به گزارش «شیعه نیوز»، هیچ بیراه نیست بگوییم کرونا روح و جسم را باهم درگیر می‌کند. در روزهایی که تمام رسانه‌های خبری و اجتماعی و حتی برنامه‌های ریز و درشت تلویزیون همه از کرونا می‌گویند ذکر این نکته لازم است که بیماران کرونایی که این روزها در خانه قرنطینه هستند علاوه بر تغذیه و درمان جسمی به کلمات مناسب نیازمندند و سوالات و حرفهای بی‌جا ذهن‌شان را حسابی به هم خواهد ریخت و حتی ممکن است روند درمان و بهبودشان را طولانی کند و حتی روحیه‌شان را ضعیف کند. چون اعصاب آرام و روحیه بالا مهم‌ترین شاخصه برای رهایی از این بیماریست. به همین بهانه با بیماران کرونایی مختلفی صحبت کردیم تا از آنها بپرسیم در طول مدت بیماری چه حرفها و کارهایی از اطرافیان آزارشان داده و تحمل بیماری و گذراندن دوران نقاهت را برایشان سخت‌تر کرده‌است.
بیماران کرونایی را مواخذه نکنید/ چقدر گفتم رعایت کن!
همه بیماران کرونایی در گرفتن این بیماری مقصر نیستند و هیچ‌کس هم به طبع دوست ندارد این بیماری را بگیرد و دو هفته خودش را از کار و زندگی بیندازد و یا در خانه و اتاق حبس کند. پس اگر یک بیمار کرونایی در اطراف خود ندارید مدام سرکوفت نزنید که چقدر رعایت کرده یا نکرده است. او روحیه مناسبی ندارد و با این سرکوب‌ها فقط رابطه‌تان شکرآب می‌شود. پس به جای این رفتار به او قوت قلب بدهید که حتما این بیماری را پشت سر خواهد گذاشت و به زودی سلامت خواهد شد.
سوال‌های بی‌جا نپرسید/ از کجا گرفتی؟
در روزهایی که تعداد بیماران مبتلا به کرونا خیلی بالاتر از ابتدای سال است؛ بسیاری از بیماران خودشان هم نمی‌دانند که از کجا درگیر این ویروس شده اند. پس پرسیدن این سوال و گمانه‌زنی درباره اینکه بگویند از کجا گرفته‌اند و برایتان توضیح بدهند که ممکن است چه کاری کرده باشند یا به چه کسی و چه جایی مظنون باشند خسته کننده‌است و به بهبودشان هیچ کمکی نخواهد کرد. پس «حتما از شوهرت گرفتی» یا «حتما از مترو گرفتی» و سوال و جواب‌های مشابه این موضوع می‌تواند بیمار کرونایی را خسته‌تر کند.
به هر قیمتی برای کمک‌شان تلاش نکنید
بیماران کرونایی بیشتر از هر زمان دیگری به استراحت نیاز دارند و بهترین کمک به آنها استراحت و آسوده‌کردن خیالشان است. اصرار به کمک‌هایی که نیازی به آن ندارند. مثل تهیه غذا یا بردن به دکتر و خیلی چیزهای دیگر باتوجه به رودربایستی و خصایص متفاوت آدم‌ها ممکن است اذیتشان کند. همین که به آنها اطمینان بدهید که در صورت نیاز می‌توانند روی کمکتان حساب کنند کافیست و همین حس خوب باعث دلگرمی خواهد شد و ممکن است در صورت نیاز راحت‌تر از شما کمک بگیرند.
درست احوالپرسی کنید/الان چطوری؟ حالا چطور؟
یکی از چیزهایی که بیماران کرونایی به عنوان اذیت‌های دوران کرونا از آن یاد می‌کنند احوالپرسی‌های بیش از حد است. طوری که می‌گویند مدام باید گوشی تلفن همراه دستمان باشد و هر لحظه وضعیت‌مان را گزارش کنیم. درست است که اطرافیان بیماران واقعا نگران وضعیت عزیز بیمارشان هستند اما آنها توان این را ندارند که به همه احوالپرسی‌های لحظه‌ای از سوی آدم‌های مختلف پاسخ بدهند. پس اگر نگران هستید و برایتان حال بیمارتان مهم است به او پیام دلگرم کننده‌ای بدهید و بگویید که برای بهبود هرچه سریعتر و شکست دادن بیماری دعایش می‌کنید. پیامی که می‌تواند هر زمان که توانست ببیند و هم نیازی به توضیح و یا جواب دادن ندارد.
یکی دیگر از گله‌های جالب بیماران کرونایی که خانوادگی مبتلا می‌شوند این است که پدر و مادر آقا حال خانم را نمی‌پرسند و فقط حال پسرشان را می‌پرسند یا خانواده خانم حال آقا را نمی‌پرسند و فقط حال دخترشان را جویا می‌شوند. پس اگر عزیزتان مبتلا به کروناست این رعایت این ظرافت‌ها را فراموش نکنید.
مثل زامبی با آنها برخورد نکنید/ترس بیهوده نداشته باشید
بیماران مبتلا به کرونا این ویروس را گرفته‌اند. یک بیماری بسیار مسری که باید با رعایت کامل با آنها برخورد کرد. اما تحقیقات پزشکی زیادی وجود دارد که به خوبی مشخص کرده که با رعایت چه نکاتی بیماری را نخواهید گرفت. برخی از کرونایی‌ها برعکس برخی دیگر دلگیرند که هیچ‌کس سراغشان را نمی‌گیرد و حتی عزیزانی که در نزدیکی آنها زندگی می‌کنند از ترس گرفتن این بیماری هیچ کمکی مانند پختن سوپ، گرفتن آبمیوه برای آنها انجام ندادند چون می‌ترسیدند حتی اگر نزدیک خانه‌شان شوند و یا خریدهای موردنیاز را پشت در بگذارند مبتلا شوند. پس اگر به این وسواس افتادید این ترس‌های بیهوده که رنجش خاطر برای بیماران دارد را کنار بگذارید.
علائم مشکوکتان را مدام با آنها چک نکنید/ ته گلوم می‌خاره تو هم اینطوری بودی؟
خواهشا بیماران کرونایی را ایستگاه پاسخگویی به سوالاتتان پیرامون کرونا نکنید. اینکه علائمشان چه بوده و مدام درباره انواع خارش گلو و دست و پا دردتان بپرسید واقعا آزاردهنده‌است. علائم‌ها را در اینترنت و از منابع معتبر جستجو کنید و بدانید کرونا بیماریست که در هرکس به یک شکل بروز می‌کند. برای مثال عده زیادی بویایی و چشایی‌شان را از دست می‌دهند اما در مقابل عده‌ای هیچ تغییری در بویایی و چشایی‌شان ندارند.
پز کرونا نگرفتن ندهید/خداروشکر هیچ‌کس تو خانواده ما کرونا نگرفت!
اگر با بیمار کرونایی در طول دوران نقاهت در تماس هستید و حالش را بپرسید و لازم نیست گزارش کرونا نگرفتن و سلامتی‌تان را به او بدهید. یکی از دل‌گیری‌های بیماران کرونایی این است که به جای اینکه برخی جویای احوالشان شوند مدام از رعایت سفت و سخت بهداست می‌گویند و می‌گویند که چون خیلی رعایت کرده‌اند کرونا نگرفته‌اند و با این موضوع به آنها که کلافه بیماری هستند فخر می‌فروشند.
کرونایی‌ها را مسخره نکنید/ هه‌هه ویروسی!
«از پشت تلفن که کرونا منتقل نمیشه؟» جمله‌ای که بیماران کرونایی زیادی دل خوشی از آن ندارند و آن را در احوالپرسی‌های دوران بیماری شنیده‌اند. اکثر بیماران اگرچه نیازمند روحیه و دلگرمی از سوی اطرافیانشان هستند اما از مسخره شدن و شوخی‌هایی که به تمسخر نزدیک است گله دارند.
اخبار و آمار ناراحت کننده پیرامون کرونا را به آنها ندهید/ امروز این تعداد کرونایی مردن!
به طور کلی بیماران کرونایی بهتر است در طول بیماری اخبار و آمار و ارقام‌های مبتلا و مرگ و میر را دنبال نکنند تا با آرامش بیشتری دوران نقاهت‌شان را بگذرانند. معمولا اخبار را دنبال نمی‌کنند و شنیدن آمار تعداد مرگ و میر و دیدن بیماران در بیمارستان آزارشان می‌دهد. پس شما هم این اطلاعات و آمار را به آنها نرسانید. اگر خودشان بخواهند از شما می‌پرسند و یا در رسانه‌ها جستجو می‌کنند.
مدام برای بیماران کرونایی داروهای مختلف تجویز نکنید/ فلان دارو رو خوردی؟ میگن خیلی خوبه!
این روزها به تعداد هر انسان، یک نسخه درمانی برای کرونا وجود دارد تا به محض مبتلای یک کرونایی در اطرافش همه آن را یکباره بر سرش بریزد و تاکید کند که این نسخه حتما جواب می‌دهد و یک لیست بلندبالا خرید برای بیمار درست کند. برخی بیماران کرونایی می‌گویند گاهی با بیش از 10 نسخه بلندبالا روبرو بودند که اصلا کشش خواندنشان را نداشتند چه برسه به اینکه برایشان خرید کنند. بیماران کرونایی بیش از هرکس دیگری خودشان بیشتر برای خوب بودنشان تلاش می‌کنند و پیگیر هستند. پس اگر به شما مراجعه کردند تجربه‌هایتان را در اختیارشان بگذارید در غیر اینصورت ممکن است توصیه‌ها و تجویزهای بیشت از حد آزارشان بدهد و یا حتی برایشان مضر هم باشد چون در اغلب موارد تایید شده نیست.
بیماران کرونایی را نترسانید/ نکنه ریه‌ت درگیر شده باشه!
برخی بیماران می‌گویند که حال مساعدی داشتند اما اطرافیان مدام آنها را تشویق به تست و آزمایش بیشتر و یا تست ریه می‌کردند. با اینکه علائمشان روز به روز کمتر می شده اما عده‌ای مدام آنها را می‌ترساندند که ممکن است بدتر شوند. یا بپرسند «حس خفگی نداری؟» و یکسری وسواس به آنها دادند که آرامش شان را حسابی بهم ریخته‌است. این قبیل رفتارها ممکن است روند بهبود بیماری را به هم بریزد. پس آنها را با این قبیل رفتارها و جملات نترسانید.
بهبود بیماران کرونایی را باور کنید/نکنه هنوز کرونا داری بیای ما رو مریض کنی!
طبق گفته پزشکان بعد از طی کردن قرنطینه 14 روزه و 3 تا 5 روز بعد از رفع علائم بیماران کرونایی ناقل نیستند و می‌توانند به محل کارشان بازگردند. اما هنوز عده‌ای حتی بعد از چند هفته و چندماه نمی‌خواهند بهبود بیماران کرونایی را بپذیرند و با حرفهایشان آنها را آزار می‌دهند. یا طبق گفته برخی از بهبودیافتگان کرونا حتی بیماری آدم‌های جدید را نیز به گردن آنها می‌اندازند.
