به گزارش «شیعه نیوز»، سحر در لغت به معنای انجام کاری باطل است که به شکل حق درآمده که به آن خدعه نیز گفته می‌شود.
همچنین به هر چیزی که سبب آن پنهان و دقیق و ظریف باشد، اطلاق می‌گردد. سحر در اصطلاح، مجموعه باورها، اعمال، فنون و روش‌هایی است که گمان می‌رود می‌توان با بکارگیری آن شرایط طبیعی و فراطبیعی را دگرگون نمود و بدین ترتیب به اهدافی دست یافت. در قرآن کریم ۶۶ آیه به سحر و ساحری اختصاص دارد. یکی از آیاتی که از سحر و جادو سخن گفته است، آیه ۱۰۲ سوره بقره است:
«وَ اتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّیَاطِینُ عَلیَ مُلْکِ سُلَیْمَنَ وَ مَا کَفَرَ سُلَیْمَنُ وَ لَاکِنَّ الشَّیَطِینَ کَفَرُواْ یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ مَا أُنزِلَ عَلیَ الْمَلَکَینِْ بِبَابِلَ هَرُوتَ وَ مَرُوتَ وَ مَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتیَ یَقُولَا إِنَّمَا نحَْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَکْفُرْ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَینَْ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ مَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ یَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَ لَا یَنفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْترََئهُ مَا لَهُ فیِ الاَْخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ وَ لَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُون.»
و آنچه را که شیطان [صفت]ها در سلطنت سلیمان خوانده [و درس گرفته]بودند، پیروی کردند؛ و سلیمان کفر نورزید، لیکن آن شیطان [صفت]ها به کفر گراییدند که به مردم سحر می آموختند؛ و [نیز از]آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابِل فرو فرستاده شده بود [پیروی کردند]، با اینکه آن دو [فرشته]هیچ کس را تعلیم [سحر]نمی کردند مگر آنکه [قبلًا به او]می گفتند: «ما [وسیله]آزمایشی [برای شما]هستیم، پس زنهار کافر نشوی.» و [لی]آن‌ها از آن دو [فرشته]چیز‌هایی می آموختند که به وسیله آن میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند. هر چند بدون فرمان خدا نمی توانستند به وسیله آن به احدی زیان برسانند؛ و [خلاصه]چیزی می آموختند که برایشان زیان داشت، و سودی بدیشان نمی رسانید؛ و قطعاً [یهودیان]دریافته بودند که هر کس خریدار این [متاع]باشد، در آخرت بهرهای ندارد. وه که چه بد بود آنچه به جان خریدند- اگر می دانستند.
این آیه از سحر و جادوگری در میان مردم بابل سخن می‌گوید و شاید تنها آیه‌ای است که به تاثیر داشتن سحر اشاره می‌کند، آنجا که بیان می‌کند ساحران بین زن و شوهر جدایی می‌انداختند. به همین دلیل برخی علما سحر بیان شده در این آیه را سحر موثر خوانده اند. اما در آیاتی دیگر به بی اثر بودن سحر اشاره شده است، مثلا در آیه ۱۱۶ سوره اعراف که از سحر ساحران فرعون سخن گفته شده است، می‌فرماید:
«قَالَ أَلْقُواْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْینَُ النَّاسِ وَ اسْترَْهَبُوهُمْ وَ جَاءُو بِسِحْرٍ عَظِیمٍ».
در عبارت «سَحَرُواْ أَعْینَُ النَّاسِ» در این آیه اشاره شده که این ساحران تنها چشمان مردم را سحر کردند. یعنی با تلقین‌هایی که ساحران کرده بودند و صحنه سازی هایشان، این چنین در چشم مردم مجسم می‌شد که چوب‌ها جان گرفته اند.
مفسران درباره سحر و حقیقت داشتن آن دیدگاه‌های مختلفی دارند.
برخی آن را واقعی می‌دانند، برخی معتقدند آیات قرآن درباره حقیقی بودن یا نبودن آن سکوت کرده است، برخی نیز سحر را دارای اثر نمی‌دانند. اکثر مفسران اهل سنت مانند فخر رازی سحر را واقعی می‌دانند. در میان شیعیان نیز برخی مفسران مانند علامه طباطبایی و آیت الله مکارم سحر را حقیقی دانسته اند. اما آیت الله مکارم تاکید می‌کند که این آیات مشخص نمی‌کند تاثیر سحر تنها روانی است یا تاثیر جسمانی هم دارد.
