به گزارش «شیعه نیوز»، زینب نصیری با اشاره به سیاستهای شهرداری تهران در راستای توسعه شهری برای همه بر ایجاد وضعیتی که همه شهروندان ساکن تهران از زندگی در این شهر احساس آرامش، امنیت و مشارکت اجتماعی داشته باشند، تاکید کرد و گفت: به این ترتیب در کنار بهبود و ارتقاء متغیرها و فاکتورهای عمرانی و کالبدی، تلاش برای بهبود وضعیت سلامت، احساس امنیت کیفیت زندگی و ... در دستور کار قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه معاونت اجتماعی و به تبع آن اداره کل سلامت شهرداری تهران در تلاش است با تاکید بر عدالت اجتماعی ، فرصتهای برابری را در اختیار شهروندان تهرانی قرار دهند، گفت: افزایش دسترس پذیری شهروندان به خدمات سلامت روان و مرتبط با بهداشت روانی شهروندان از جمله موضوعاتی است که بطور مستمر در اداره کل سلامت شهرداری تهران دنبال می شود.
نصیری با تاکید بر اینکه به دلایلی نظیر کالایی شدن خدمات مرتبط با سلامت روان، فقر و ناتوانی در دریافت خدمات، ضعف فرهنگ عمومی برای جستجوی خدمات بهداشت روانی، هزینه بالای آنها و اولویت اقدامات فوری به دریافت این دست از خدمات، معمولا دریافت خدمات سلامت روان در سبد خرید اقشار زیادی از شهروندان تهرانی نیست، گفت: در این میان، گروهی از شهروندان که در شرف طلاق هستند و یا به تازگی طلاق گرفته اند، بیشترین نیاز را به دریافت خدمات مشاوره و آموزش دارند. این افراد اما به دلایلی که اشاره شد و اینکه در کوران ماجراهای منجر به طلاق، عموماً بیشتر جنبه های حقوقی موضوع را مدنظر دارند اغلب از دسترسی به خدمات مشاوره و آموزش مرتبط با سوگ طلاق، سازگاری پس از طلاق، فرزندپروری پس از طلاق، حل اختلاف مرتبط با حضانت فرزند و ... محروم هستند.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی، سیاستگذار در مدیریت شهری هوشمند، وظیفه خود می داند دسترسی گروههای محروم را به خدمات و حمایت های مورد نیاز فراهم آورد. در خصوص موضوع طلاق به عنوان یک پدیده شایع در استان تهران که در سال ۱۳۹۸ با قریب به ۳۲ هزار مورد طلاق از کل ۱۷۴ هزار مورد ثبت شده در کشور، حدود ۲۰ درصد کل طلاق های کشور را به خود اختصاص داده، می توان گفت خلاء اقدام جدی و علمی بسیار محسوس است.
نصیری با بیان اینکه تجربه سایر کشورها در مواجهه با چنین جمعیت های بالایی، مراقبت از شهروندان خود در راستای کاهش آسیب های روانی اجتماعی ناشی از پدیده و ارتقاء کیفیت زندگی آنان و تلاش برای کاستن از رنجهایی است که تجربه می کنند، افزود: در این میان فرزندان طلاق خود گروه مستقلی هستند که محرومیت از خدمات بهداشت روانی پس از طلاق والدین در آنها بسیار جدی است. این در حالی است که فرزندان طلاق در معرض بیشترین آسیب هستند و اتفاقاً محافل تخصصی در این حوزه نیست و به آنها و موضوعات آنها چندان پرداخته نشده است.
وی افزود: اداره کل سلامت شهرداری تهران با توجه به خلاء موجود برای آموزش والدین در آستانه طلاق و با هدف ارتقاء سلامت روانی کودکان طلاق که تقریبا هیچ جایگاهی در نظام خدمت رسانی عمومی ندارند ، در قالب برنامه های ارتقاء سواد سلامت روان اقدامات خود را آغاز کرده است.
وی در مورد جامعه هدف افزود: توسعه" والدگری مشارکتی پس از طلاق" مشخصاً برنامه ای است که اداره سلامت در صدد توسعه ادبیات آن در فضای عمومی شهر تهران است و در کنار تولید محتوا و آگاه سازی عمومی شهروندان در مواجهه با فرزندان طلاق، در نظر دارد والدین در آستانه طلاق یا مطلقه را با این مفهوم و فرایند اجرائی کردن آن آشنا سازد.
به گفته وی، طرح "والدگری مشارکتی پس از طلاق" با هدف قراردادن والدین در آستانه طلاق یا مطلقه و فرزندان آنها به مجموعه، به هماهنگی هایی اطلاق می شود که مادران و پدران در آستانه طلاق یا پس از طلاق، در راستای تامین بهترین منافع و مصالح فرزندانشان به صورت همسو به اجرا می‌گذارند. نوعی همکاری مشترک که در نهایت از آسیب ها و پیامدهای طلاق بر فرزندان می کاهد.
وی ادامه داد: در برنامه :والدگری مشارکتی پس از طلاق"، در گام اول ۲۰ متخصص از روانشناسان ، مشاوران و مددکاران اجتماعی فعال در خانه های سلامت شهر تهران تربیت می شوند و وظیفه ارائه آموزش و مشاوره به والدین مطلقه تهرانی را در قالب اقدامات اجتماع محور محلی با بهره گیری از ظرفیت های موجود در سرای محله های تهران برعهده می گیرند. این برنامه امیدوار است در دو رویکرد همزمان توسعه فرهنگ عمومی و آموزش والدین طلاق گرفته ، بتواند گام مهمی برای این گروه پرشمار و محروم از خدمات بردارد.
نصیری در ادامه به اقدامات طرح والدگری مشارکتی اشاره کرد و گفت: مرور مطالعات داخلی و خارجی و استخراج روشهای والدگری مشارکتی پس از طلاق، آماده سازی و تولید محتوای تخصصی آموزشی برای اکران عمومی در اماکن شهری ، بستر فضای مجازی ، خانه های سلامت و مراکز مراقبت از خانواده از جمله اقدامات طرح والدگری است.
وی ادامه داد: همچنین آموزش مربیان و ارائه محتوای آموزشی دوره به آنها ، تشکیل گروههای میانجی گری اجتماعی در خانه های سلامت منتخب، ارائه خدمات مشاوره و مددکاری اجتماعی به والدین از دیگر اقدامات پیش بینی شده در اجرای این طرح است.
