شیعه نیوز: کودک من همیشه می خواهد بغل شود برخی از مادران عصبی می شوند و برخی دیگر شگفت زده می شوند.
اما چرا نوزاد ما بغلی می شود؟
نوزاد در بدو تولد نمی تواند مادر خودش را بشناسد اما بطور غریزی نیاز به حفاظت و زنده ماندن را می شناسد اما چون هنوز به اندازه کافی قدرت ندارد و نابالغ است بطور کامل به مادر خود وابسته است.
چون ۹ ماه در شکم مادر بوده است و تمام نیازهای خودرا از طریق بند ناف از مادر تامین کرده است و اینکه عشق نیروی حیاتی زندگی است.
غریزه مادری حکم می کند مادر تا جایی که ممکن است با نوزادش وقت بگذراند اما بعضی ها می گویند لازم نیست هر وقت نوزاد گریه کرد بغلش کنیم.
به این دلیل که بچه یادمی گیرد که چگونه شما را اداره کند و کاملا” به شما وابسته می شود.و چنین کودکی چگونه در آینده مستقل خواهد شد؟
اما باید متوجه بود که کودک هنوز برای رشد و زنده بودن نیاز به حمایت مادر دارد.کودک شما همیشه می خواهد در آغوش شما قرار گیرد، زیرا محبت ضرورتی اساسی است، همانند غذا یا بهداشت.
کودک نیازمند ارتباط است
یک کودک همیشه می خواهد بغل شود و حداقل برای ۹ ماه اول زندگی خود باید نزدیک مادرش باشد. این کار اجازه می دهد تا نوزادان با زندگی خارج از رحم سازگار شوند. این تنها راه تضمین این ارتباط است.
کودک از طریق نزدیک شدن و داشتن تماس فیزیکی، عشق مادر را به رسمیت می شناسد. گریه بچه فقط به این دلیل نیست که آنها گرسنه هستند، پوشک شان کثیف و یا خواب آلود هستند.
نوزادان همیشه می خواهند در آغوش مادر نگهداری شوند؛ زیرا پوست راه اصلی احساس عشق مادر است. همچنین، این غریزه کودک است که نزدیک به مادر خود باشد و به همین دلیل کودک همیشه می خواهد بغل شود.
کمبود تماس فیزیکی
در دهه ۱۹۴۰، دکتر رنه اسپیتز، روانکاو اتریشی، یک مطالعه انجام داد که تعداد زیادی از مرگ و میر در یتیم خانه ها به دلیل عدم دریافت عشق بوده است. نوزادانی که در بیمارستان بستری شده بودند با نوزادانی که مادرشان درزندان بودند، مقایسه کردند.
نوزادانی که نزد مادرانشان رشد می کنند سریعتر رشد کرده و از سلامت بهتر برخوردار می شوند. از سوی دیگر، نوزادانی که جدا شده بودند با کمبود محبت فیزیکی و روانی بزرگ شده بودند. متاسفانه،فقط ۳۷ درصد از نوزادان در یتیم خانه ها، که توسط مادرانشان آغوش و مراقبت نمی شدند، زنده ماندند.
این پایان نامه دکتر اسپیتز به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و برای چندین دهه مورد تردیدبود با این حال، در سال ۲۰۰۷،یک مقاله از مجله علمی رومانی برای اثبات اعتبار این نظریه را منتشر کرد.
عشق طبیعی است
“همانطور که کودکم می خواهد در آغوش من باشد، من هم می خواهم همیشه او را همراهی کنم”، این غریزه طبیعی مادر است. بنابراین مادر یک نوزاد را به بدنش نزدیک می کند، زیرا طبیعی است.
۹ ماه ارتباط نوزادان را برای استقلال آماده می کند. با این حال، استقلال در ۲ سالگی شروع می شود. از طریق مراحل مختلف استقلال دوران کودکی و نوجوانی می گذرد و در ۱۵ تا ۱۸ سال به پایان می رسد.
نگه داشتن کودک در آغوش خود بهترین راه است برای بیان عشق به کودک خود.
منبع : میهنبد
