به گزارش «شیعه نیوز»، شوخی‌های جنسی، دیالوگ‌ها و ارجاعات اروتیک، امروزه آنقدر در فیلم‌های سینمایی ما تکرار شده که دیگر برای مخاطب عادی و گفتن و انتقاد از وضع موجود برای دغدغه‌مندان و دلسوزان فرهنگی خسته کننده شده است.
این حاشیه‌ها گاه جدی‌تر و پررنگ‌تر از متن می‌شوند، تا جاییکه صدای عوامل و بازیگران سینما را نیز درآورده اند. هرازگاهی انتقاد یکی از بازیگران از ابتذال در سینما و تعرضات و پیشنهاد‌های جنسی به آن‌ها در پشت صحنه فیلم‌ها و یا قبل از عقد قرارداد، فضای مجازی را پر می‌کند و واکنش‌هایی را در پی دارد و بعد همه چیز دوباره به فراموشی سپرده میشود.
گاهی نیز صحبت از باند بازی و مافیاگری در انتخاب بازیگران تا سرمایه‌هایی است که برای افراد خاصی کنار گذاشته میشود، اعتراض اهالی سینما را در پی داشته است.
ابتذالی ناگفته و پیدا که اغلب از آن باخبراند و خود را به بی خبری می‌زنند. دراین گزارش سعی نداریم ادعا کنیم که سینمای ما قله‌های ابتذال فرهنگی را درنوردیده، ولی نمونه‌های فیلم‌های مبتذل و حاشیه‌هایی که در پشت صحنه این فیلم‌ها در حال جریان است، آنقدر زیاد شده که دیگر صدای خود بازیگران را نیز درآورده است. ادعایی که نه از زبان دلسوزان فرهنگی، بلکه از زبان کسانی مطرح میشود که خود در بدنه این سینما در حال فعالیت اند و از نزدیک شاهد این مدعا.
مرجانه گلچین در گفت و گویی درباره وضعیت بازیگری سینما و تلویزیون در این روز‌ها می‌گوید: «متاسفانه امروزه تعداد بسیار محدودی به اندازه انگشتان دو دست مشغول بازیگری هستند، این بازیگران همه جوره حمایت می‌شوند در صورتی که اکثریت بازیگران خانه نشین و در فقر هستند. در شرایط فعلی سینما به شدت به سمت ابتذال رفته است، من از دیدن بسیاری از فیلم‌ها شرم می‌کنم، قسم می‌خورم که بسیاری از این آثار از فیلم فارسی‌ها هم سخیف‌تر هستند. به طبع این سینما با این تولیدات نه جای دفاع دارد و نه نیازی دارد که بازیگران جوان به آن تزریق شود.»
سایر بازیگران نیز در برهه‌هایی اظهار نظر‌های مشابه داشته اند و از این وضعیت پیش آمده گله‌مند بوده اند.
السا فیروز آذر در گفت وگویی اظهار داشت: «با عده بسیاری از کارگردانانی روبه رو هستیم که به جای آنکه بازیگران شایسته را در تئاتر یا فیلم‌های شایسته و کلاس‌های آموزشی جستجو کنند و یا حداقل با تست گرفتن و آگاهی به استعداد افراد آن‌ها را شناسایی کنند، در محافل و مهمانی‌ها به دنبال کشف بازیگر است، که مسلما به این بی اخلاقی دامن می‌زند. برای این قبیل کارگردانان فرق نمی‌کند که طراح صحنه یا فیلمبردار و سایر عوامل چه میزان خلاق و حرفه‌ای هستند بلکه بیشتر حواشی کار برایشان مطرح بوده و بر این اندیشه اند که تا چه میزان این افراد زیر دست می‌توانند کمبود‌های روحی روانی جنسی و مالی آن‌ها را تامین کنند.»
حمیدرضا پگاه نیز در این خصوص گفت: «متاسفانه اکنون بسیاری از افراد برای رسیدن به پول و شهرت سعی می‌کنند وارد عرصه سینما شوند در حالی که هم کسی که برای این کار پول می‌پردازد و همچنین کسی که آن را دریافت می‌کند در نهایت ضرر خواهند کرد. پیشنهاد غیر اخلاقی و بی شرمانه خطاب به بانوان و همچنین پیشنهاد برای دریافت پول‌های کلان در ازای دادن نقش به آقایان همواره وجود داشته، اما به دلیل اینکه این موارد به صورت شفاهی مطرح میشود نمی‌توان آن‌ها را پیگیری قانونی کرد.»
مرجان محتشم نیز از دیگر بازیگرانی است که خود را از این حرفه کنار کشیده است و می‌گوید از طریق طراحی داخلی امرار معاش می‌کند. محتشم در همین زمینه اظهار داشته است: محبوبیت بین مردم چیزی نیست که بتوان به راحتی آن را بدست آورد، ولی متاسفانه برخی ستارگان به دلیل ابزار شدن و ارتباطات غیراخلاقی که باعث شرمندگی و تاسف است محبوب شدند که به اعتقاد من این محبوبیت نیست.
وی تاکید کرد: جایی برای کسانی که بخواهند با اعتقاد به خدا در عرصه سینما فعالیت سالم داشته باشند نیست و متاسفانه برعکس کسانی که تن به ارتباطات نامشروع می‌دهند در این عرصه بالا می‌روند.
ساقی زینتی، در اظهار نظری متفاوت درباره فساد اخلاقی در سینما گفت: «من ۲۷ سال است که در این سینما کار می‌کنم، ممکن است که بعضی‌ها به خاطر ندادن یا دیر دادن پول یک مقدار میانمان دلخوری پیش آمده باشد، ولی اینکه پیشنهاد بی شرمانه بدهند؛ کسی که در خانه هم زندگی می‌کند اگر خودش یک ذره زمینه داشته باشد پیشنهاد بی شرمانه هم می‌گیرد، این پیشنهاد‌ها به کسی داده میشود که زمینه اش را داشته باشد.»
به هر حال در هر حوزه کاری ممکن است حواشی غیر اخلاقی وجود داشته باشد و سینما نیز مبرا از این امر نیست و اتفاقا به خاطر ذات سینما، دوربین و رسانه، این حواشی سینما زودتر از سایر حوزه‌ها به گوش مردم می‌رسد.
نکته‌ای که وجود دارد این است که در این مدیوم، خواه ناخواه بازیگران و چهره‌ها برای مردم محبوب می‌شوند و خیلی از نوجوانان و جوانان آن‌ها را به عنوان الگوی زندگی خود قرار می‌دهند و سبک زندگی آن‌ها از نوع لباس پوشیدن، مصاحبه‌ها و حواشی اخلاقی آن‌ها زیر ذره بین همین مردم قرار می‌گیرد و لاجرم آن‌ها نیز باید مراقب رفتار‌های خود باشند. رفتار‌هایی که بی شک ضریب تاثیرگذاریی بسیار بالاتری نسبت به مردم عادی دارد و اگر در مسیر درستی هدایت نشود، آسیب‌های جبران ناپذیری برای آن هنرمند و جامعه در پی دارد.
منبع: راه دانا
