به گزارش «شیعه نیوز»، فرشته سادات شجاعی روانشناس و مشاور خانواده درباره زندگی مشترک بدون فرزند و تاثیرات آن بر طرفین، اظهار کرد: گاهی سال‌ها از زندگی مشترک زوجین می‌گذرد، اما با وجود علاقه شان، صاحب فرزند نشده اند. زوج‌هایی که بچه ندارند، اما یکدیگر را دارند.
شجاعی بیان کرد: دلایل منطقی وجود دارد که شخص نخواهد یا نتواند بچه دار شود، این میتواند خواسته شریک زندگی یا مشکلی در بارداری باشد. اگر این انتخاب و تصمیم شخصی باشد که با دیگری بر سر آن به توافق رسیده باشید کمتر دچار تردید می‌شوید، اما اگر این انتخاب یک تصمیم بر اثر اجبار باشد که بخاطر ناتوانی در بارداری گرفته‌اید زمان‌های زیادی را با تردید، یاس، غم و اندوه سپری می‌کنید. در واقع در یک موقعیت احساسی متناقض قرار می‌گیرید؛ از یک سو شریک زندگی‌تان را آنقدر دوست دارید که داشتن بچه اهمیتی برایتان ندارد و از سوی دیگر گاهی به تجربه والد شدن فکر می‌کنید.
وی با اشاره به اینکه مهم‌ترین اختلالاتی که زوجین بدون بچه با آن روبه‌رو می‌شوند، به مسائل روحی و روانی برمی‌گردد، گفت: اغلب زوج‌های نابارور به اضطراب دچار می‌شوند، چراکه ناباروری میتواند به صورت یک بحران در زندگی، بحران هویت، بیماری مزمن، علتی برای افسردگی، یک تجربه عمیق یا ترکیبی از این موارد باشد.
این روانشناس تصریح کرد: درواقع گرچه زن و شوهر هر دو از ناباروری و تنها بودن خسته و ناراحت می‌شوند، اما معمولا خصلت زنان به گونه‌ای است که آن‌ها سریع‌تر و بیشتر از مشکلات تاثیر می‌پذیرند و به این دلیل زنان آسیب‌پذیرتر از مردان هستند و تنشی که در وجود زنان شکل می‌گیرد خیلی بیشتر از مردان است. بدون توجه به اینکه کدام زوج عامل ناباروری است، زنان علائم بیشتری را از خود بروز می‌دهند. اضطراب در زنان نابارور بیشتر است، زیرا اهمیتی که آنان برای خود قائل هستند به تولد فرزند نیز ارتباط دارد.
شجاعی گفت: از طرفی معمولا مردان نابارور تصور می‌کنند احساسات مردانه‌شان کم شده و با دارو و معالجه ساده مساله حل می‌شود و خیلی زود بچه‌دار می‌شوند، اما برعکس، زنانی که تصور می‌کنند هرگز بچه‌دار نمی‌شوند، دنیا را جلوی چشمانشان تیره و تار می‌بینند و امیدشان را به کلی از دست می‌دهند و همین باعث تشدید استرس و اضطرابشان می‌شود.
وی با بیان اینکه اگر ناباروری اولین بحران در زندگی زوج نابارور باشد آن‌ها خیلی زود به نقاط قوت و ضعف زندگی زناشویی‌شان پی می‌برند، افزود: ناباروری میتواند موجب تخریب یا بهبود ازدواج شود. زن و شوهری که نمی‌توانند خود را از عوارض منفی بچه‌دار نشدن دور کنند، احساس می‌کنند روابطشان با یکدیگر رو به وخامت است. اگر زوج نابارور بتوانند با مساله ناباروری کنار بیایند و نسبت به آن پذیرش داشته باشند، می‌توانند همدیگر را حتی بدون بچه هم دوست داشته و در برابر سایر مشکلات زندگی هماهنگی بیشتری داشته باشند.
