به گزارش «شیعه نیوز»، قیام امام حسین (علیه السلام) در طول تاریخ مانند نمونه های مشابه آن نبود؛ درست است که آن امام بزرگوار در روز دهم محرم سال ۶۱ هجری به شهادت رسیدند اما بازتاب قیام آن حضرت همچنان در هر عصری در حال گسترش است و تنها به پیروانش محدود نمی شود بلکه هر انسان آزاده ای را از هر نژاد و مذهبی که در این جهان ظلم و بی عدالتی را برنمی تابد، دربر می گیرد. این موضوع یادآور سخن «علی محمد الحائری» شاعر اهل کربلا است که در قصیده جاودان خود گفته است:«مرگ دروغ گفت؛ حسین جاودانه است/ هرچه روزگار کهنه شود، او تازه می شود».
سید الشهدا(علیه السلام) داستان های زیادی با دوستدارانش دارد؛ «سرکیس دویهی» روزنامه نگار مسیحی اهل لبنان، تجربه شخصی خود درباره شناخت امام حسین(علیه السلام) را روایت می کند و می گوید: قیام امام حسین(علیه السلام) صرفاً یک قیام اسلامی- شیعی و مذهبی نیست بلکه یک قیام انسانی مطلق و فراگیر است که هدف آن کلیت انسان اعم از فکر، هستی، روح، موجودیت و ماهیت انسان در هر زمان و مکانی است. میدانش کربلاست اما جهان شمول است و نمونه اصیل همه قیام های برحق در جهان محسوب می شود.
الدویهی ادامه می دهد: سال ۲۰۱۵ میلادی در حسینیه محله «اللّجی» در منطقه «المصیطبه»بیروت در مورد امام حسین(علیه السلام) شناخت پیدا کردم؛ آنجا به دعوت دوستم دکتر علی حطیط برای شرکت در مجلس عزاداری که توسط «شیخ حیدالمولی» خطیب حسینی برگزار شد، حضور داشتم. مجلس آن روز درباره یاران امام (علیه السلام) بود؛ کسانی که جان خود را فدا کردند و در دفاع از حق به شهادت رسیدند؛ بسیار تحت تاثیر سیره حسینی قرار گرفتم و شیفته شخصیت امام (علیه السلام) شدم؛ کسی که مرگ را بر بیعت با ظالمان ترجیح داد و اغراق نمی کنم اگر بگویم همانند عابس (از یاران امام حسین(علیه السلام)) دیوانه عشق امام حسین(علیه السلام) شدم.
عقل و قلبم را در ضریح امام حسین جاگذاشتم
دویهی در ادامه این گفتگو بیان می کند: بین حضرت مسیح و امام حسین(علیهما السلام) شباهتهای زیادی وجود دارد؛ زیرا امام حسین(علیه السلام) به تمام معنا وارث عیسی روح الله است و آن دو علیه نیروهای جهنمی قیام کردند و جان پاک خود را به خاطر ارزش های والا و اخلاق متعالی و فارغ از هرگونه اغراض دنیوی و غنائم شخصی فدا کردند و تنها برای تاکید بر حق الهی که رسالت های آسمانی را فقط و فقط برای تحکیم آن در اعماق جان ها فرو فرستاده، به پا خاستند؛ حقی که رابطه انسان را با پروردگار و بردار انسانی اش تنظیم می کند. همانطور که مسیح(علیه السلام) در قدس به صلیب کشیده شد، حسین(علیه السلام) نیز در کربلا کشته شد؛ بنابراین هدف یکی است و آن آزادی انسان از بند مادیات، افسارگسیختگی غرایز، تقرب به خداوند و نجات همه بشریت است.
این روزنامه نگار مسیحی در ادامه درباره اولین سفر خود به کربلای مقدس سخن به میان آورد و از آن به عنوان رؤیای خود توصیف کرد و با اشاره به اینکه در جریان آن احساس خوشبختی وصف ناپذیری به او دست داده به طوری که باور نمی کرده که به زیارت امام حسین(علیه السلام) آمده، می گوید: اگر بگویم که عقل و قلبم را در ضریح امام حسین(علیه السلام) جا گذاشتم، اغراق نمی کنم. این زیارت به من اراده، شور جوانی و عزم بیشتر برای ادامه زندگی داد و با خودم عهد بستم که هر ساله این زیارت را تکرار کنم اما متاسفانه همه گیری کرونا امسال مانع زیارت کربلا شد.
دیهی درباره کسانی که قیام عاشورا را به هدف فتنه‌افکنی بین ادیان مورد هجمه قرار می دهند، می گوید: براساس این ضرب المثل که همه راهها به رم ختم می شوند، همه ادیان آسمانی هم به خدا منتهی می شوند؛ خداوند سبحانه و تعالی دوست داشتنی، متواضع، بخشنده، مهربان و دلسوز است و تنها زمانی می توانیم به نعمت لقایش در بهشت برسیم که به این صفات آراسته باشیم. ما اگر هم برادران دینی نباشیم، به قول امام علی(علیه السلام) در خلقت که نظیر هم هستیم بنابراین باید یکدیگر را دوست داشته باشیم و از برادران مظلوم و مستعضف خود فارغ از دین و رنگ و جنسیت پاسداری کنیم.
او در پایان تاکید می کند: قیام عاشورا جرقه ای است که خاموش نمی شود بلکه تجدید می شود و نسل به نسل و سال به سال شعله‌ورتر می گردد و هرکس که این قیام را مورد هجمه قرار دهد، می سوزد و به جهنم می رود و سرنوشت بدی در انتظارش خواهد بود.
