در سرزمین هند است که شیعیان برای برگزاری مراسم عزاداری به ویژه در ماه محرم، در آنها گرد میآیند. امامباره بزرگ لکهنو به نام آصفیه و امامباره کوچک آن از مهمترین این بناها است.
بعد از انتقال پایتخت به لکهنو با تلاش حاکمان و علمای شیعه و ایرانی، این شهر به مرکز عزاداریهای باشکوه در مناسبتهای مختلف مذهبی تبدیل شد. نقل است که نواب آصف الدوله، برای ترویج مراسم عزاداری مبالغ بسیاری هزینه میکرد؛ از جمله در مراسم عزاداری ماه محرم از سوی دولت همه ساله بیش از ششصد هزار روپیه هزینه میشد.
از دیگر مکانهای مذهبی لکهنو، حسینیه غفران مآب است. این حسینیه محل دفن علمای شهر لکهنو از جمله سید دلدار علی است.
منبع: الکوثر