این مطلب را از دست ندهید : چشم نظر و بسته شدن بخت دختران |
به نظر شما چرا خدا از بین شرور که به صورت کلی بیان می‌کند، در سوره فلق فقط این سه تا شر را انتخاب کرده است؟
«قل اعوذ برب الفلق» بگو پناه می‌برم به پروردگار سپیده دم (اعوذ یعنی پناه بردن از شئی هراسناک به موجودی نیرومند برای دفع شر)
«من شر ما خلق» از شر آنچه که آفریده است
«و من شر غاسق اذا وقب» از شر تاریکی آنگاه که فراگیر شود.
«و من شر نفاثات فی العقد» و از شر زنان جادوگر که به هنگام افسون کردن مردمان در گره‌های جادو سخت می‌دمند.
«و من شر حاسد اذا حسد» و از شر هر حسود آنگاه که حسد می‌ورزد.
خداوند می‌فرماید: «من شر ما خلق» مگر خداوند شر آفریده است؟
خداوند در این سوره می‌فرماید: آنچه من آفریده ام که البته خلق آن‌ها و دارای وجود شدن آن‌ها خیر است، اما بعضی از اوقات این خیرات آفریده شده با اختیار خود شر ایجاد می‌کنند و خدا طبق سنت خود که بنا دارد به انسان‌ها اختیار بدهد تا خود انتخاب کنند جلوی شر آن‌ها را نمی‌گیرد، اما به ما راهکار ارائه می‌دهد که چگونه با این شرور می‌توانیم مقابله کنیم و این راهکار همان پناه بردن به خالق آنهاست که مسلما کسی که می‌تواند شر آن‌ها را از بین ببرد خالق آنهاست که به همه ابعاد وجودی شما و آن‌ها آگاه است.
خداوند اسباب فراوانی برای امان بخشیدن به انسان‌ها از شر آفریده‌ها تدارک دیده، به عنوان مثال، خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم وسایلی که توسط آن خطرات را پیش بینی می‌کنیم. در زمان حاضر و هر چه پیش می‌رویم این وسایل را بیشتر پیش بینی می‌کنیم (ترمز‌ای بی اس، انرژی اتمی، دارو‌های رفع بیماری و...)
گاهی وجود همین اسباب و وسائل، مانند حجابی بر یک واقعیت ما را از ناتوانی خود در محافظت از خویشتن غافل می‌سازد، که بشر در این شرایط به حدی می‌رسد که مانند فیلسوف آلمانی " نیچه " به طور رسمی اعلام می‌دارد: خدا مرده است.
این سوره به ما می‌فرماید که هر مقدار پیشرفت داشته باشیم، باز هم برای دفع کوچکترین این شرور به توسل به خدا نیازمندیم.
به نظر شما چرا خدا از بین شرور که به صورت کلی بیان می‌کند، فقط این سه تا شر را انتخاب می‌کند؟ تاریکی، سحر و حسود؟ مگه این‌ها چه خصوصیت مشترکی دارند؟
شاید پاسخ این باشد که هر سه این شرور از دید ما مخفی هستند و در حالت غفلت، به سراغ ما می‌آیند.
تو تاریکی که از خطر‌های احتمالی غافلیم، چه راهی برای حفظ خویش داریم؟ اگر حیوان درنده‌ای یا انسان شروری بخواهد به ما آسیبی برساند، بی آنکه ما از وجود آن آگاه باشیم.
اگر ساحران با ورد و جادو و دمیدن در گره‌ها بخواهند، ما را دچار مشکل سازند بی آنکه ما از اصل سحر و راه ابطال آن خبری داشته باشیم؛ اگر برادر یا دوستانمان نسبت به ما حسادت بورزند و بخواهند ضرری به ما برسانند، بی آنکه از نیت سوء او آگاه باشیم؛ در برابر این شرور نهان چه کاری از دست ما بر می‌آید و چه راهی برای نجات خویشتن از شر آنان سراغ داریم؟
اینجا فرصت مناسبی است تا ناتوانی خویش را با همه وجود در یابیم و به دنبال پناهگاه حقیقی باشیم.
