به گزارش «شیعه نیوز»، ﺳﻲﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﮔﻲ ﻭ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ (ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ) ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ، ﺳﻜّﻪﻫﺎﻱ ﺩﻭ ﺭﻳﺎﻟﻲ، ﭘﻨﺞﺭﻳﺎﻟﻲ،ﺩﻩ ﺭﻳﺎﻟﻲ ﻭ .. ﺩﺭ ﻗﻠﻚ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﻲﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻮﺷﻲ ﺑﻮﻕ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩﮔﻴﺮﻱ ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ .
ﺍﻳﻦ ﺗﻠﻔﻦﻫﺎ ﺍﺷﻜﺎﻻﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؛ ﻣﺜﻼً ﮔﺎﻫﻲ ﺳﻜﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻜﺶ ﻣﻲﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻲ، ﺗﺮﺍﻧﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﻛﺮﺩ . ﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﺳﻜﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﻲﺩﺭﭘﻲ ﻗُﻮﺭﺕ ﻣﻲﺩﺍﺩ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﻓﻮﺭﻱ ﻭ ﻓﻮﺗﻲ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﭼﺎﺭ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﻬﻴﻪ ﺳﻜﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ.
ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺳﻜّﻪ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻠﻚ ﻧﻤﻲﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﻱ ﺁﻥ ﮔﻴﺮ ﻣﻲﻛﺮﺩ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﺷﺨﺺ ﺗﻠﻔﻦﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﻣﺸﺖﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﻱ ﭼﭗ و ﺭﺍﺳﺖ ﻗﻠﻚ ﻣﻲﻛﻮﺑﻴﺪ.ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺎﻫﻲ ﺳﻜّﻪ ﺗِﻠﻘّﻲ ﺻﺪﺍ ﻣﻲﻛﺮﺩ و ﺩﺭ ﻗﻠﻚ ﻣﻲﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺧﻂ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﻲﺷﺪ ﻭ ﺧﻴﺎﻝ ﺷﺨﺺ ﺭﺍﺣﺖ !
ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻫﻲ ﻫﻢ ﺗﻠﻘّﻲ ﺻﺪﺍ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﻭ ﺳﻜﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻣﻲﺷﺪ ﻭ ﺧﻂ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﻤﻲﮔﺮﺩﻳﺪ .
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﻗﻌﻲ ﺷﺨﺺ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ ﺗﻠﻔﻦﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﻲﮔﻔﺖ :ﺣﺘﻤﺎً ﺩﻭ ﺯﺍﺭﻳﺖ ﻛﺞ ﺑﻮﺩ ﻳﺎ ﻛﺞ ﺍﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﺳﻜﻪﺍﺕ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻄﻼﺡ، ﺭﻓﺘﻪﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻚ ﺫﻫﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﺎﮔﻴﺮ ﺷﺪ.
ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺍﺷﺨﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﻙ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺩﻳﺮ ﻓﻬﻢﺍﻧﺪ، ﺑﺎ ﻛﻨﺎﻳﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ : ﺩﻭ ﺯﺍﺭﻳﺶ ﻛﺞ ﺍﺳﺖ.
منبع : میهنبد