این روانشناس ادامه داد: اگر قرار است زوجی که بچه دار نمی‌شوند با هم زندگی کنند و فرزندی را به فرزندخواندگی بپذیرند یا حتی بدون بچه تا آخر عمر در کنار هم باشند، باید بدانند چطور با یکدیگر رفتار کنند. اگر همسران، طرف مقابل را در مشکل پیش آمده مقصر ندانند و بنابراین او را بدهکار خود نمی‌بینند. به طور حتم زندگی و روابط چنین زوجی از آرامش و منطق بیشتری برخوردار است.
شجاعی بیان کرد: زندگی مشترک، یعنی من کسی را دوست داشته باشم و بدانم دوستم دارد. برایش وقت بگذارم و برایم وقت بگذارد. نگرانش بشوم و بدانم برایش مهم هستم و نگرانم می‌شود و... زندگی مشترک، یعنی مجموعه‌ای از اندیشه، احساسات و تجربیاتی که به ما آرامش می‌دهد؛ حتی بدون بچه.
وی با بیان اینکه بیشتر زندگی‌های مشترک، پس از یکی دو سال، دچار تکرار و رکود می‌شود، گفت: برخی به این ریتم تکراری، با وجود و حضور یک یا چند بچه هیجان می‌بخشند و برخی دیگر که صاحب بچه نمی‌شوند می‌توانند این خلأ را با فعالیت‌های مفید دیگری پر کنند. اشتغالِ هر دو طرف به کار، فعالیت‌های فرهنگی هنری، فعالیت‌های ورزشی، امور خیریه و حتی همکاری و مشارکت در حمایت از کودکان بی سرپرست یا بدسرپرست، مسافرت‌های دونفره، شرکت در دوره‌های دوستانه، شرکت در کلاس‌های آموزشی مباحث مورد علاقه و... از جمله این جایگزین هاست.
این روانشناس درباره نحوه کنار آمدن با زندگی بدون بچه، اظهار کرد: احساساتتان را بیان کنید؛ حتی اگر احساساتتان بسیار در هم تنیده و پیچیده هستند باز هم باید آن‌ها را بشناسید و خودتان را درک کنید. واقعیت را بپذیرید، اگر بچه‌دار نشدن یک حقیقت مسلم است باید با آن کنار بیایید. آنچه ضروری است واقع‌گرایی درباره شرایط زندگی است. اگر خودتان هم مطمئن هستید که نمی‌توانید بچه دار شوید باید آن را بپذیرید معمولا یکی از شما دونفر بیشتر تحت تاثیر ناباروری و بچه‌دار نشدن قرار می‌گیرد و حاضر به پذیرش این موقعیت نیست. شما و همسرتان نیاز دارید تا با حقیقت رو به رو شوید و آگاهانه و منطقی با آن برخورد کنید.
شجاعی با اشاره به اینکه حمایت عاطفی طلب کنید، افزود: برای شما و همسرتان آسان نخواهد بود که همه جنبه‌های عاطفی نداشتن بچه را کنترل کنید و روی احساسات خودتان و یکدیگر تاثیر کافی و لازمی را داشته باشد. هردوی شما فشارروحی زیادی تحمل می‌کنید و امکان ندارد بتوانید حمایت همه جانبه‌ای از یکدیگر داشته باشید در این شرایط کمک گرفتن از دیگران در تحمل و کنارآمدن با این شرایط بسیار مهم است.
وی با تاکید بر اینکه کمک گرفتن از یک مشاور یا روان درمانگر خوب، کسی که بتوانید در بیان احساسات و ناراحتی هایتان بااو راحت باشید، میتواند بسیار کمکتان کند، اضافه کرد: بر اساس آموزه‌های دینی، در حیات دنیوی، آنچه به انتخاب ما نبوده و برایمان مقدر شده، بهترین شرایط برای رشد ماست و آنچه تمام ظرفیت روحی ما را فعال می‌کند، ابتلاء و امتحاناتی است که در قالب فرصت‌های خوشایند و ناخوشایند زندگی، ظهور و بروز می‌کند.