«بِسمِ الله وَ بِالله، بِسمِ الله وَ ما شاءَالله، بِسم الله لاحَولَ ولاقُوّه الا بالله، قالَ موسی ما جِئتُم بِه السِّحرُ اِنَّ اللهَ سَیُبطِلُهُ اِنَّ اللهَ لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدینَ، فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ»
۴- همچنین از حضرت روایت شده است:
«بِسمِ الله وَ بِالله سَنشُدُّ عَضُدَکَ بِأخیک وَ نَجعَلَ لَکُما سُلطاناً فَلا یَصِلونَ إلَیکُما بِآیاتِنا أنتُما وَ مَن اتَّبَعَکُما الغالِبون».
محمد بن مسلم از امام صادق علیه السلام نقل کرده:
«قالَ موسی ما جِئتُم بِهِ السِّحر إنَّ الله سَیُبطِلُه إنّ الله لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدین و یَحِقّ الله الحَقّ بِکلِماتِه و لَو کَرِهَ المُجرِمون اَأنتم أشَدُّ خَلقاً أمِ السماءَ بنا‌ها رَفعَ سَمکَها فَسوّاها» تا آخر آیات سوره نازعات. در ادامه: «فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ و أُلقی السَّحرةُ ساجدین، قالوا آمَنّا بِربِّ العالَمین رَبِّ موسی وَ هارون»
«إنَّ ربّکم اللهُ الَذی خَلقَ السَموات وَ الأرض فی سِتةِ أیّام ثُمَّ استوی عَلی العَرش یُغشِی اللیل النَهار یَطْلبه حثیثاً و الشَّمْس وَ القَمر و النُجوم مُسخّرات بِأمره ألاَ لَه الخَلق و الأمر تَبارکَ اللهُ رَبّ العالَمین». «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِین».
به جهت دفع ضرر سحر و بطلان آن دستت را مقابل صورت قرار بده و بخوان:
«بِسمِ الله الْعَظیم رَبّ الْعرشِ الْعظیم إلاّ ذَهبت و انْقرضت».
کسی که دوست دارد از سحر در امان باشد، بگوید:
«اللَّهُمَّ رَبَّ مُوسَی وَ خَاصَّهُ بِکَلَامِهِ وَ هَازِمَ مَنْ کَادَهُ بِسِحْرِهِ بِعَصَاهُ وَ مُعِیدَهَا بَعْدَ الْعَوْدِ ثُعْبَاناً وَ مُلَقِّفَهَا إِفْکَ أَهْلِ الْإِفْکِ وَ مُفْسِدَ عَمَلِ السَّاحِرِینَ وَ مُبْطِلَ کَیْدِ أَهْلِ الْفَسَادِ مَنْ کَادَنِی بِسِحْرٍ أَوْ بِضُرٍّ عَامِداً أَوْ غَیْرَ عَامِدٍ أَعْلَمُهُ أَوْ لَا أَعْلَمُهُ وَ أَخَافُهُ أَوْ لَا أَخَافُهُ فَاقْطَعْ مِنْ أَسْبَابِ السَّمَاوَاتِ عَمَلَهُ حَتَّی تُرْجِعَهُ عَنِّی غَیْرَ نَافِذٍ وَ لَا ضَارٍّ لِی وَ لَا شَامِتٍ بِی إِنِّی أَدْرَأُ بِعَظَمَتِکَ فِی نُحُورِ الْأَعْدَاءِ فَکُنْ لِی مِنْهُمْ مُدَافِعاً أَحْسَنَ مُدَافَعَةٍ وَ أَتَمَّهَا یَا کَرِیم».
ان شاء الله با تداوم صدقه، تغییر محل زندگی، و تکرار سوره «یس» مشکلات و نفوس بد از اطراف شما دور خواهد شد؛ و در هر صورت به خداوند و حاکمیت اراده الهی همچنان معتقد باشید چه بسا همین فراز و نشیب‌ها دامی از سوی شیطان باشد که ایمان شما را متزلزل کند؛ لذا با پایداری و استقامت ایمان خود را حفظ کنید تا در نتیجه آن شیطان ناامید شود و در‌های رحمت الهی به سوی شما باز گردد.
انتهای پیام/
