به گزارش «شیعه نیوز»، بیست و پنجمین روز از دسامبر مصادف با چهارم دی ماه همزمان است با سالروز ولادت حضرت عیسی مسیح(ع)، پیامبری اولوالعزم که امروز بیشترین پیروان ادیان را در جهان دارد و بنابر آموزه های دینی روایی ما نقشی ویژه در دولت موعود امام مهدی(عج) ایفا می کند. به مناسبت فرا رسیدن این روز و به منظور بررسی نقش حضرت عیسی(ع) در همراهی امام زمان(عج)، با حجت الاسلام والمسلمین «جواد جعفری»، مدیر حوزه علمیه زنجان و عضو هیئت علمی مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم گفتگویی ترتیب داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:
آیا بین مسیحیان و مسلمانان به ویژه شیعه می توان در موضوع منجی گرایی و موعودباوری اشتراکاتی یافت؟
اینکه مسیحیان به چه مسائلی درباره آخرالزمان و مهدویت معتقد هستند یک بحث است و در مقابل نقشی که برای حضرت عیسی(ع) در معارف دینی اسلام آمده، بحثی دیگر است.
درباره نقش حضرت عیسی(ع) در عصر ظهور در روایات دینی ما تصریح شده: ایشان به امام زمان(عج) اقتدا کرده و پشت سر حضرت حجت(عج) نماز می خوانند، این مهمترین نقش این نبی الهی در عصر ظهور است که با این اقدام حقانیت اسلام و تشیع را ثابت می کنند و به مسیحیان به عنوان پیروان خود سرخط می دهند که باید به حضرت مهدی(عج) گرایش بیابند.
مسئله اقتداء عیسی بن مریم(س) به حضرت بقیه الله الاعظم(عج) در احادیث شیعه و اهل سنت آمده و باعث می شود مسیحیان به امام مهدی(عج) گرایش بیابند. علاوه بر آن، حضرت عیسی(ع) به عنوان وزیر امام زمان(عج) یعنی جزء یاران 313 نفر و حلقه مرکزی اصحاب هستند و کمک های شایانی را به دولت موعود حضرت حجت(عج) خواهند داشت.
با توجه به اینکه بنابر اعتقادات دینی حضرت عیسی(ع) به آسمان ها عروج کرده اند، زمان نزول و همراهی ایشان با امام مهدی(عج) چه وقت است؟
نکته اساسی آنکه حضرت عیسی(ع) در زمان بسیار حساسی نزول می کنند، یعنی زمانی که امام مهدی(عج) می خواهند بیت المقدس را آزاد کنند و آخرین دشمن یعنی سفیانی را در سنگر بیت المقدس از بین ببرند و فتح جهانی حاصل شود.
بنابر تصریح روایات، هنگام نماز صبح و قبل از فرمان امام مهدی(عج) برای حمله به لشکر سفیانی، حضرت عیسی(ع) نزول می کند و این اتفاق در آن دوران حساسِ آخرین لحظات حیات دشمن نظامی امام مهدی(عج)، اهمیت خاصی دارد و جهان مسیحیت با این اتفاق حقانیت شیعه را درک می کند و با شکست سفیانی، حجت بر مسیحیان هم تمام می شود و امام و مقتدای زمان را می شناسند.
از این رو، حضرت عیسی(ع) در هدایت جامعه مسیحیت به سمت حقانیت امام زمان(عج) و اسلام نقشی مهم بر عهده دارد.
اگرچه انجیل کنونی و در اختیار مسیحیان تحریف شده است اما آیا در همین کتاب تحریف شده نیز می توان ردپا و نشانی از موعودگرایی و منجی بشریت را یافت؟
طبق اظهارنظر محققان انجیل و نگارنده قاموس انجیل، 80 بار تعبیر «پسر انسان» در انجیل آمده که در نهایت 20 تا 30 بار آن می تواند به حضرت عیسی(ع) منطبق شود و در موارد دیگر این تعبیر به آن نبی الهی منطبق نیست، یعنی انجیل از شخصی دیگر صحبت می کند که حکومتی جهانی تشکیل می دهد!
حتی در انجیل تحریف شده نیز با مواجهه آزاداندیشانه می توان دریافت که در بسیاری از موارد سخن از کسی است که قابل انطباق با عیسی بن مریم(س) نیست، باید توجه داشت انجیل وضوح زیادی ندارد و اگرچه از اصل انتظار و آمادگی برای کمک به منجی موعود در آن سخن به میان آمده، اما مباحث جزئی تر مهدویت را نمی توان در انجیل یافت.
آیا می توان میان عروج حضرت عیسی(ع) به آسمان و غیبت امام مهدی(عج) از نظرها قرابت یافت و بر اساس آن اذهان مسیحیت را با واقعیت و چرایی غیبت حضرت مهدی(عج) پیوند زد؟
مسئله به آسمان رفتن حضرت عیسی(ع) هم در مسیحیت و هم در میان اهل سنت و شیعه قابل قبول است و جملگی معتقدند ایشان در این عالم نیست و بعد از عروج به آسمان در عالمی دیگر زندگی می کند، از این رو، فرق اساسی این عروج با مهدویت و مسئله غیبت، این است که امام مهدی(عج) در همین عالم هستند و با بدن خاکی زندگی و حیات دارند اما حضرت عیسی(ع) در این عالم حضور ندارند.
اما از این منظر که حجت خدا می تواند باشد اما در دسترس نباشد، می توان بین امام زمان(ع) و حضرت عیسی(ع) شباهت یافت.
یکی از شبهاتی که وهابیت در موضوع مهدویت و حمله به شیعه مطرح می کند این است که اگر امام زمان(عج)، حجت خدا است باید در دسترس باشد و دیده شود، حجتی که دیده نشود، حجت نیست اما عروج عیسی بن مریم(ع) ثابت می کند حجت خدا می تواند عروج کرده و دچار مرگ نشود، اما قابل دسترس هم نباشد. از این باب بین آنها مشابهت است.
بین شیعه و مسیحیت در موضوع مهدویت و منجی گرایی چه تفاوت های نگاهی وجود دارد و در این باره چه تحریفاتی در اندیشه موعودباورانه مسیحیان راه یافته است؟
یکی از مسائل تحریف شده منجی گرایی در مسیحیت این است که مسیحیان معتقدند بعد از نزول عیسی بن مریم(س)، قیامت بر پا می شود و این دنیا دیگر باقی نمی ماند و آنها روز نزول عیسی را روز قضاوت و داوری می نامند!
اما ما مسلمانان و شیعیان روز قضاوت و داوری بر اعمال مردم را روز قیامت می دانیم که بهشتی و جهنمی بودن و خوب و بد اعمال در آن مشخص می شود.
علاوه بر این، ما معتقدیم ظهور و حکومت مهدوی(عج) در همین دنیا و با قوانین این دنیایی حادث می شود نه اینکه دنیا تغییر یابد، در آن دوران نیز ما تکالیفی داریم اعم از نماز و روزه و امام مهدی(عج) می آیند تا دنیا را اداره و مردم را هدایت کنند و دنیا باقی است و به اتمام نمی رسد. اما مسیحیان معتقدند با آمدن حضرت عیسی(ع)، نبردی نهایی رخ می دهد و قیامت برپا می شود و دوستان وی بهشتی و دشمنانش جهنمی خواهند شد در حالی که بنابر آموزه های دینی اعتقادی ما با ظهور امام مهدی(عج) پیروان دیگر ادیان هم به اسلام می گرایند.
نکته دیگر اینکه مسیحیان معتقدند با نزول حضرت عیسی(ع) جنگ نهایی بین حق و باطل رخ می دهد و مسئله آرماگدون را مطرح می کنند که یکسوی جبهه، حق است به رهبری عیسی مسیح(ع) و در سوی دیگر جبهه باطل قرار دارد.
این مسئله نیز تحریف شده است و ما شیعیان معتقدیم اگرچه در آخرالزمان جنگ های شدیدی رخ می دهد اما مربوط به قبل از ظهور امام مهدی(عج) و نزول حضرت عیسی(ع) است و هر دو جبهه باطل هستند و به تعبیری اشتغال ظالمین به ظالمین است. بنابراین دو سوی این نبرد باطل هستند و بعد که حضرت مهدی(عج) ظهور می کنند ما جنگ شدیدی را تجربه نمی کنیم. چون امام زمان(عج) به قدری بینات دارند که جنگی رخ نمی دهد و صرفاً برخی عامدانه مقابل حضرت(عج) می ایستند و امام(ع) با آنها برخورد می کنند.
