شیعه نیوز: مریم کرمالهی با اشاره به اینکه والدینی که از مهارتهای تربیتی آگاهی کافی ندارند از خشونت و پرخاشگری بیشتر استفاده میکنند، اظهار کرد: پرخاشگری معمولاً الگویی از رفتارها و اعمال است که به ایجاد ارتباط مؤثر بین کودک و والدین لطمه میزند.
وی با بیان اینکه هر پدر و مادری این حق را دارد تا آنطور که فکر میکند فرزندش را بزرگ و تربیت کند؛ اما تمام والدین درک و شناخت کافی از چگونگی تربیت کودک خود ندارند، عنوان کرد: خیلی از والدین بهطور ناخواسته به دلایل مختلف تربیت خشن و رفتارهای پرخاشگرانه با کودک خود نشان میدهند که این پرخاشگری در بیشتر وقتها ادامه مییابد چراکه بسیاری از والدین از الگوی رفتاری پرخاشگرانه یا نامطلوب خودآگاه نیستند.
کرمالهی ادامه داد: خیلی از آنها عواقب سوء رفتار با کودک خود را نمیدانند، بسیاری دیگر از مشکلات ارتباط با کودک خودآگاهاند اما راههای مناسب برای بهبود ارتباط را بهخوبی نمیشناسند این در حالی است که آگاهی از فرزندپروری مناسب، شناخت تربیت پرخاشگرانه و یادگیری بهبود رفتار با کودک، برای رشد، تحول و سلامت روان کودک بسیار مفید است.
این روانشناس با اشاره به اینکه والدینی که از مهارتهای تربیتی آگاهی کافی ندارند، از خشونت و پرخاشگری بیشتر استفاده میکنند، افزود: والدین پرخاشگر مسائل را در کوتاهمدت ممکن است حل کنند؛ اما بر چگونگی رشد و تطبیق با مشکلات در بزرگسالی کودکان، اثر مخربی میگذارند.
وی با بیان اینکه تربیت پرخاشگرانه میتواند به شکلهای مختلف باشد، عنوان کرد: پرخاشگری شامل کلامی مانند تحقیر و مسخره کردن، فحش دادن و داد زدن، جسمی مانند لتوکوب، کنترل بیشازحد جسمی و … است، بر اساس مطالعات کودکانی که در معرض پرخاشگری والدین قرار گرفتهاند بیشتر احتمال دارد که پرخاشگری در کودکی و بزرگسالی نشان دهند.
کرمالهی با اشاره به دلایل پرخاشگری والدین، گفت: پدر و مادر در برخی شرایط بیشتر احتمال دارد کنترل خود را از دست بدهند، اطلاع از روشهای کنترل خشم در مقابل کودکان و شناسایی موقعیتهای تنشزا، به شما کمک میکند تا از تشدید و بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنید.
این روانشناس با اشاره به اینکه پرخاشگری والدین بر کودکان تأثیرات زیادی روی آنها دارد، عنوان کرد: دعواهای والدین میتواند تأثیرات منفی کوتاهمدت و درازمدت زیادی بر کودک بگذارد.
وی تأکید کرد: بهتر است والدین از پرخاشگری با کودکان خودداری کرده و با بالا بردن سطح آگاهیشان نسبت به امور تربیتی فرزندان، از روشهای مؤثرتر بهره بگیرند تا کودکان سالم ازلحاظ روانی و جسمی داشته باشند.