به گزارش «شیعه نیوز»، تاریخچه مشخصی برای شروع روضه‌های خانگی وجود ندارد اما در بخشی از تاریخ آمده است که زمانی که رضاشاه برگزاری مجالس عزاداری در مساجد و تکایا را ممنوع کرد مردم رو به روضه‌های خانگی آوردند. بار معنوی این مجالس آن‌قدر زیاد بود که تا این دوره نیز موجودیت خودش را حفظ کرده است.
حجت‌الاسلام سیدحسین حسینی قمی استاد حوزه علمیه قم با اشاره به منع برگزاری روضه‌های خانگی در دوران بنی‌عباس و تلاش امام صادق علیه‌السلام برای برپایی مجلس روضه سیدالشهداء علیه‌السلام گفت: در دوران بنی‌عباس اجازه نمی‌دادند کسی مجالس عمومی برای اهل‌بیت علیهم‌السلام برپا کند اما هر کسی، هر شاعری، مداح و روضه‌خوانی وقتی به خانۀ امام صادق علیه‌السلام می‌آمد، حضرت بلافاصله می‌فرمود: پرده‌ای بزنید، بانوان حرم پشت پرده و آقایان طرف دیگری می‌نشستند و برای اهل‌بیت روضه می‌خواندند و گریه می‌کردند.
وی افزود: شخصی به نام ابوهارون می‌گوید: روزی خدمت امام صادق رسیدم، حضرت فرمود: برای من راجع به امام حسین علیه‌السلام چند بیت شعر بخوان، می‌گوید شروع کردم به خواندن که ناگهان امام صادق فرمود: این‌طوری نه، فرمود: آن‌طور که خودتان دور هم جمع می‌شوید و روضه می‌خوانید (با آه و ناله و سوز) بخوان. می‌گوید دوباره خواندم و حضرت شروع کردند بلند بلند گریه کردن.
این کارشناس مسائل دینی اضافه کرد: دیدم صدای گریه از پشت پرده از بانوان حرم بلند شد، حضرت فرمود باز هم بخوان و او هم دوباره خواند. گویا در دوران امام علیه‌السلام به دنبال فرصتی برای این کار بودند؛ چون نمی‌شد مجالس عمومی برگزار کرد، مجالس خانگی برپا می‌کردند.
