۰

سبك شمردن روزه ‏

روزه را هم نبايد استخفاف كرد و سبك شمرد. بعضى روزه را به شكلى مى‏گيرند (حالا اين شوخى است) كه ـ العياذباللَّه ـ اگر من به جاى خدا بودم اصلًا روزه اينها را قبول نمى‏كردم.
کد خبر: ۲۳۴۷۶
۱۸:۲۰ - ۰۸ مرداد ۱۳۹۰
SHIA-NEWS شيعه نيوز:

به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از ابنا ، شهيد مطهرى اعتقاد دارد كه سبك شمردن عبادت منحصر به نماز نيست بلكه در ساير عبادات نيز جريان دارد ايشان مى‏فرمايند:

روزه را هم نبايد استخفاف كرد و سبك شمرد. بعضى روزه را به شكلى مى‏گيرند (حالا اين شوخى است) كه ـ العياذباللَّه ـ اگر من به جاى خدا بودم اصلًا روزه اينها را قبول نمى‏كردم.

من افرادى را سراغ دارم كه اينها در ماه رمضان شب تا صبح را نمى‏خوابند اما نه براى اينكه عبادت كنند، بلكه براى اينكه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هى چاى مى‏خورند و سيگار مى‏كشند، اول طلوع صبح كه شد نمازشان را مى‏خوانند و مى‏خوابند، چنان بيدار مى‏شوند كه نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشينند سر سفره افطار.

آخر اين چه روزه‏اى شد؟! آدم شب تا صبح را نخوابد براى اينكه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نكند. آيا اين استخفاف به روزه نيست؟! به عقيده من مثل فحش دادن به روزه است، يعنى‏ اى روزه! من اينقدر از تو تنفر دارم كه مى‏خواهم رويت را نبينم!.

ما حج مى‏كنيم ولى به آن استخفاف مى‏كنيم، روزه مى‏گيريم و به آن استخفاف مى‏كنيم، نماز مى‏خوانيم و به آن استخفاف مى‏كنيم، اذان مى‏گوييم و به آن استخفاف مى‏كنيم.

حالا چطور به اذان استخفاف مى‏كنيم؟ مستحب است كه مؤذّن «صَيِّت» يعنى خوش صوت باشد. همان طورى كه در قرائت قرآن، تجويد يعنى زيبا قرائت كردن حروف، با آهنگ زيبا خواندن ـ قرآن كه اثر بيشترى در روح دارد ـ سنّت است، در اذان نيز مستحب است كه مؤذّن صيّت يعنى خوش آواز باشد؛ اذان را با يك حالى بخواند كه مردم را به حال بياورد، به ياد خدا بياورد. خيلى افراد صيّت هستند و مى‏توانند خوب اذان بگويند اما اگر به آنها بگويى آقا برو يك اذان بلند بگو، نمى‏گويد. چرا؟ چون خيال مى‏كند اين كسر شأنش است؛ من اينقدر پايين هستم كه مؤذّن باشم؟! آقا! بايد افتخار كنى كه يك مؤذّن باشى.

على بن ابى طالب مؤذّن بود، در همان وقتى كه خليفه بود هم مؤذّن بود. اين استخفاف به اذان است كه يك نفر ننگش بكند كه مؤذّن باشد يا مؤذّن بودن را بسته به شأن اشخاص بداند و بگويد من كه از اعيان و اشراف هستم، از رجال و شخصيتها هستم، من ديگر چرا مؤذّن باشم؟ اينها همه استخفاف است.

پس ما هرگز نبايد به عبادت استخفاف كنيم. ما بايد مسلمان كامل و جامع باشيم. ارزش اسلام به جامعيت آن است. نه آن‏طور باشيم كه فقط به عبادت بچسبيم و غير آن را رها كنيم و نه مثل آنها كه اخيراً پيدا شده‏اند باشيم كه اسلام را فقط به‏ تعليمات اجتماعى‏اش بشناسيم و به عبادت استخفاف كنيم، عبادت را تحقير كنيم.


اين مطلب از مجموعه ‏آثار استاد شهيدمطهرى ج‏23  ص: 513 اخذ شده است.
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: