به گزارش «شیعه نیوز»، ملنگو طوطی وحشی شناخته شده در ایران است که طرفداران زیادی دارد؛ ملنگو از لحاظ جثه و اندازه کمی کوچک‌تر از شاه طوطی و جنس نر آن کمی بزرگ‌تر از ماده آن است.
ملنگو دارای چهار گونه (دو گونه آسیایی و دو گونه آفریقایی) است، در زیرگونه‌های آسیایی، پرنده بالغ جثه‌ای بزرگ‌تر دارد و منقار بالایی آن سرخ روشن است و منقار آن کمی بزرگ‌تر از زیرگونه‌های آفریقایی است؛ طول گردن و فاصله آن از سر در طوطی ملنگوی آفریقایی بیشتر از طوطی ملنگوی هندی است.
طوطی ملنگوی هندی راحت‌تر از طوطی ملنگوی آفریقایی اهلی شده و استعداد بیشتری برای تقلید صدا دارد. طوطی ملنگو در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش دیده می‌شود. پرورش این طوطی امروزه علاوه بر ایران در عربستان، امارات عربی متحده و عمان و همچنین هُنگ کنگ، سنگاپور و ایالات متحده آمریکا رایج و متداول است، این پرنده همچنین در کشور مصر پرورش داده می‌شود.
در طوطی ملنگو گاهی رنگ‌هایی به جز رنگ معمول سبز هم دیده شده است، به عنوان مثال طوطی ملنگوی آبی رنگ به واسطه جهش پدید آمده و فاقد طوق گردن است. طول عمر ملنگو به طور معمول ۲۰ تا ۳۰ سال در شرایط اسارت است، البته در مواردی عمر این طوطی تا ۵۰ سال نیز گزارش شده است.
طوطی‌های ملنگو معمولا در مناطق نیمه گرمسیر و گرمسیر زندگی و معمولا از میوه‌ها و دانه‌ها تغذیه می‌کنند. جالب است بداید که طوطی‌ها دارای بیشترین هوش در میان پرندگان هستند و این پرنده توانایی تقلید صدا و یادگیری زبان‌های مختلف را دارد، در برخی موارد دیده شده است که یک طوطی می‌تواند چند هزار کلمه حرف بزند.
